ای عزیز جان من!
من برای مرگ خود یک بهانه میخواهم...
یک بهانه ی پوچ عاشقانه میخواهم.
از غمی که میدانی با تو بودنم مرگ است و بی تو بودنم هرگز...
گر بهانه این باشد،من بهانه میگیرم.
عاشقانه میمیرم...

انقدر از خوبی هایت برای همه گفته بودم

ک خجالت میکشم بگویم رفته ای،

در به در دنبال بهانه میگردم برای رفتنت....

نیست....

من و تو همه چیزمان جور بود....!!!

همه چیز از جایی شروع شد که گقتی:

دوستت دارم!

گاهی

برای یک عمر بلاتکلیفی بهانه ای کافی ست...

آیکون زیبا سازی, لوگو زیبا سازی

تک تک ترانه هایم
همه بهانه هایم
بی توگریه کردن هایم
خلوت شبانه هایم
همه ازتوست
که برفتی
که بکردی چورهایم
شعربداهه ازنیماراد
تهران
دراتاقم
درحال گوش کردن محمداصفهانی
""مروایدوست""

هَـمیشه بـآید کَسـی باشد

کـــہ مــَعنی سه نقطه‌هاے انتهاے جمله‌هایَتـــ را بفهمد

هَـمیشه بـآید کسـی باشد

تا بُغض‌هایتــ را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد

بـآید کسی باشد

کـــہ وقتی صدایَتــ لرزید بفهمد

کـــہ اگر سکوتـــ کردے، بفهمد…

کسی بـآشد

کـــہ اگر بهانه‌گیـر شدے بفهمد

کسی بـآشد

کـــہ اگر سردرد را بهـآنه آوردے برای رفتـن و نبودن

بفهمد به توجّهش احتیآج داری

بفهمد کـــہ درد دارے

کـــہ زندگی درد دارد

بفهمد کـــہ دلت برای چیزهاے کوچکش تنگــ شده استــ

بفهمد کـــہ دِلتــ براے قَدمــ زدن زیرِ باران تنگــ شده استــ

همیشه باید کسی باشد

همیشه....