دلت کــه گرفت ؛ بـــا او کــل کــل نکـــن

دستــش را بگـیـــر ...

پـــآ به پـــآیش راه بیـــآ...

بگــذار خـــالـــی شـــود؛

کمـ دردی کــه نیست ...

بـــآران ببـــآرد و دلتـــ بهـــآنه اش را نگیـــرد!؟!

آدم هــا بـرای هــم سنگ تمــام مـی گذارنــد،


امــا نـه وقتــی کــه در میانشــان هســتی،



نــــــــه..،


آنجــا کــه در میــان خـاک خوابیــدی،


"سنـــگِ تمــام" را میگذارنـد و مــی رونــد..

#بـرای_دخـــترم

دخــترم.....دختـــرعــزیزم
امــروز بــرای تو مینویســـم.....

ســالهــا بعــداگــر بزرگــ شدی....

قــدکــشیدی وبزرگ شــدی
دلم میخواهد تورا از هـمه پــسـرهای محـله ومــدرسه و دانــشگاه دور کنـــــــم...
دلــم میخواهـد نگـذارم از خــانه بیرون بــروی
دلـــم میخــواهد رنــگ آفتــاب را فقــط در خــانه ببیــنی

دخــترم میدانــم از مــن متنفـرمیشــوی
میـدانــم مــرا بدتــرین مادر دنـیا میـدانی

مـیدانــم خــوب مــیدانم
امـا دخــترکــم.....
اگــر بــدانـی چــه بــر ســر جــوانی مــادرت آمـــــــــد

چگــونه دلــش شکــست....آرزوهـایش تــباه شــــد
چـگونه در اوج جــوانــی #پــــیر شــد

وبـه ســوگ معصــومیت از دســت رفــته اش نشســت
آنـــوقت دیگــر از مــادرت گــله نمیکنی....

دخــترم وقتی ســنت هنوز در گــیر احــساس اســت،ومنطــق نمیشناســــــد
#عــــاشق میشــوی

#دختـــرم عاشقــی درد دارد....درد... بی درمــان
#بهــای سنگــینی دارد....
بــه انـدازه تمـــام شــدن روزهــای خوب جــوانی

بمـــیرد #مــــادر و درد آن روزهــایت را نبیند

ســال اول دبســتان بـود . کلاس بــزرگ بـود :
یک اتــاق پنجــدری و روشــن بود .
افتــاب امده بود تو . بیـــرون پـایـــــیــز بود .
دست ما به پـایـیــز نمیرسید .
شکوه بیرون کــلاس بر ما حــرام بود .
سرهای ما توی کتــاب بود . معلم درس پرسیــده بود .
و گفته بود : دوره کنــید . نمیشــد سر بلند کرد .
تــــماشــای افـــــــتاب تـــخلـــــف بود .
دیدن کــاج حیاط جریــمه داشت :
از نمــره گرفته ، دو نمـــره کم میشد ...
( سهراب سپهری )

خــــیلی سَخــــتــــــــہ..
وآســــــہ آروم شـــــــدَن و درد و دل کــــــَردَن بیــــآی اینــــجـــــــــــــآ...
تــــو دنـــــیآی مجــــــآزی ...
پیشـــــــہ آدَمـــــآی مجــــآزی ...
آدَمــــــــــآیی کـــہ میدونن تــــنهــــآیی یعــــــنی چــــــی...
آدمــــآیی کـــــہ مــــثــــہ مـــــَن بغــــض دآرَن ولـــــی هَمــــــہ رو شــــآد میکــــنن
دنیـــآی مجـــــآزی دوسِتـــــــ دآرَم ...
آهـــــــــــــــــــــــ ـآی آدمــــــــــآی مجـــــــآزی !!!
دوستــــــــون دارَم ... حقــــیقـــــیہ حـــقیقی

برایم کــَـف زدند ، در آغوشـَـم گرفتند …
تایید و تشویقــَـم کردند .. که آخــر فرامــ.ــوشت کــردم …
دیگر تا ابـ.َـد بر لـَـبانم لبخنــدی تــَـصنعـی مهمـان است …
اما بیــن ِ خــودمـان باشــد …
هنــوز تنهــ.ــا عزیزم تــ…ُــو هسـتــی

ــــــــــــــــــــــــــــ
ایــن روزهــا...

شبیــه "جـُــودی ابـــوت " شـده ام...

بــرای بـابـا لنـگ درازی مـی نـویسـم...

کــه دیگـر خــودم هــم "نمیشنــاسمـش"....

ایــن روزهــآ هَــر کــی مَنــو میبیــنه میگِــه :
وای خــوش بـه حــآلِت چِقَــدر لاغَــر شُــدی . . .
رَمـــز مُــوفَقیَــتت چــی بــوده؟
مَــن فَقَــط لَبخَنــد میــزَنَم و تــو دِلَــم میگَــم :
بـآزیچـــه شُـــدَن ..

اگـَـــــر مــُخاطَــــب خــــاص نـــَـداری ....

نــَـتـــــَــــــــرس !

تو این دُنــیــــا هرچـی بیـــشـــتَر تــَنها باشـــی ... بـــیــشــتَر خــــودِتــی !

از *خــ ـ ـ ـــودت* نــتــرس ...!

قــول بــده کــه خــواهــی آمــد
امــا هــرگــز نیــا!
اگــر بیــایــی
هــمه چیــز خــراب می شــود!
دیــگر نــمی تــوانــم
اینــگونــه بــا اشتــیاق
بــه دریــا و جــاده خیــره شــوم!
مــن خــو کــرده ام
بــه ایــن انتــظار،بــه ایــن پـرســه زدن هــا
در اسکــله و ایستــگاه!
اگــر بیــایــی
مــن چشــم بــه راه چــه کســی بمــانــم؟

یکنفر در هـمین نزدیکــی ها
چــیزی
به وسعت یک زنــدگی برایت جا گذاشته است
خیالـــت راحت باشد
آرام چشمهایت را ببــند
یکنفر برای همه نگرانی هایت بیــدار است
یکنفر که از همه زیبایی های دنیــا
تـنها تو را باور دارد

بیــزآرَم . . .
از ایــن خــوآب هــآ کــه هَـر شَــب مَــرا بـه آغــوشِ تــو می اوَرَنــد
و . . .
صبــح بــا اشــک از تــو جُــدآیَـم میکُنَنــد . . .

مـن ..
دعــــا میکــــنم ..
تـــــو را داشــتـه بــــاشـم ..
تـــــو ..
دعــــا مــی کنـــی ..
دیگـــــر نبــــاشـــم !
…
بیـــــــــچــاره خـــدا !