قدیمیه البته #درخواستی بود

یکیشم بده ما
2

آخه چشم خودش رو گرفته

مائده جون خانوما راحت باشن باید رو مخ آقایون کار کرد

واااای که من عاشق این اهنگم روزی یک بارو حتما گوش میدمش..

مائده جان...پست زیبایی بود...دست مریزاد... واقعاازحسینیه این پست روارسال کردی؟

منایی ..بمونم پیش تو؟

از این خیابونا هر وقت رد میشم

دیوونه تر میشم بی حد و اندازه



باور کن این روزا هر چی که میبینم

فکر منو داره یاد تو میندازه

هر چی که میبینم فکر منو داره یاد تو میندازه



از این خیابونا حیرون و سرگردون

هر روز رد میشم فکر میکنم کم کم

دیوونه بازی رو دارم بلد میشم..فکر میکنم کم کم



انگار قدما به این خیابونا وقتی که تو نیستی بدجوری وابستست

انقدرکه با فکرت قدم زدم اینجا حتی خیابونم از قدمام خستست

انگار قدما به این خیابونا وقتی که تو نیستی بدجوری وابستست

انقدرکه با فکرت قدم زدم اینجا حتی خیابونم از قدمام خستست از قدمام خستست..



تو این پیاده رو بین همین مردم

با اشتباه اما خیلی تو رو دیدم

این که چرا نیستی من این سوالو از

هر کس که میدیدم صد بار پرسیدم



وقتی حواس تو درگیر رفتن بود

بیهوده جنگیدم تو از همون اول منو نمیخواستی من دیر فهمیدم

فهمیدم فهمیدم دیر فهمیدم…..



انگار قدما به این خیابونا وقتی که تو نیستی بدجوری وابستست

انقدرکه با فکرت قدم زدم اینجا حتی خیابونم از قدمام خستست

انگار قدما به این خیابونا وقتی که تو نیستی بدجوری وابستست

انقدرکه با فکرت قدم زدم اینجا حتی خیابونم از قدمام خستست

جو؟! من؟!

من که همه رو آن بودن تلنگر زدم :P

من فقط گروه رو برای راحتی تو ارسال این نوع عکس ایجاد کردم اصلا هر جور پست بفرستین مشکلی نداره راحت باشین . خواستین یه تگ مخصوص بزنین بعد بشه راحت پیداشون کرد مثل #gif

دیدم که میگم..... حرف طلایه جونمو بخون گرچه مخت هنگ میکنه اما چندبار بخون تا بتونی تجزیه و تحلیل کنی و شاید متوجه شی

از این هم میخوام

روزی آهنگری جوان وارد دهکده شیوانا شد. او در کار خود بسیار ماهر بود و می‌توانست وسایل مختلف را با کیفیت خوب و قیمت مناسب بسازد و به مردم عرضه کند. در ابتدا فروش خوبی هم داشت اما به تدریج میل و رغبت مردم به خرید از او کاهش یافت و چند هفته که گذشت دیگر هیچ‌کس سراغ او نرفت. دلیل این عدم استقبال مردم از او، بدگویی آهنگر جوان از آهنگر پیر قبلی دهکده بود که با وجود سن زیاد به کسی کاری نداشت و اصلا هم از ورود آهنگر جوان به دهکده گله‌مند نبود. اما برعکس او آهنگر جوان حتی یک لحظه از بدگویی و تهمت و افترا علیه آهنگر پیر دریغ نمی‌کرد.

سرانجام مدتی که از بیکاری آهنگر جوان گذشت او نزد شیوانا آمد و به او گفت: "استاد می‌بینید چه بلایی سرم افتاد! این آهنگر پیر و مکار با مظلوم‌نمایی و سکوت خودش کاری کرد که مردم دهکده از من گریزان و به سمت او متمایل شوند. دیگر کاری از من ساخته نیست و به ناچار باید هر چه زحمت کشیده‌ام را زیر قیمت بفروشم و از این دهکده بروم. بگذار مردم دهکده مجبور شوند از جنس‌های نامرغوب همین آهنگر پیر و قدیمی و ناوارد استفاده کنند تا قدر مرا بدانند."

شیوانا با لبخند گفت: "تو خودت به تنهایی به قدر کافی مهارت و شایستگی داری که مورد تحسین اهالی قرار بگیری. اگر کاری به کسی نداشتی و با هنر و مهارتی که داشتی توانمندی و برتری خود را اثبات می‌کردی سال‌ها بین مردم خوش می‌درخشیدی و کسی با تو دشمن نمی‌شد. اما چون همه چیز را برای خودت می‌خواستی و حرص چشمانت را کور کرده بود با وجودی که این همه امکان و استعداد برای جذب اهالی داشتی با حسادت بی‌مورد و دشنام و اهانت به کسی که سکوت می‌کرد و چیزی نمی‌گفت خودت با دست خودت نزد مرد حرمت خودت را از بین بردی.

برای محبوب شدن نیازی به بدگویی و تهمت و دشمنی نبود. تو همین‌طوری محبوب دل‌ها بودی. خودت باعث تنهایی و کنار گذاشتن خودت شدی. کافی است خرابکاری‌های گذشته را طوری ترمیم کنی و دست از سر آهنگر قدیمی دهکده برداری و به کارخودت بپردازی. خواهی دید که چند سال دیگر هنر و مهارتت دوباره تو را محبوب خواهد ساخت. البته به شرطی که دست از حرص و حسادت برداری."

آهنگر جوان لبخند تلخی زد و گفت: "در این دهکده آنقدر خرابکاری کرده‌ام که گمان نکنم به سادگی از خاطر اهالی برود. به دهی دیگر می‌روم و آنجا این‌گونه که گفتید زندگی می‌کنم."

روز بعد آهنگر جوان اسباب و وسایلش را جمع کرد و به دهکده مجاور رفت و آنجا برای خود از نو کارگاهی ساخت و به کار مشغول شد. اما این بار به هیچ‌کس کاری نداشت و سرش به کار خود مشغول بود. یک‌سال بعد شیوانا از آن دهکده می‌گذشت. اهالی دهکده خود را دید که اطراف مغازه آهنگر جوان جمع شده‌اند و به او سفارش کار می‌دهند. شیوانا نزدیک او رفت و جویای حالش شد. آهنگر جوان با خنده گفت: "می‌بینید استاد نه تنها اهالی این دهکده جدید از کار من استقبال کردند بلکه اهالی دهکده شما هم از راه دور می‌آیند و به من سفارش می‌دهند و حسابی سرم شلوغ است.

همان آهنگر پیر دهکده شما هم وقتی سرش شلوغ می‌شود کارهای اضافی‌اش را به من ارجاع می‌دهد. انگار حق با شما بود برای محبوب شدن نیازی به دشمنی و حسادت و کینه‌ورزی و تهمت به دیگران نیست. هر انسانی اگر با تکیه بر استعداد و توانایی خودش خوش بدرخشد مورد تحسین و استقبال بقیه قرار می‌گیرد و در حد لیاقت خود محبوب جمع می‌شود. فقط باید کاری به کار دیگران نداشت و خوش درخشید!"

ای قررررررررررررررررررررربونت برم مهناز....همینو بگو دیگه.....وااااااااااای چ باحالن.

ما خواستیم بی خیال قضیه شویم. اما انگار خود فرهنگستان فانتزی زبان و ادب فارسی ول کن نیست. به همین مناسبت هر روز یک پاراگراف مصوب با کلمات مصوب و خجسته آن فرهنگستان فخیمه می سازیم تا حساب کار دست فارسی زبانان بیاید.

عشقم

من از عشق رخ تو رخ جوش زدم و تو از رخ جوش من هی جوش می زنی.

عشقم، عمرم، نفسم، به نظرم اگر جوش های رخ جوش تو روی خال رخ تو بزند، باید اسم آن را بگذاریم خال جوش.

امروز تو را در خویش یار دیدم و در دل گفتم کاش یار خویش با من در خویش یار بودی. کاش با تو ماست و برگکی بخورم.

عزیزم، تو نبودی و امروز دمابان خالی بود. خویش یار شلوغ بود و پی غذا را یا باید به تن می مالیدم یا منصرف می شدم.

تو از حال من آگاهی نداری و با من دورآگاهی نداری، افسوس. بیا دورآگاهی کنیم با هم.

عزیزم، راستی، چند وقتی است که درونداد دستگاه دست کم مشکل پیدا کرده. دوستم گفت اگر از دستی استفاده می کردم مشکلی پیش نمی آمد. دروندادم را که درست کردم امیدوارم بیروندادم به مشکل نخورد. به زودی برایت نامه می دهم عشقم. بای هانی.

متن بالا با استفاده از کلمات پایین سرهم بندی شده:

رخ جوش = آکنه/ رستوران سلف سرویس = خویش یار
برگک = چیپس/ ماست و برگک = ماست و چیپس
دمابان = فلاسک/ دورآگاهی = تله پاتی
درونداد = این پوت/ بیرونداد = آوت پوت (اگر این پوت درونداد است لابد آوت پوت بیرونداد است. ما نمی دانیم. )
دستی = پرتابل/ پی غذا = دسر