۱۴- کد رمز رو وارد ميکنن.
۱۵- ۲دقيقه قسمت راهنمای دستگاه رو ميخونن
۱۶- کنسل ميکنن.
۱۷- دوباره کد رمز رو ميزنن.
۱۸- کنسل ميکنن.
۱۹- دوست پسرشون رو صدا ميزنن که کد صحيح رو براشون وارد کنه.
۲۰- مبلغ درخواستی رو ميزنن.
۲۱- دستگاه ارور (خطا) ميده.
۲۲- مبلغ بيشتری رو درخواست ميکنن.
۲۳- دستگاه ارور (خطا) ميده.
۲۴- بيشترين مبلغ ممکن در خواست ميکنن.
۲۵- انگشتاشون رو برای شانس رو هم ميذارن.
۲۶- پول رو ميگيرن.
۲۷- برميگردن به ماشين.
۲۸- آرايششون رو توی آينه عقب چک ميکنن.
۲۹- توی کيفشون دنبال سويچ ماشين ميگردن.
۳۰- استارت ميزنن.
۳۱- پنجاه متر ميرن جلو.
۳۲- ماشين رو نگه ميدارن.
۳۳- دوباره برميگردن جلوی بانک.
۳۴- از ماشين پياده ميشن
۳۵- کارتشون رو از دستگاه عابر بانک بر ميدارن. (حواس نمی‌ذار برای آدم)
۳۶- سوار ماشين ميشن.
۳۷- کارت رو پرت ميکنن روی صندلی کنار راننده
۳۸- آرايششون رو توی آينه چک ميکنن.
۳۹- احتمالاً يه نگاهی هم به موهاشون ميندازن.
۴۰- مندازن توی خيابون اشتباه.
۴۱- برميگردن.
۴۲- ميندازن توی خيابون درست.
۴۳- پنج کيلومتر ميرن جلو.
۴۴- ترمز دستی رو آزاد ميکنن )ميگم چرا انقدر يواش ميره)

no

یه جون جونم لیلا فروهر بذار ما بندری بریم

آره منم دیدم وبلاگ خوبی داره خدا براش حفظش کنه

گفتم:تو چی؟گفت:من؟
گفتم:آره…اگه مشکل از من باشه…تو چی کار می کنی؟
برگشت…زل زد به چشام…گفت:تو به عشق من شک داری؟…فرصت جواب ندادو گفت:من وجود تو رو با هیچی عوض نمی کنم…
با لبخندی که رو صورتم نمایان شد خیالش راحت شد که من مطمئن شدم اون
هنوزم منو دوس داره… گفتم:پس فردا می ریم آزمایشگاه…
گفت:موافقم…فردا می ریم…
و رفتیم…نمی دونم چرا اما دلم مث سیر و سرکه می جوشید…اگه واقعا عیب از من بود چی؟…سر خودمو با کار گرم کردم تا دیگه فرصت
فکر کردن به این حرفارو به خودم ندم… طبق قرارمون صبح رفتیم آزمایشگاه…هم من هم اون…هر دو آزمایش دادیم…بهمون گفتن جواب تا یک هفته دیگه حاضره…
یه هفته واسمون قد صد سال طول کشید…اضطرابو می شد خیلی اسون تو چهره هردومون دید…با این حال به همدیگه اطمینان می دادیم که جواب ازمایش واسه هیچ کدوممون مهم نیس…
بالاخره اون روز رسید…علی مث همیشه رفت سر کار و من خودم باید جواب ازمایشو می گرفتم…دستام مث بید می لرزید…داخل ازمایشگاه شدم… علی که اومد خسته بود…اما کنجکاو…ازم پرسید جوابو گرفتی؟
که منم زدم زیر گریه…فهمید که مشکل از منه…اما نمی دونم که تغییر چهره اش از
ناراحتی بود…یا از خوشحالی…روزا می گذشتن و علی روز به روز نسبت به من سردتر و سردتر می شد…تا اینکه یه روز که دیگه صبرم از این رفتاراش طاق شده بود…بهش
گفتم:علی…تو

#سلامتیمون نوش

دیگه میرم نمی خوام زندگی رو بعد از این برای تو سخت کنم
درسته هیچی نبودم اما آرزوم بود تو رو خوشبخت کنم
تو زیادی و من از کم کمتر تر، اره خوب هیچی ما هم سطح نیست
حالا وقت بودنم تموم شد و واسه ی موندنم فرصت نیست
از خیال روزی که نبینمت همیشه پشت دلم میلرزیداگه کم گذاشتم و کم بودم به خدا بدون که دستم نرسید
عاشقت بودم و از دست تو دل پر و لبریز شد از غصه و درد
تو فقط بگو ازم چی خواستی که دلم تونست و واسه تو نکردحالا چی شد که یهو فهمیدی جام تو این زندگی کمرنگ شده؟
اتفاقی بود این رفتن یا که نه دلت برام تنگ شده؟
حالا که جاده دو راهی شده و منم تنهایی باید برگردم
لااقل پاشو منو بدرقه کن فکر نکن راه تو رو سد کردم
حالا که جاده به من نزدیکه نمیگم بیا منو راهی کن
نمیگم بیا با هم برگردیم لااقل یک ذره همراهی کن
ما که هیچیمون مثل هیشکی نبود من بیچاره چقدر تاریکم
نمیخوام سرت رو شونه ام باشه، لااقل یه کم بیا نزدیکم

کاش نمی رفتی...

هیچ وقت فکر نمی کردم روزی برسه که روزه ی تنهاییمو بشکنمو تنهایی رو از زندگیم دک کنم...

یادم میاد روزی رو که به تنهایی قول دادم که باهاش باشم اونم گفت تا وقتی پیشمه که من بخوام ، بهش گفتم برای همیشه می خوامت اما حالا....

این من بودم که زدم زیر قولم و با زبون بی زبونی ازش خواستم که بره

روزی که تنهایی با ساکش از دنیام خارج شد تو وارد زندگیم شدی ، تو با اون دو تا چشم زلالت

تویی که یهویی وارد دنیام شدی و گفتی دوسم داری ، منه سادم باورت کردم....

از رفتن تنهایی ناراحت بودم اما این ناراحتی در مقابل خوشحالیم بخاطر وجود تو ،تو زندگیم چیزی نبود

روزها گذشت و تو دنیای کوچیکمو بیشتر به تسخیر خودت در اوردی

قدرت چشمات بیشتر از اون چیزی بود که مقابل عظمت و قدرتشون به زانو در نیام ...

زمانی نگذشت که دیوانه وار عاشقت شدم . شدی همه ی وجودم

بخاطر همیشه بودن پیشم، دعا می کردمو فکر می کردم جواب دعاهامو گرفتم...

به جدایی فکر نمی کردم چون حتی فکرشم داغونم می کرد

با هم بودیم ، خوش بودیم مگه نه؟........

دیگه تو روزای ابری و بارونی دلم نمی گرفت چون آسمون دلم با وجود تو آفتابی بود.

گذشت ، گذشت ، گذشت.......

نمی دونم چقدر از بودنت پیشم می گذشت ، روزارو نمی شمردم چون فکر می کردم تا همیشه باهامی اما......

اما یهو ستون زندگیم سست شد ، یهو سقف زندگیم ریخت ، ویرون شد

مثل یهویی اومدنت ، یهویی هم می خواستی بری و رفتی....

انقدر یهویی بود رفتنت که حتی وقت نکردم که التماست کنم که نری

کاش برای یه لحظه هم که شده بود به من فکر می کردی که چی میشم با رفتنت

پوچ شدم خالیه خالی....

یه مرده ی متحرک بودم ، یه مرده که فقط حرکت می کرد و البته روی زمین بود به جای بودن زیر خواروارها خاک

با رفتن تو ، تنهایی برگشت پیشم دیگه اونم تسکین دردم نبود

دیگه اونم نمی خواستم ، تو تنها کسی بودی که می خواستمت ، تنها کسی که می خواستم پیشم باشه

هر روز به امید برگشتنت چشم به در دوختم اما هرگز برنگشتیو من تنها رو با تنهایی تنها گذاشتیو رفتی

رفتی برای همیشه کاش نمی رفتی،
کاش .....

روزی روزگاری، مرد #عابد #خداپرستی بود که در عبادتکده ای در دل کوه راز و نیاز #خدا می کرد. آنقدر مقام و منزلتش پیش #خدا زیاد شده بود که #خدا هر شب به فرشتگانش امر می کرد تا از #طعام #بهشتی، برای او ببرند و او را بدینگونه سیر نمایند.
بعد از 70 سال #عبادت، روزی #خدا به فرشتگانش گفت: «امشب برای او #طعام نبرید، بگذارید #امتحانش کنیم.»
آن شب #عابد هر چه منتظر #غذا شد، خبری نشد، تا جایی که #گرسنگی بر او #غالب شد. طاقتش تمام شد و از کوه پایین آمد و به خانه #آتش_پرستی که در دامنه کوه منزل داشت رفت و از او طلب #نان کرد. #آتش_پرست 3 قرص #نان به او داد و او بسمت #عبادتگاه خود حرکت کرد. #سگ نگهبان خانه #آتش_پرست به دنبال او راه افتاد و جلوی راه او را گرفت. مرد #عابد یک قرص #نان را جلوی او انداخت تا برگردد و بگذارد او براهش ادامه دهد. #سگ #نان را خورد و دوباره راه او را گرفت. مرد قرص دوم #نان را نیز جلوی او انداخت و خواست برود اما #سگ دست بردار نبود و نمی گذاشت مرد به راهش ادامه دهد. مرد #عابد با عصبانیت قرص سوم را نیز جلوی او انداخت و گفت: «ای حیوان تو چه #بی_حیایی! صاحبت قرص #نانی به من داد اما تو نگذاشتی آنرا ببرم؟»
به #اذن #خدای #عز و #جلٌ، #سگ به سخن آمد و گفت: «من #بی_حیا نیستم، من سالهای سال #سگ خانه این مرد هستم. شبهابی که به من #غذا داد پیشش ماندم. شبهایی هم که #غذا نداد باز هم پیشش ماندم. #شبهایی که مرا از خانه اش راند، پشت در خانه اش تا #صبح نشستم. #تو #بی_حیایی، #تو که عمری #خدایت هر شب #غذای شبت را برایت فرستاد و هر چه خواستی #عطایت کرد. یک شب که #غذایی نرسید، #فراموشش کردی و از او #بریدی و برای رفع #گرسنگی ات به در خانه یک #آتش_پرست آمدی و طلب #نان کردی. مرد با شنیدن این سخنان #منقلب شد و به #عبادتگاه خویش بازگشت و #توبه کرد.

قبل گذاشتن به پروفایلم سر میزدی بد نبود

۶) فرهنگ عمومی پادگان افزایش پیدا می کنه .... دیگه سربازها فحش رکیک به
هم نمیدن از شوخی های شهرستانی(!!) هم خبری نیست(بخاطر حضور بانوان!)

۷) حمام و دست شویی های پادگان ها بالاخره روی بهداشت رو هم می بینن

۸) دیگه رژه ها در پادگان درست انجام میشه .... چون دخترها را مبذارن صف اول

۹)خاموشی از ۹ شب به ۱۲.۵ - ۱ شب میرسه

۱۰) همیشه می تونی یکی را پیدا کنی که پوتین و جورابات را بشوره

۱۱) خدمت سربازی از ۲سال به ۶ ماه کاهش پیدا می کنه ... اگه خواستی
میتونی اصلا نری ... چون تا ۱۵ سال بعدش سرباز نمی خوان از بس داوطلب هست

نخور همشوووووو