دوس دارمش

گیتار

از این اهنگها گوش ندید بابا

از پشت پنجره نديدي

مني كه هميشه بودم

غافل از اينكه خودم

پنجره ها و شيشه بودم

نمي خوام بگم هوس

چشاتو از من پس گرفتن

ولي اين ثانيه هامون

از منم نفس گرفتن

يادته زير بارون

لحظه هاي ديدنيمون

شعراي بچه گيامون

حرفاي شنيدنيمون

Warning: preg_replace(): The /e modifier is no longer supported, use preg_replace_callback instead in /home/nemidona/domains/nemidoonam.com/public_html/system/classes/class_postcomment.php on line 102

بازم داری از عکسای سفرای قبلیت میزاری واسمووووووووون..

بســـم الله

مرداد : احتمالاً بختتو بستن به خواستگاری هر دختری که میری به هفته نکشیده یه خواستگار عالی واسش میاد و عروس میشه . کم کم معروف میشی به بخت گشای دخترای ترشیده .

شهریور : یه شب که داری با موتورت میری خیابون گردی تو یک خیابون تاریک میبینی یک ماشین با شدت به یک دختره می زنه و فرار می کنی . سریع مثل قهرمانان فیلمای هندی میپری دختره رو بغل می کنی و می بری به بیمارستان و خلاصه نجاتش می دی اما دختره به کما رفته و پلیسا هم فکر می کنن تو باهاش تصادف کردی و میگیرن زندانت می کنن . بعد از ۳ ماه دختره بهوش میاد و میگه تو چه فداکاری کردی و پدر و مادرش میان تو رو آزاد می کنن . بابای دختره یک کارخونه دار میلیاردره و میگه پسرم خیلی ازت خوشم میاد و دوست دارم دومادم بشی و خلاصه دوماد میشی و تا آخر عمر فقط می خوری و می خوابی و سفر خارج میری.

مهر : عاشق دختری میشی که فکر می کنی اونم تورو خیلی دوست داره و بعد از یک دوران عاشقی سخت بالاخره به خودت جرات میدی و میری خواستگاری دختره اما دختره یک سیلی آبدار می زنه تو گوشت و میگه بی ناموس من تو رو مثل داداشم دوست داشتم اما تو سو استفاده کردی و تو تا آخر عمر دیگه ازدواج نمی کنی.

آبان : چپ و راست واست دوست دختر ردیف میشه و همیشه ۳۰ – ۴۰ تا دوست دختره آن لاین داری و ۵۰ – ۶۰ تا هم آف لاین . همه عاشقتن و می خوان زنت بشن اما تو اصلاً علاقه ای به ازدواج نداری و سرانجام در سن ۳۵ سالگی به علت مصرف زیاد دوست دختر سکته می کنی و میمیری.

آذر : سه بار ازدواج می کنی و از هر زنت صاحب ۹ فرزند میشوی . همه زنهات تو رو از خودشون بیشتر دوست دارن و همیشه بهت میگن سرورم اگه چیزی میل دارین واستون بیارم. هر سه زنت تو یک خونه در کنار هم زندگی می کنن و اصلاً باهم مشکلی ندارن . کار بیرون از خانه هم انجام نمی دی فقط سرماه به سرماه میری پول یارانه ات رو میگیری (فکر کنم ۳۱ نفر هستین هر کدوم ۴۵ هزار تومان اوه چقدر میشه) کلاً آدم خوشبختی هستی .

دی : میری خواستگاری دختر همسایه تون و با هم نامزد میشین بعد از شش ماه دختره مریض میشه و کم کم کور میشه اما تو بخاطر پیمانی که با او بستی باهاش ازدواج می کنی و سالها با هم زندگی می کنین .

بهمن : با دختره مورد علاقه ات نامزد میشین و بعد از ۳ سال دوران نامزدی شیرین موقع عروسی سر سفره عقد عاقد سه بار از دختره می پرسه آیا حاضره زن تو بشه و اون میگه نه

اسفند : یک روز اتفاقی چشمت به پیر زن همسایه می افته و ناخودآگاه عاشقش میشی و موضوع رو به مامانت میگی اما اونا مخالفت می کنن و میگن این سن مامان بزرگتو داره اما تو میگی مهم عشق و تفاهمه که ما داریم سن و سال که مهم نیست و با مخالفت شدید پدر و مادر با هم ازدواج می کنین اما شب عروسی عروس از شدت خوشحالی سکته می کنه و می میره.

به روح اعتقاد داری؟

وای #ستار عالی ِ..

مونا تو باید به عنوان کاربر نمونه باشی
حواست خیلی جمه

داود رشیدی: فردین هنرمندی مردمی بود


پیج فیسبوک سینمای فردین: داود رشیدی گفت: آشنایی نزدیک من با زنده یاد فردین به بهانه ساخت فیلم سینمایی مترسک به کارگردانی علی حاتمی و بازی محمد علی فردین و زری حاتمی و چندین روز خاطره انگیز در ساحل دریای خزر و شهر زیبای بندر انزلی شروع شد.

گرچه این فیلم ساخته نشد، اما خاطرات خوب و دوستی پایدار پس از آن سفر بین ما باقی ماند. با فاصله ای بسیار کم، با مرحوم محمد علی فردین در فیلم سینمایی «جهنم + من» و سپس «میعادگاه خشم» همبازی بودم و هر دو فیلم در حاشیه کویر!
سالها بعد و در واپسین روزهای زندگی دوست عزیزمان علی حاتمی، یک هفته ای در کلاردشت و دور از هیاهو با هم بودیم؛ در کنار هم، تسلی بخش یکدیگر... فردین با روحیه ای مقاوم سعی می کرد فضای ذهنی ما را تغییر دهد؛ خاطرات تلخ و شیرین از دوران زندگی اش برایمان تعریف می کرد، نه تلخ ها را با گلایه و نه شیرین ها را با خودنمایی و غرور. او منش و جوانمردی را با خود از دنیای ورزش آورده بود که این مسئله با دنیای رنگارنگ و جذاب سینما و توجه بی حد مردم به او، آمیخته بود.
آرزوی برگشت به سینما در کلامش نهفته بود، بدون آنکه شکایت و گلایه ای داشته باشد! چندی بعد علی حاتمی را از دست دادیم و مدت زیادی نگذشت که او [فردین] به یار قدیمی اش پیوست. شرکت بی نظیر مردم در تشییع جنازه محمد علی فردین، مسئولان را بیشتر متوجه نقش چشمگیر و مؤثر هنرمندان در جامعه کرد. محمد علی فردین هنرمندی مردمی بود که نزدیک به دو دهه در سینمای ایران حضوری پررنگ و بدون وقفه داشت و ای کاش به آرزوی خودش که «بازگشت به سینما» بود، می رسید.