حال میده سرو صداش

یک خودروی جمع و جور، ارزان و کم دردسر که با تمام ضعف هایش، آن قدر دوست داشتنی بود که کسی از داشتنش خاطره بدی یادش نمانده باشد. یک «ژیان» بود و کلی قابلیت منحصر به فرد. از کوچک و کم جا بودنش گرفته تا کمک فنرهای عجیب و غریب و موتور دوسیلندره و سیستم خنک کننده و بخاری سرخودی که هوای گرم موتور را می فرستاد داخل اتاق تا سرنشینانش را در روزهای سرد، گرم کند.از همه جالب تر و خاطره انگیزتر، دنده اش بود که به جای بالا و پایین شدن، جلو و عقب می رفت. در یک مسیر افقی و وسط مسیر راهش را پیدا می کرد و دنده به دنده می شد. دهه شصتی ها ژیان را با «قرقی» معروف سریال چاق و لاغر می شناسند. ژیانی که بدون راننده حرکت و توقف می کرد و یک خودروی هوشمند بود. شاید اصلا به خاطر همین ویژگی ها باشد که یک ماشین نسبتا ضعیف، ارزان و کوچک، هنوز لبخند شیرینی روی لبان کسانی می نشاند که یادی از ژیان کرده باشند.ژیان، روزگاری آن قدر به زندگی مردم راه یافته بود که برایش ضرب المثل ساختند و قانون نانوشته روابط باجناق ها را به زبانی دیگر معرفی کردند: ژیان، ماشین نمی شه. باجناق، فامیل.



ژیان از کجا آمد؟
کارخانه سیتروئن در فرانسه، جایی بود که در سال 1967 برای اولین بار، این خودرو را به بازار عرضه کرد.خودرویی که ما به نام ژیان می شناسیم، نامش Dyane است. دایان را بر پایه شاسی و پیشرانه خودروی نسل قبلش یعنی CV2 ساخته بودند. شاید بهتر آن که بگوییم او یک مدل تغییر چهره از نسل قبل است. دایان یا همان ژیان، حاصل تلاش شرکت سیتروئن برای رقابت با غول رقیب هم وطنش یعنی کمپانی خودروسازی رنو بود. شرکتی که رنو 4 (مدل قبلی رنو ۵) را تولید کرده بود و دایان قرار بود رقیب آن باشد.
دایان با موتورهای ۴۳۵ و ۶۰۲ سی سی دو سیلندر تخت هواخنک به بازار آمد. خودرویی که در نوع 602 سی سی اش حدود ۳۵ اسب بخار نیرو تولید می کرد و جالب این که با همین قدرت اندک سرعتش به ۱۱۸ کیلومتر در ساعت هم می رسید. آن هم به واسطه وزن بسیار کم خودرو. فقط 570 کیلوگرم. مصرف دایان هم حیرت انگیز بود. تنها 5 لیتر در هر100 کیلومتر. باک دایان ظرفیت 30 لیتر بنزین را داشت. جعبه دنده چهار حالته دایان با آن فرم خاص تعویض فشاری و ترمز دستی که چرخ های جلو را قفل می کرد هم از جمله ویژگی های جالب دایان بود.
سیستم تعلیق دایان، هنر سازندگانش را کامل می کرد.سیستمی که هنوز هم یکی از عجایب مهندسی مکانیک به شمار می رود.فنرهای مستقل برای هر چرخ که به بازوهایی ضربدری متصل بودند، بهترین جاذب ضربه و دافع فشار کابین شدند. قابلیتی که حتی شرکت عظیمی مثل مرسدس بنز را به تکاپو انداخت. با دست کاری در یک شفت مرکزی، می شد ارتفاع خودرو را به دلخواه کم و زیاد کرد. به همه این ها اضافه کنید مرکز ثقل پایین دایان را که باعث شده بود تا حتی در صورت چرخش های شدید، واژگونی یا همان چپ شدگی رخ ندهد.



دایانی که ژیان شد
سال ۱۳۴۷ وقتی اولین محموله خودروهای دایان فرانسوی به ایران رسید، ایرانی ها نام دایان فرانسوی را «ژیان» گذاشتند. لقبی که معمولا و در حکایت های ایرانی، لقب شیرها بود و به معنای خشمگین و درنده. ژیان اما بر خلاف ظاهر ترسناکش قلبی مهربان داشت و همین دوست داشتنی ترش می کرد. اما ژیان های ایرانی همه Dyane نبودند.ژیان هایی که برای مونتازبه ایران آمده بودند چند نوع بودند. نام اصلی مدل پیکاپ Méhari و مدل واگن در اصل سیتروئن Acadiane بود.
ژیان های ایرانی حتی کولر هم داشت.با سیستمی شبیه کولرهای آبی خانگی. پوشال هایی پشت داشبورد تعبیه شده بودند که با ریختن آب یا قرار دادن گونی یخ با عبور جریان هوا، باعث وزیدن باد خنک ملایمی می شد.برای روزهای سرد سال هم ژیان یک همراه وفادار بود. بخاری داشت. یک بخاری که البته گرمایش همان هوای گرم داخل موتور بود.ژیان ویژگی های منحصر به فرد دیگری هم داشت. یک هندل در جلو ماشین که در مواقعی که استارت کار نمی کرد می شد با چرخاندن آن به صورت دستی موتور ماشین را روشن کردارتفاع چراغهای جلو را تنظیم کرد.به همه این ها اضافه کنید سقف جمع شونده برزنتی و قابلیت درآوردن صندلی های ژیان و استفاده به عنوان نیمکت در پیک نیک ها و سفرهای تفریحی.



با همه این ویژگی ها می شد حدس زد ژیان به راحتی جایش را به سرعت در میان ایرانی ها باز می کند. طوری که تا سال 1359 که تولید ژیان هم زمان با ماه های آغاز جنگ تحمیلی و به دلیل فشار اقتصادی ارز بری متوقف شد، حدود یک میلیون و ۴۴۴ هزار و ۵۸۳ دایان، ۲۵۳ هزار و ۳۹۳ آکادین و ۱۴۴ هزار و ۹۵۳ دستگاه مهاری ایران تولید و فروخته شد.

ارتفاع ساختمان مساوی یک دوم g ضربدر t به توان دو خواهد بود. اما بیچاره فشارسنج .”

“یا اگر هوا آفتابی باشد می‌توان فشارسنج را عمودی بر زمین گذاشت

و طول سایه‌اش را اندازه گرفت. بعد طول سایه آسمان‌خراش را اندازه گرفت

و سپس با یک تناسب ساده ارتفاع آسمان‌خراش را بدست آورد .”

“اما اگر بخواهیم خیلی علمی باشیم، می‌توان یک تکه نخ کوتاه به فشارسنج بست

و آنرا مثل یک پاندول به نوسان درآورد، نخست در سطح زمین وسپس روی

سقف آسمان‌خراش. ارتفاع را از اختلاف نیروی جاذبه می‌توان محاسبه کرد : T = 2 pi sqrt(l / g) .”

“یا اگر آسمان‌خراش پله اضطراری داشته باشد،

می‌توان ارتفاع ساختمان را با بارومتر اندازه زد و بعد آنها را با هم جمع کرد.”

“البته اگر خیلی گیر و اصولگرا باشید می‌توان از فشارسنج برای اندازه‌گیری

فشار هوا در سقف و روی زمین استفاده کرد و اختلاف آن برحسب میلی‌بار

را به فوت تبدیل کرد تا ارتفاع ساختمان بدست آید.”

“ولی چون همیشه ما را تشویق می‌کنند که استقلال ذهنی را تمرین کنیم

و از روش‌های عملی استفاده کنیم، بدون شک بهترین روش آنست که

در اتاق سرایدار را بزنیم و به او بگوییم:

اگر ارتفاع این ساختمان را به من بگویی یک فشارسنج نو و زیبا به تو می‌دهم.”
.
.
.
.

این دانشجو کسی نبود جز نیلز بور،

تنها دانمارکی که موفق شد جایزه نوبل در رشته فیزیک را دریافت کند.

آخی ما #اینترنت رو با کمکش یاد گرفتیم گناه داره

ولگ (برگ) - چاروق (کفش) - لاکو (دختر) - ‌اداش (داماد) - غل نهر (صبحانه) – صباین سر (سر صبح) – کتن (افتادن) - مکابوج (بلال) – پیچه (گربه) - تی (تو) – می‌(من) – کاتیک (مرغ جوان).
کورا شودری (کجا میری؟) - کورا ای سای (کجا هستی)- مه هدی (به من بده) - بیاتیم (پیدا کردیم)- تم بزن (ساکت شو)

کاش میزاشتی توو گروه گیلک ..

می‌تواند 750 اسب‌بخار توان تولید کند و گشتاورنیرویی معادل 1000 نیوتن‌متر خواهد داشت. شتاب‌گیری صفر تا 100 کیلومتربرساعت لایکان به 2.8 ثانیه زمان نیاز دارد و حداکثر سرعت آن 395 کیلومتربرساعت اعلام شده است.

البته قیمت نجومی این خودرو تنها به دلیل مشخصات فنی فوق‌العاده آن نیست و شامل طلای سفید، قطعات کوچک الماس، زمرد یا یاقوتی که در بخش‌های خارجی یا داخلی آن به کار رفته نیز می‌شود. به عنوان مثال دورتادور چراغ‌های ال.ای.دی جلوی خودرو را طلای سفیدی پوشانده که با روکشی از قطعات الماس احاطه شده است. خریداران می‌توانند با توجه به رنگ خودروی خود سنگ‌های قیمتی دیگری مانند یاقوت قرمز، زمرد یا یاقوت کبود را برای استفاده در بخش‌های گوناگون این نمونه انتخاب کنند.

در فضای داخلی خودرو و برای پوشش صندلی‌ها نیز از روکش چرم با کوک‌های طلا استفاده شده و بخشی به عنوان «صفحه نمایش هولوگرافیک» پیش‌بینی شده که قسمتی از فضای هدایت و کنترل را تشکیل می‌دهد.

در طراحی زوایای تند خودرو تلاش شده عدد 7 تداعی شود که عددی خوش‌یمن شناخته می‌شود. شاید به همین دلیل باشد که تعداد تولید شده از این خودرو نیز به 7 دستگاه محدود شده است. در بخش انتهایی سقف خودرو، درست بالای شیشه عقب صفحه‌ای نصب شده که تاریخ تحویل خودرو و اینکه چندمین نمونه تولید شده است را نشان می‌دهد.

برای خریداران این خودروی 3.4میلیون دلاری، تعداد محدودی ساعت Cyrus Klepcy به ارزش 200هزار دلار و پشتیبانی 24 ساعته خودرو پیش‌بینی شده است.

البته رعد و برق هم ميزنه