My life is brilliant
زندگی من درخشانه

My life is brilliant
زندگی من درخشانه

My love is pure
عشق من پاکه

I saw an angel, Of that I'm sure
من فرشته ای رو دیدم که بهش ایمان دارم

She smiled at me on the subway
اون تو مترو به من لبخند زد

She was with another man
با یه مرد دیگه بود

But I won't lose no sleep on that night
ولی اون شب اصلا نتونستم بخوابم

Cause I've got a plan
چون نقشه ای تو سرم بود

You're beautiful, You're beautiful
تو زیبایی، تو زیبایی

You're beautiful, it's true
تو زیبایی، این حقیقته

I saw your face in a crowded place
من صورت زیبای تورو بین جمعیت دیدم

And I don't know what to do
و نمیدونم چیکار باید بکنم

Cause I'll never be with you
چون هیچ وقت نمیتونم با تو باشم

Yes, she caught my eye
آره اون چشم رو گرفت

As I walked on by
وقتی از کنارش رد شدم

She could see from my face that I was flying high
میتونست تو صورتم ببینه که دارم پرواز می کنم

And I don't think that I'll see her again
و فکر نکنم که دیگه ببینمش

But we shared a moment that will last 'til the end
ولی ما لحظه ای رو با هم رقم زدیم که تا عبد موندگاره

You're beautiful, You're beautiful
تو زیبایی، تو زیبایی

You're beautiful, it's true
تو زیبایی، این حقیقته

I saw your face in a crowded place
من صورت زیبای تورو بین جمعیت دیدم

And I don't know what to do
و نمیدونم چیکار باید بکنم

Cause I'll never be with you
چون هیچ وقت نمیتونم با تو باشم

Dalalalala Dalalalala Dalalalala Dalalalala Daha

You're beautiful, You're beautiful
تو زیبایی، تو زیبایی

You're beautiful, it's true
تو زیبایی، این حقیقته

There must be an angel, With a smile on her face
اونجا فرشته ای بود با لبخندی رو لبهاش

When she thought up that I should be with you
که به من یاد داد که باید با تو باشم

But it's time to face the truth
ولی وقتشه با حقیقت روبرو بشم

I will never be with you
هیچ وقت نمیتونم با تو باشم

مرد کشاورزی یک زن نق نقو داشت که از صبح تا نصف شب در مورد چیزی شکایت میکرد. تنها زمان آسایش مرد زمانی بود که با قاطر پیرش در مزرعه شخم میزد.
یک روز، وقتی که همسرش برایش ناهار آورد، کشاورز قاطر پیر را به زیر سایه ای راند و شروع به خوردن ناهار خود کرد. بلافاصله همسر نق نقو مثل همیشه شکایت را آغاز کرد. ناگهان قاطر پیر با هر دو پای عقبی لگدی به پشت سر زن و در دم کشته شد.

در مراسم تشییع جنازه چند روز بعد، کشیش متوجه چیز عجیبی شد. هر وقت...

یک زن عزادار برای تسلیت گویی به مرد کشاورز نزدیک میشد، مرد گوش میداد و بنشانه تصدیق سر خود را بالا و پایین میکرد، اما هنگامی که یک مرد عزادار به او نزدیک میشد، او بعد از یک دقیقه گوش کردن سر خود را بنشانه مخالفت تکان میداد.


پس از مراسم تدفین، کشیش از کشاورز قضیه را پرسید.

کشاورز گفت:

خوب، این زنان می آمدند چیز خوبی در مورد همسر من میگفتند، که چقدر خوب بود، یا چه قدر خوشگل یا خوش لباس بود، بنابراین من هم تصدیق میکردم.


کشیش پرسید، پس مردها چه میگفتند؟

کشاورز گفت:

آنها می خواستند بدانند که آیا قاطر را حاضرم بفروشم یا نه

پیغام‌گیر سعدی
از آوای دل انگیز تو مستم
نباشم خانه و شرمنده هستم
به پیغام تو خواهم گفت پاسخ
فلك گر فرصتی دادی به دستم

پیغام‌گیر فردوسی
نمی‌باشم امروز اندر سرای
كه رسم ادب را بیارم به جای
به پیغامت ای دوست گویم جواب
چو فردا برآید بلند آفتاب

پیغام‌گیر خیام
این چرخ فلك، عمر مرا داد به باد
ممنون تو‌ام كه كرده‌ای از من یاد
رفتم سر كوچه، منزل كوزه فروش
آیم چو به خانه، پاسخت خواهم داد

پیغام‌گیر منوچهری
از شرم، به رنگ باد باشد رویم
در خانه نباشم كه سلامی گویم
بگذاری اگر پیام، پاسخ دهمت
زان پیش كه همچو برف گردد رویم

پیغام‌گیر مولانا
بهر سماع از خانه‌ام، رفتم برون، رقصان شوم
شوری برانگیزم به پا، خندان شوم، شادان شوم
برگو به من پیغام خود، هم نمره و هم نام خود
فردا تو را پاسخ دهم، جان تو را قربان شوم!

پیغام‌گیر باباطاهر
تلیفون كرده ای جانم فدایت
الهی مو به قربون صدایت
چو از صحرا بیایم، نازنینم
فرستم پاسخی از دل برایت

پیغام گیر نیمایوشیج
آی آد م ها!
که اندرپشت خط
درانتظارپاسخی هستید !
یک نفرهم ،اینک اندر خانه ی مانیست!
که پاسخ گوی الطاف شماباشد.
اگربادست وپای دائم ازچنگ فضای سرخ ناامنی
واین دریای تندوتیره وسنگین که می دانید
رهاگشتم
وسوی خانه برگشتم
سلامی گرم خواهم داد درپاسخ
محبت های بسیارعزیزان را...

پیغام‌گیر حافظ
رفته‌ام بیرون من از كاشانه‌ی خود غم مخور
تا مگر بینم رخ جانانه‌ی خود غم مخور
بشنوی پاسخ ز حافظ گر كه بگذاری پیام
زان زمان كو باز گردم خانه‌ی خود غم مخور !

عاااالی

قشگ بود عزیزم..

خیلی قشنگ...

#زیبا

در این روزگار، همه حرف خوب می زنند اما آنچه برای دیگران توصیه، نصیحت و سخنرانی می کنند در عمل ناقص اجرا می شود. درست مثل روشنفکری ایرانی، که مثل بعضی چیزهای دیگر در مملکت ما، ناقص متولد شده است؛ مرور رفتار زشتی که به جهت تکرار تبدیل به فرهنگ فردی ما شده است. اما با کنار گذاشتن آنها می توان دنیای جدیدی را برای خود و کائنات ساخت .

۱. هیچکس عقل کل نیست!

در این جهان و بین مخلوقات خداوند، از شما بهتر نیز وجود دارد. بعضی از ما تصور می کنیم خدا فقط ما را با نهایت درایت و تفکر آفریده است. نشانه دانایی؛ اقرار به نادانی و ناتوانی در برابر دانش حقیقی کائنات است. در بارگاه حضرت عشق، آنها که ندانستند، به نادانی خویش اعتراف کردند اما شیطان که فرشته مغرور خداوند بود به تصور دانایی خویش، جاهلانه عمل کرد.

۲. با یک بار دیدن یک نفر، قضاوت نکنیم

یکی از کارهای زشتی که معمولاً ما انجام می دهیم، قضاوت غیر عادلانه درباره افرادی است که شاید فقط یک بار آنها را دیده باشیم! این نهایت ظلم در حق شخصی است که نمی شناسیمش. آن قدر مطمئن قضاوت می کنیم و به شایعات دامن می زنیم! هیچ اشکالی ندارد که در اظهارنظرهایمان درباره سایرین، عجله نکنیم و برای حرمت و آبروی افراد احترام قائل شویم.

۳. کارشناس چند رشته نباشیم

یک اتفاق زشت در کشور ما خود متخصص انگاری خودمان در زمینه های مختلف است. راستی چرا در بیست موضوع متعدد، یک نفر ثابت احساس می کند که خبره است؟ شاید این نیز شهامت بخواهد که وقتی فردی در موضوعی از ما سوالی پرسید، به او بگوییم که «نمی دانم، بلد نیستم، نیاز به تحقیق و مطالعه دارم

خسته و پریشانم.
در غم تو گریانم.
از همه گریزانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.
تارهد ز تن جانم.
تو که گفتی به پیش من بمان.
چرا چونین محال مرا به حال خود رها کردی….
چرا ندیده ای که از غمت فغان رود به آسمان چه گویمت از مرا فدا کردی.

مگر که جان به لب رسد که یادت از نظر رود چرا تو بی خبر زما رفتـــــــــــــــــــــــــــــی.
چه میشود عیان شوی مرا عزیز جان شوی بگو چرا…. بگو کجا رفتی…..
دیده بر رهت دارم.
در دل شب تارم.
در غم تو بیمارم.
تا دوبـــــــــــــــــــــــــــاره برگردی….تا دوباره برگردی.
به هر کرانه رفته ای به یک بهانه رفته ا ی… دلم به شام رفته ای بجویمت ز بی نشانه.
دوباره پیش من بیا ببین که میشود به پا نوای شور و نغمه ها به کوه و دشت و آسمان ها.
ببــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــین که دل شکسته ام به گوشــــــــــــــه ای نشسته ام.
بجز تو دل نبسته ام دمی بمتن به پیش من عزیز جـــــــــــــــــــــــــانم.
ز دیده خون شود روان به یادت ای امید جان… چشم من مشو نهان که در فراق روی تو رسد خزانم.
دیده بر رهت دارم.
در دل شب تارم.
در غم تو بیمارم.
تــــــــــــــــــــــــــــــا دوباره برگردی…

بعد این همه مدت میگی ؟ آیا ؟