#زیبا

#زیبا

بازم يه روز ديگه هوا چقدر دلگيره
توي تكرار روزام داره عمرم
هدر ميره
تو هم مثل منه حالت دارم انگار مي بينم
روزات بي معني اند اما نه مثل من
كه غمگينم
.
غروب خوشبختي رو بخاطرم ميارم
كاش اون روزا برگردن دوباره باشي كنارم
فرصت عشقمونو چه ساده دادي ازدست
اون روزاي رويايي هميشه خاطرم هست
.
.
.
روزامون گيج عشقو ترس و آرزو بود
ولي پريديم از اون خواب خوب و شيرين
چه زود
ديگه هيچكسي و هيچ چيزي برام جاتو نمي گيره
همينه اون دليلي كه دلم با عقل درگيره
.
غروب خوشبختي رو بخاطرم ميارم
كاش اون روزا برگردن دوباره باشي كنارم
فرصت عشقمونو چه ساده دادي ازدست
اون روزاي رويايي هميشه خاطرم هست
.
.
.
ميدونم يه روز
من و تو باهميم
بازم
واسه تو دنيارو جوري
كه
تـــــو
كه تـــــو
كه تــــو
مي خواي مي سازم

نگو دلم میگیره

منم همینطور؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ینیییییییی همه رفتن مهمونی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آهای تو که عشق منی به فکر من باش یه کمی
به فکر من که عاشقم ولی تو بیخیالمی
به فکر من که بعد تو خسته و بی طاقت شدم
آهای به فکرتم هنوز به فکر من باش یه کمی
آهای تموم زندگیم بی تو تمومه زندگیم
آهای تموم زندگیم رو به غروبه زندگیم
آهای تموم دلخوشیم داری تو غصه میکشیم
آهای تموم زندگیم بی تو تمومه زندگیم
آهای تموم زندگیم رو به غروبه زندگیم
آهای تموم دلخوشیم داری تو غصه میکشیم
آهای تو که عشق منی به فکر من باش یه کمی
به فکر من که عاشقم ولی تو بیخیالمی
به فکر من که بعد تو خسته و بی طاقت شدم
آهای به فکرتم هنوز به فکر من باش یه کمی
آهای تموم زندگیم بی تو تمومه زندگیم
آهای تموم زندگیم رو به غروبه زندگیم
آهای تموم دلخوشیم داری تو غصه میکشیم
آهای تموم زندگیم بی تو تمومه زندگیم
آهای تموم زندگیم رو به غروبه زندگیم
آهای تموم دلخوشیم داری تو غصه میکشیم

یه دختر تو تراس رو به رویی ، یه شالِ سبزو هر روز می تکونه
یه شال سبزِ ساده که غروبا پر از خاکسترِ آتشفشونه

پر از خاکستر آرزوهایی که هر روز توی قلبش گُر می گیرن
پر از خاکستر خوابای خوبی که هر شب تو نگاهِ اون می میرن

همین چند وقت پیش رؤیاشو توی خیابون بی بهانه سر بریدن
همیشه راه پروازشو بستن، همیشه رو خیالش خط کشیدن

به دیوارِ اتاقش چندتا عکسه: هدایت، کافکا، فرخ زاد و مایکل
یه عکسِ خاتمی، چندتا مدونا، یه عکسِ تام کروز، یه عکسِ فیدل

همه ش دنبال قهرمان می گرده، میون شاعرا، آوازه خونا
براش مرده و زنده فرق نداره، سیاست بازا، پیرا و جوونا

نمی دونه که تنها توی آینه باید دنبال قهرمان بگرده
هنوز باور نداره که با دستاش جهانی می شه ساخت بی ظلم و برده

یه دختر تو تراس رو به رویی، شبا کنسرتِ فریادش به راهه
صداش می گیره از بس غصه داره، نمی شه دیدش از بس شب سیاهه

ولی زنگ صداش می پیچه هر شب، تو شهری که چراغاش رنگ خونن
دیگه چند وقته که حتا چراغ چهارراها می ترسن سبز بمونن

می خواد یادِ تموم شهر بمونه بهاری که یکی برگاشو دزدید
درختی که قرنطینه شد آخر، تو فصلی که زمین برعکس می چرخید

صداش لبریز حرفای نگفته س، سرش لبریز صد آتشفشونه
یه دختر تو تراس رو به رویی ، یه شالِ سبزو هر روز می تکونه