باهیچ نگاهی قلبم نمی لرزه
با هیچ صدایی برنمی گردم
تغییر کرده طرز برخوردم این روزها
دیگه با همه سردم...
.
.
.
..
.
سخت گذشت بر من
تا فهمیدم ....
هیچ کس با هیچ کس فرقی ندارد.

خـבایـــــــــــا ،
בخـلـَم با خرجـم نمیخوانـב ،
ڪم آورבه ام ،
صبرےِ کہ בاבه بوבےِ تمام شـב ،
ولےِ בرבم ہمچناטּ باقیست ! ! !
بـבہڪار قلبم شـבه ام ،
میـבانم شرمنـבه ام نمیڪنےِ؛
باز ہم صبـــــــر میخواہم . . .

@bamy داداش نمیدونم از خدا خواستم کمکم کنه
مثل هر بلائی آنی همه چی سرم میاد
نمیدونم اونایی که میبینم درسته یانه
ولی داداش
خسارت خیلی بزرگه قلبم داره از دست میره
ولی نمیدونم از قد بلندمه از آبهای سردمه مثل کوه که منو من میسازه
من زنده شدم تموم شدم مثل یه آدم برفی ولی به خاطر تو که زلالترین و نابترینی و ا زکنارمم میگذری برایت آب میشوم
داداشم اینه تو عشق از همه چی جذابتر

باور نکن... این قصّه جز افسانه ای نیست
شمعم ولی اطراف من پروانه ای نیست

مهمان شهرستانی چشم تو ام... حیف
در پایتخت عشق مهمانخانه ای نیست

دیروزِ من... امروزِ من... فردای من پر!
از حال من ویرانه تر ویرانه ای نیست

دیوانه و مجنون اگر من هم نباشم...
پس زیر سقف آسمان دیوانه ای نیست

خواهد شکست این بغض آخر مثل قلبم
افسوس اما در کنارم شانه ای نیست

جایی که صیّادش تو باشی در کمندش
حتّی برای صید بودن دانه ای نیست

هر روز در گوش خودم می خوانم این را:
باور نکن این قصّه جز افسانه ای نیست

محمّد عابدینی

دلم تنگ است ,عجیب تنگــــــ

اما دلم حتی نمی داند برای کی!


چیزی غریبناک تر از این هم هست که …


توجیهی برای قلبت نداشته باشی؟!


من در جواب قلبم همیشه سکوت کرده ام ..


سکوتـــــــــ …

بي تو ديگر لحظه هايم خالي است تا قيامت اشك هايم جاري است
بي حضورت بال پروازم شكست هر شبي يك قاصدك پيشم نشست
رفتي و ديگر نديدم روي تو تا ببوسم شانه هايت موي تو
رفتي و با رفتنت قلبم شكست اسمان هم چشم هايش را ببست
رفتي و تنهاترين در خلوتم باز هم با عكس تو در حيرتم
يادت گرامي و راهت پررهرو
تقديم به پدران عزيز از دست رفته

هنوز “قلبم” به عشق کسانی میتپد که روزی با آنها بر سر سفره روزگار “نان وفاداری” و “نمک معرفت”
خوردم، پس یاد میکنم از “دوستانم” تا بدانند اگر “نان ونمک” نیست ، ما هنوز وفاداریم.

.