سریال ضعیفی بود هم از نظر محتوا هم ساخت .

زیبا بود .

خدا رحمتش کنه

سلام و درود خدا بر آنهایی که در عزای سالار شهیدان گریه می‌کنند.
متأسفانه در برخی مجالس عزاداری و نحوه تعزیه‌گردانی و مجلس سینه‌زنی سنتی سالار و سرور شهیدان امام حسین علیه‌السلام بیشتر به یک مجلس گردانی ظاهری تبدیل می‌شود و بیم آن می‌رود که دل‌های پاک و باصفای آن عزیزان از درونی کردن شعائر و ارزش‌های عاشورایی فاصله بگیرد و بیشتر روبنایی شود، به گونه‌ای که فقط به ریتم آهنگ و هارمونی نوحه توجه شود تا به عمق مصیبت و دل‌سوختگی و پاک‌باختگی در آن.
این تذکر از باب تکریم شعائر روضه امام حسین (ع) و مجالس، به دور از هرگونه تعریض و خدای‌ناکرده تردید در نیت دل‌سوختگان حسینی گفته می‌شود تا در آن گوشه چشمی از حضرت اباعبدالله و ولی‌عصر روحی فدا بر دل‌های سوخته ما نیز بشود. در مقام نماد شناسی نام مبارک امام حسین علیه‌السلام تبدیل به حوسین می‌شود؛ تا همه‌چیز تحت‌الشعاع هروله‌ها وحوسین حوسین‌های تأمل برانگیز شود!
تفاوت‌های «حسین» و «حوسین»
1- حسین علیه‌السلام یکی بیشتر نیست، امام حوسین‌ها متفاوت است و حوسین این مداح با حوسین آن مداح فرق می‌کند.
۲- یاران حسین علیه‌السلام او را بنده خدا می‌دانند، ولی یاران حوسین فریاد حوسین اللهی سر می‌دهند.
۳- حسین علیه‌السلام نماز را در بحبوحه جنگ در اول وقت به‌جای می‌آورد، اما حوسین نماز صبح را فدای مجالس شبانه می‌کند.
۴- درد حسین علیه‌السلام درد دین و شرافت انسانی بود، اما همه مشکل حوسین عطش و سیراب کردن بستگانش بود.
۵- ظهر عاشورا در مجلس حسین علیه‌السلام صدای الله‌اکبر و حی علی الصلوه به گوش می‌رسد، اما در مجلس حوسین فریاد حوسین حوسین به جنگ اذان می رود.
۶- حسین علیه‌السلام را باید از مطهری‌ها شناخت، اما حوسین را در لابه‌لای آواز ناعالمان و ناعارفان باید جست.
۷- حسین علیه‌السلام برای تمام سال زنده است و الگویی برای هر لحظه زندگی ماست، اما حوسین فقط ده روز سال جلوه می‌کند و بقیه سال بهانه‌ای است برای دور هم جمع شدن دوستان.
۸- دوستان حسین علیه‌السلام ناخودآگاه خون گریه می‌کنند اما دوستان حوسین خودآگاه خودزنی و مجلس‌گرمی می‌کنند و هر کس کبودی صورت و سینه‌اش بیشتر باشد مقرب‌تر است.
۹- حسین علیه‌السلام برای گفتن حرف خود به چیزی نیاز ندارد اما حوسین به طبل و بوق و کرنا و سبک پاپ نیاز دارد.
۱۰- در مجلس حسین علیه‌السلام رسیدن به معرفت مهم است، اما در مجلس حوسین ترتیب صف‌ها و ریتم نوحه و بالا و پایین پریدن‌ها.
۱۱- حرارت حسین علیه‌السلام هرگز در دل‌ها سرد نمی‌شود، اما حرارت حوسین بعد از یک شور زدن سرد می‌شود.
۱۲- عاصیان و گنه‌کاران برای شفاعت و توبه به مجلس حسین علیه‌السلام می‌روند، اما در مجلس حوسین برای مجلس گردانی و ندانسته گاهی با مزاحمت برای دیگران و آلودگی به گناه.
۱۳- حسینی‌ها قبولی را به اطاعت از خدا و خلوص نیت و پاکی دل می‌دانند، اما حوسینی‌ها می گویند: هر چه می‌خواهد دل تنگت بکن فقط یا حوسین فراموش نشود.
عزیزان آنکه در کربلای ۶۱ هجری به شهادت رسید امام حسین (ع) بود نه حوسین!
منبع: شیعه آنلاین

افزایش پیدا کرد اما هنوز مونده به نرخ تورم برسه .

بامبو نیاز به خاک ندارد! بامبو را می‌توان در آب یا «ژل‌خاک‌ها» نگهداری کرد. اما برای رشد بهتر آن از تقویت‌کننده‌های مایعی استفاده می‌شود که به آب آنها اضافه می‌کنند، گل‌فروشی‌ها آن را با نام «غذای بامبو» می‌نامند.


استقبال از بامبو‌ها بازار فروش پررونق‌تری را برای فروش غذای بامبو ایجاد کرد! اگرچه برای داشتن این نوع گیاه باید یکبار هزینه کرد، اما برای نگهداری و رشد آن باید هر چند ماه یک بار غذای بامبو را با قیمت 1500 تا 2500 تومان تهیه کرد!


اگر بامبو را در دمای 15 تا 40 درجه سانتی‌گراد و دور از نور مستقیم خورشید و باد مستقیم کولر نگهدارید و رطوبت لازم را برای آن فراهم کنید پس از مدت 5 تا 7 ماه شاهد قد کشیدن عجیب این گیاه پیچ خورده خواهید بود.

اگرچه شانس‌آور بودن بامبو برای نگهدارندگان آن یک خرافه به نظر می‌رسد، اما از شواهد امر پیداست که خود بامبو واقعا گیاه خوش‌شانسی است!

#بامبو_های #خوش‌_شانس :

می‌گویند که بامبو شانس می‌آورد، اماباید تعداد آن فرد باشد! برای شانس آوردن باید تعداد بامبوهایی که در خانه نگهداری می‌کنید سه،پنج و... به هر حال فرد باشد در غیر این صورت بدشانسی می‌آورد. شاید همین خرافه که در ایران نسبت به بعضی کشورهای آسیای شرقی سابقه کوتاه‌تری دارد یکی از عوامل رونق بازار فروش این نوع گیاه خاص باشد. البته باید گفت که این خرافه در بعضی از کشورها ریشه‌های کهنی دارد!


بامبو که در زبان فارسی‌ به‌ نی‌ خیزران شهرت دارد،گیاهی‌ است‌ که‌ در دامنه کوه‌ها و تپه‌هایی‌ که‌ دارای رطوبت‌ 65 تا 90 درصد باشد روئیده یا کشت می‌شود. میزان رطوبت‌، حرارت‌ ‌موجود در منطقه و نوع خاک، تعیین‌کننده کیفیت و مرغوبیت بامبو است و هر چه‌ میزان‌ رطوبت‌ و حرارت‌ بیشترباشد، کیفیت محصول بهتر خواهد بود.

گیاه بامبو که‌ تاکنون بیش از 662 نوع آن شناخته شده دارای قطر و ضخامت‌های متفاوت ‌‌است‌ و در حال حاضر بهترین‌ نوع بامبو در ژاپن‌، چین و به‌طور کلی کشورهای شرق آسیا و هند ‌روئیده و کشت می‌شود. در ایران می‌توان لیالستان لاهیجان، علی‌آباد (در فاصله سخت‌سر و تنکابن‌)، قاسم‌آباد رودسرو تقریبا بیشتر نقاط شمال کشور را از مساعدترین‌‌ مناطق رویش‌ بامبو به‌ حساب آورد

بامبو از چهار قسمت سطح‌ داخلی (دارای پوشش‌ نرم)، دیافراگم‌ (متصل‌کننده بخش‌های ‌ساقه‌ به‌ یکدیگر) میانه‌ و پوشش‌ رویه‌ که‌ بسیار سخت ودیرشکن است‌ تشکیل شده و‌ دیافراگم‌ کاملا فشرده‌ بوده‌ و آب در آن نفوذنمی‌کند.

البته بامبوهایی که در گل‌فروشی‌های تهران و شهرستان‌های بزرگ کشوربرای مصارف زینتی به فروش می‌رسند از انواع داخلی آن نیستند بلکه نوع خاصی از بامبوهستند که به «لاکی بامبو» شهرت دارند. نام علمی این نوع بامبو «دراسینا» است.



#میهمان #خوش‌_شانس



حدود دو سال پیش برای اولین بار گل‌فروشی‌های تهران گیاهی را با نام «بامبو» (BAMBOU )عرضه کردند. اوایل مردم استقبال آنچنانی از بامبوی تازه ‌وارد نکردند. اما به مرور شکل جالب آن، شرایط نگهداری آسان و دیدن بامبوها در ژورنال‌های دکوراسیون خارجی عاملی برای استقبال مردم از این نوع گیاه شد و پس از آن خرافه‌های وارداتی نقش عمده‌ای در افزایش تقاضا برای این نوع بامبو ایفا کرد. شرایطبه شکلی بود که پس از مدت کوتاهی بسیاری از واردکنندگان گل و گیاه به شدت نسبت به وارد کردن این نوع بامبو اقدام کردند.

اگرچه شانس‌آور بودن بامبو برای نگهدارندگان آن یک خرافه به نظر می‌رسد، اما از شواهد امر پیداست که خود بامبو واقعا گیاه خوش‌شانسی است!

در حال حاضر در اکثر منازل هر جا که به اندازه یک گلدان کوچک فضا وجود داشته باشد زیر پنجره، گوشه اتاق و... سه شاخه بامبو وجوددارد. دفاتر کار هم شامل این قاعده می‌شوند.

به قول بعضی از خریداران بامبو، این گیاه هم باکلاس است، هم نگهداری آن آسان است، اگر شانس هم بیاورد چه بهتر!

در بسیاری از کشور‌ها به ویژه کشورهای آسیای شرقی به بامبو اهمیت فوق‌العاده‌ای می‌دهند. فستیوال فرهنگی بامبو در چین یکی از آنهاست. این فستیوال سه روزه که از ?? دسامبر (?? آذرماه) آغاز می‌شود بخش‌های مختلفی دارد. بامبو یکی ازقدیمی‌ترین گیا‌هان چین و بااهمیت‌ترین درخت این کشور است که می‌توان آن را در اکثرخانه‌های این کشور مشاهده کرد.

فستیوال فرهنگی بامبو برای حفاظت و نحوه پرورش صحیح و گسترده آن تشکیل می‌شود. در این فستیوال کشاورزان، مردم عادی وکارشناسان در جلساتی به ارائه راهکار و نظراتشان برای استفاده بهتر و نگهداری ازاین گیاه می‌پردازند. سپس در هنگام عصر مراسم شعرخوانی، سرود، رقص و آواز نیز برگزار می‌شود.

کاشکی بشه ....
اگه بشه خودم میرم کاترین اشتونو صیغه می کنم به پاس زحماتش خخخخ