پیج فیسبوک «سینمای فردین» به نقل از کتاب «خاطرات فردین» نوشت: وقتی در کلاس سوم پای صحبت معلم نشستم احساس کردم که سخت شیفته ی نقش ها و سایه روشنی هایی هستم که همیشه بر صفحات سپید دفترهای نفاشیم جلوه گر می شود.

در خانه، در کوچه، در کلاس درس، همیشه و همه جا دوست داشتم نقاشی کنم اما افسوس که این میل شدید من دوبار مورد حمله ی سخت و کشنده ی معلمین و مربیانم قرار گرفت و درمانده و بیچاره از نقاشی ترسیدم و آن را بدور انداختم، اما خدا می داند که همیشه به نقاش ها و صورتگر ها غبطه خورده ام و همیشه دلم می خواسته که قلم را از دستشان بگیرم و آن را زیر لگد هایم خرد کنم... آخر مگر من چه گناهی کرده بودم که نمی بایست نقاش می شدم. سال سوم دبستان «ترقی» بودم. ساعت دوم یک صبح پنجشنبه بود... نقاشی داشتیم... معلم ما خانمی بود به نام خانم «هاشمی»... ایشان طرحی روی تخته سیاه کشید (گویا طرح یک لیوان بود) و بعد با لحنی تند و خشن به بچه ها دستور داد که از روی آن بکشند... برای من کشیدن یک لیوان کار ساده یی بود، به همین لحاظ بدون توجه به ایشان سرگرم کشیدن منظره یی شدم که درست یک ساعت پیش نمونه ی جاندارش را دیده بودم. وقتی از خانه به مدرسه می آمدم، هوس کردم از پنجره همسایه مان بالا بروم و دوست همکلاسیم را صدا کنم... اما از پشت شیشه، به جای او پدر و مادرش را دیدم که همدیگر را در آغوش گرفته بودند این منظره که برای من کمی خنده آور بود فکر مرا تا مدرسه و تا کلاس نقاشی، مشغول کرد تا جایی که به جای کشیدن لیوان، عکس آن دو را کشیدم که برهم پیچیده بودند. من سرگرم نقاشی بودم که ناگهان احساس کردم که انگار در یک بیابان قرار گرفته ام.
نه صدایی شنیده می شد و نه کلامی به زبان می آمد. یک لحظه تصور کردم در کلاس درس نیستم بلکه در کویری که در آن پرنده پر نمی زند مشغول نقاشی شده ام. سرم را بلند کردم خانم معلم نبود به راست و به چپ خیره شدم. باز هم ایشان را ندیدم، به بچه ها نگاه کردم، همه آنها مرا می پاییدند، به بالای سرم نگاه کردم... خانم معلم با چشم های از حدقه درآمده به نقاشی من نگاه می کرد و از شدت عصبانیت مشغول جویدن لبهایش بود. برای اینکه خودم را لوس کرده باشم تا شاید تخفیفی در مجازاتم بدهد گفتم: خانم هاشمی، این از لیوان قشنگتر است مگر نه. و خانم هاشمی، به جای هر جواب دیگری که لازم بود به کودک نه ساله ای مثل من داده شود، گوشم را درست 180 درجه پیچاند و مرا کشان کشان به دفتر برد. از بخت بد آن روز آقای مدیر «آقای میرخانی» نبود و خانم ناظم که اصولا از من کینه ای شدید در دل داشت، بعد از یک محاکمه صد در صد عادلانه! مرا به وسط حیاط برد و پس از یک ساعت ایستادن زیر آفتاب سوزان اردیبهشت، وقتی زنگ زده شد در حضور همه بچه ها پاهای مرا آماج ضربات ترکه های آلبالو کرد و من بیهوش شدم.

دست گلت درد نکنه..

وانت منه

می‌تواند 750 اسب‌بخار توان تولید کند و گشتاورنیرویی معادل 1000 نیوتن‌متر خواهد داشت. شتاب‌گیری صفر تا 100 کیلومتربرساعت لایکان به 2.8 ثانیه زمان نیاز دارد و حداکثر سرعت آن 395 کیلومتربرساعت اعلام شده است.

البته قیمت نجومی این خودرو تنها به دلیل مشخصات فنی فوق‌العاده آن نیست و شامل طلای سفید، قطعات کوچک الماس، زمرد یا یاقوتی که در بخش‌های خارجی یا داخلی آن به کار رفته نیز می‌شود. به عنوان مثال دورتادور چراغ‌های ال.ای.دی جلوی خودرو را طلای سفیدی پوشانده که با روکشی از قطعات الماس احاطه شده است. خریداران می‌توانند با توجه به رنگ خودروی خود سنگ‌های قیمتی دیگری مانند یاقوت قرمز، زمرد یا یاقوت کبود را برای استفاده در بخش‌های گوناگون این نمونه انتخاب کنند.

در فضای داخلی خودرو و برای پوشش صندلی‌ها نیز از روکش چرم با کوک‌های طلا استفاده شده و بخشی به عنوان «صفحه نمایش هولوگرافیک» پیش‌بینی شده که قسمتی از فضای هدایت و کنترل را تشکیل می‌دهد.

در طراحی زوایای تند خودرو تلاش شده عدد 7 تداعی شود که عددی خوش‌یمن شناخته می‌شود. شاید به همین دلیل باشد که تعداد تولید شده از این خودرو نیز به 7 دستگاه محدود شده است. در بخش انتهایی سقف خودرو، درست بالای شیشه عقب صفحه‌ای نصب شده که تاریخ تحویل خودرو و اینکه چندمین نمونه تولید شده است را نشان می‌دهد.

برای خریداران این خودروی 3.4میلیون دلاری، تعداد محدودی ساعت Cyrus Klepcy به ارزش 200هزار دلار و پشتیبانی 24 ساعته خودرو پیش‌بینی شده است.

آخجـــــــــــــــــــــون پس سهم جفتتونو خودم میخــــــــــــــورم..

غیرممکن..غیرممکن است..مرسی
بسیارآموزنده وتأمل برانگیزبود..

داغونه ها

قشنگ بود .

#نکات_آموزنده_مصطفی

فوق العاده زیباست...

سلام رضاجان:یه دونه ای,واسه نمونه ای..

وااای موناجان..چه سوپرایزهایی رو امشب داری رومیکنی...انتخاب ترانه هات بینظیرند..کلاآدم مشکل پسندی هستی به گمانم....مرسی.