#درد و #وحشت را در #چهره و #چشمهای این #گاو ببینید..
بعد از #تماشای صحنه #کشتار #دوستش به دست #جلادان،
انگار داره به #عکاس #التماس میکنه #نجاتش بده..
چقدر جالبه که حتی به نوشته های کتاب #مقدس خودتان نیز #احترام نمیگذارید...
مگه #دین #من و #شما نگفتند #حیوانات را جلوی #چشم هم، #سر #نبرید ؟؟!!!!!
از #دینداری فقط #نماز و #روزه را بلدید که #خدا را گول بزنید و بروید به #بهشت..
#رسول_الله شخصاً با #پیراهن #خود #صورت #اسبش را #پاک می کرد،.
" اگر کسی #تشنگی #سگی را که درکنار #چاه #آبی منتظراست،
فرو بنشاند #گناهانش #بخشیده خواهند شد ".... این است #پیامبر #دین #من ...

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#پیراهن های #کوتاه #تابستانی

#آفتاب_را #دوست_دارم

#به_خاطر #پیراهنت #روی #طناب_رخت !

#باران_را

#اگر_که #می_بارد

#بر #چتر #آبی #تو

#و_چون

#تو #نماز #می_خوانی

#من

#خدا_پرست #شده_ام ...!!!

پیراهن نگاه مرا مکش از پشت

که بر میگردم

و بی خیال عزیزهای مصری و یعقوبهای چشم به راه

چنان به خودم می فشارمت

که هفتاد و هفت سال تمام

باران ببارد و گندم درو کنیم....

دختر گوشه ی پیراهن مادر را کشید و گفت : مامان کی برام کاپشن می خری ؟


مادر به چشمان معصوم دختر نگاه کرد و گفت : هر وقت برف بیاد .


دختر امیدوارانه به دانه های ریز برف نگاه کرد . گوشه ی پیراهن مادر را کشید و گفت : مامان داره برف میاد بریم کاپشن بخریم ؟!


مادر این بار به عکس پدر، روی تاقچه نگاه کرد و گفت : الان که داره برف میاد . باشه هر وقت بند اومد


……………………………………

یادمان باشد در اوج خوشی، بنده ای را فراموش نکنیم که در شبهای سرد زمستان، تنها همراهش اندوه و سرماست...

یکی از استاد های دانشگاه تعریف می کرد...
چندین سال قبل برای تحصیل در دانشگاه سانتا کلارا کالیفرنیا، وارد ایالات متحده شده بودم
سه چهار ماه از شروع سال تحصیلی گذشته بود كه یك كار گروهی برای دانشجویان تعیین شد كه در گروه های پنج شش نفری با برنامه زمانی مشخصی باید انجام میشد.
دقیقا یادمه از دختر آمریكایی كه درست توی نیمكت بغلیم مینشست و اسمش كاترینا بود پرسیدم كه برای این كار گروهی تصمیمش چیه؟
گفت اول باید برنامه زمانی رو ببینه، ظاهرا برنامه دست یكی از دانشجوها به اسم فیلیپ بود.

پرسیدم فیلیپ رو میشناسی؟

كاترینا گفت آره، همون پسری كه موهای بلوند قشنگی داره و ردیف جلو میشینه!
گفتم نمیدونم كیو میگی!
گفت همون پسر خوش تیپ كه معمولا پیراهن و شلوار روشن شیكی تنش میكنه!
گفتم نمیدونم منظورت كیه؟
گفت همون پسری كه كیف وكفشش همیشه ست هست باهم!
بازم نفهمیدم منظورش كی بود!

اونجا بود كه كاترینا تون صداشو یكم پایین آورد و گفت فیلیپ دیگه، همون پسر مهربونی كه روی ویلچیر میشینه...
این بار دقیقا فهمیدم كیو میگه ولی به طرز غیر قابل باوری رفتم تو فكر،
آدم چقدر باید نگاهش به اطراف مثبت باشه كه بتونه از ویژگی

گاهی ، گاهی دلم سنگین میشود … کلافه میشود … کفشهایش را به پا میکند … عصای سپیدش را در دست میگیرد … عینکش را به چشم میزند و راهی میشود به دنبال نشانی از گمشده اش و نقطه به نقطه ی دنیا را بو میکشد برای یافتن بویی از آشنای دیرینش ؛ برای یافتن مرهم چشمان بی سویش ؛ برای یافتن بویی از پیراهن یوسفش
گاهی دست دلم را میگیرم و با هم پی یوسف دلم میگردیم !
تازگی ها دلم یوسفش را پیدا کرده سر همان سجاده ی ترمه ایکه مادربزرگم چندسال پیش برایم از مشهد سوغاتی آورده بود .....!

چرا می گویند پیراهن و نمی گویند ” جوان آهن ” ؟
چرا می گویند اتوبوس و نمی گویند اتوماچ یا جاروبوس ؟
چرا می گویند خداحافظ و نمی گویند خداسعدی ؟
چرا می گویند اتومبیل و نمی گویند اتومکُلنگ ؟
چرا می گویند ماشین و نمی گویند شماشین ؟
چرا به طراح چنین سوالاتی می گویند دیوانه و نمی گویند غول آنه ؟
هااااااان ؟ آخه چرا ؟؟؟