#ترجیح می دهم که درختی باشم
در زیر تازیانه ی توفان و آذرخش
با پویه ی شکفتن و گفتن
تا رام صخره ای
در ناز و در نوازش باران
خاموش از برای شنفتن....

"محمد رضا شفیعی کدکنی"

واسم مهمون اومد

وقتی در رو بازکردم دختره قدش حدود یک و هشتاد نود بود ٬

وقتی کفشش رو درآورد یک و هفتاد وپنج شد !!!

اومد توی خونه گل سرش رو برداشت شدیک و پنجاه .....

نگرانم کم کم محو بشه ...

آسمون مونده بباره یا نباره به کدوم صدا از زمین دل بسپاره به

صدای بچه ای که واسه باریدن بارون بیقراره یا صدای بچه ای که با

کفش پاره میگه میشه خدا امروزم باز بارون نباره .

ده مرد و یک زن به طنابی آویزان بودند.
طناب تحمل وزن یازده نفر را نداشت.
باید یکنفر طناب را رها می کرد
وگرنه همه سقوط می کردند.
زن گفت من در تمام عمر همیشه عادت داشتم
که داوطلبانه خودم را وقف فرزندان و همسرم کنم
و در مقابل چیزی مطالبه نکنم.
من طناب را رها می کنم
چون به فداکاری عادت دارم.
در این لحظه مردان سخت به هیجان آمدند
و شروع به کف زدن کردند

ﺧﺎﻧﻤﻪ ﺳﺮ ﻗﺒﺮﻩ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺯﺍﺭ ﻣﯿﺰﺩﻩ:
ﺩﺧﺘﺮﺍﺕ ﮐﻔﺶ ﻧﺪﺍﺭﻥ,
ﭘﺴﺮﺕ ﻟﺒﺎﺱ ﮔﺮﻡﻧﺪﺍﺭﻩ,
ﺧﻮﺩﻡ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ;
ﺁﺑﺎﺩﺍﻧﯿﻪ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﯿﮕﻪ ﻭﻟﮏ ﺍﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺖ
ﻣﺮﺩﻩ ﯾﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺑﯽ ﺟﻧﺲ ﺑﯿﺎﺭﻩ!!!؟

ﺩﻟﻢ ...... . .. . . ﺑﭽـــــــﮕﯿﻤﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ! ﭘﺎﻫﺎﯼ ﺷﻨــﯽ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﮐﺎﮐﺎﺋﻮﯾﯽ! ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻼﻝ ﻣﯿﺨﻮﺭﻡ ﮐـــﻞ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺯﻏﺎﻟﯽ ﺷﻪ ! ﭼﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﺑﺎ 10 ﺗﺎ ﻗﻨﺪ ﺑﺨﻮﺭﻡ ! ﺑﺴﺘﻨﯽ ﻭ ﭘﻔﮏ ﻭ ﻟﻮﺍﺷﮑﻮ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﺨﻮﺭﻡ ! ﺳﺮﭼﯿﺰﺍﯼﻣﺴﺨﺮﻩ ﺍﻧﻘﺪ ﺑــــﺨﻨﺪﻡ ﺑﯿﺎﻓﺘﻢ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ ! ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻣﺚ ﺑﭽﮕﯿﺎ ﺑﻮﯼ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺣﺎﻟﻤﻮ ﺑﺪ ﮐﻨﻪ ... ﺁﺩﺍﻣﺲ ﺑﭽﺴﺒﻮﻧﻢ ﺯﯾﺮ ﻣﯿﺰ ﮐﻼﺳﺎ ! ﻋﯿﺪﯾﺎﻣﻮ ﺑﺮﯾﺰﻡ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﻗﻠﮏ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﺑﺎﺯﻡ ﺭﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﻨﻢ ... ﻣﻮﺭﭼﻪ ﻫﺎﺭﻭ ﺑﮑﺸﻢ ! ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣــﺎﺩﺭﻡ ﺍﺷﮑﻤﻮ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻪ ﻧﻪ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﺗﻨﻢ! ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﺷﺒﺎ ﺗﻮﺧﻮﺍﺏ ﻏﻠﺖ ﺑﺰﻧﻢ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ ! 1000 ﺗﻮﻣﻦ ﺗﻮ ﺟﯿﺒﻢ ﺑﺎﺷﻪ ﺍﻣﺎ ﺩﻟﻢ ﺧــــﻮﺵ ﺑﺎﺷﻪ ! ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﺩﺭﺧﺘﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﻡ ﻏﺮﻭﺑﺎﯼ بعضي روزا فقط منتظر "آنشرلي"باشم ! ﻭﻟﻢ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ ﺻﺐ ﺗﻮ ﺷﻬﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﻤﻮﻧﻢ ! ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮐﻪ نماز ﻣﯿﺨﻮﻧﻪ ﺑﺮﻡ ﺟﻠﻮﺵ ﺍﻧــــــﻘﺪ ﺍﺩﺍ ﺩﺭﺑﯿﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﺑﺨﻨﺪﻩ ﻧﻤﺎﺯﺷﻮ ﺑﺸﮑﻨﻪ ﻭ ﺑﻌﺪﺵ ﻓـــــﺮﺍﺭ ﮐﻨﻢ ... . . . ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻢ!

از شاملوی عزیز،
بعد از یک فنجان قهوه
به هوایی سرد برمی گردم
در پی رویاهایم …
در پی تو …
احتیاجی به مستی نیست
یک فنجان قهوه هم دیوانه ام می کند
وقتی میزبانم چشمان تو باشد …
یک استکان چای از میان دستانت و یک جرعه غزل از میان چشمانت
دلم آرام ، نگاهت را می خواهد و شهد شیرین کلامت
خسته ام
دوباره باورم میکنی؟
عصرانه ای به طعم همین واژه های تلخ
من تو ، غروب ، و لبخندهای تلخ
تف می کنی تو شعر مرا روی میز و بعد
می ریزد از دهان تو این قطره های تلخ
- —– – —– – —— – —– – —– -

گارسون کمی شکر و تو لبخند می زنی
حالم به هم می خورد از طنزهای تلخ
گفتم هوا چه گرم و سر حرف باز شد
گفتی هزار لعنت بر این هوای تلخ
عادت کرده ام به طعم قهوه
به آد مهای پشت پنجره کافه
دست هایی که می روند
آدم هایی که نمی مانند
به تو
که روبرویم نشسته ای
قهوه ات را به هم می زنی
می نوشی
می روی
یکی به آدم های پشت پنجره ی کافه اضافه می شود…
حالا فهمیده ام که چرا قهوه و کیک را با هم می خورم
قهوه می نوشم برای زندگی تلخم و همراهش کیک برای شیرینی لحظاتی که با تو بودم
اما باز تلخی قهوه بر شیرینی کیک پیروز می شود
لحظات با تو بودن کوتاه بود… خیلی کوتاه…
ولی زندگی تلخم خیلی بلند است … خیلی…
لعنت بر قهوه تلخ سرد شده ام
تو
پاییز
قهوه
اکنون کنارم هست
پاییز
قهوه
اما تو…
روی صندلی همیشگی می نشینم و سفارش میدم : دو فنجون قهوه
هنوز هم با این که نیستی ولی برات سفارش میدم…
خودت نیستی خیالت که هست…
یک فنجان درد دل بدون شکر برای تو آورده ام
بنوش … تا از دهان نیفتاده … بنوش …
آب در هاون کوبیدن است اینکه من شعر بنویسم و تو فال قهوه بگیری
وقتی آخر همه شعرهای من تو می آیی و ته همه فنجان های تو من می روم …
امشب دلم تو را می خواهد
نشسته روبروی صندلی مقابلم
در سکوت سرد این جا
هوا سرد شده …
نه ! نه …
هوای من سرد شده …
حتی گرفتن فنجان قهوه هم ، دردی را دوا نمی کند …
چرا صندلی رو به رو خالی ست ؟
در ته فنجان قهوه ام کفش های توست
فقط نمی دانم می آیی یا می روی …

تشکر ﺁﻗﺎﯼ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﯼ ﺑﺎﺯﻡ
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﯿﻢ
ﻋﻘﺎﺏ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺗﻮ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ !!
ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺁﻗﺎﯼ ﭘﻮﻻﺩﯼ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﯾﻪ ﭘﺎ ﺩﻭ ﭘﺎ
ﺯﺩﯼ ﻗﻨﺪ ﺗﻮ
ﺩﻟﻤﻮﻥ ﺁﺏ ﺷﺪ !!
ﻣﺮﺳﯽ ﺳﯿﺪ ﺟﻼﻝ ﮐﻪ ﻣﺜﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺟﻠﻮ ﭼﻬﺎﺭ
ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﯿﺰ
ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﯼ !!
ﻣﺮﺳﯽ ﺁﻗﺎﯼ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭﯾﺒﻞ
ﻣﯿﺰﺩﯼ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺣﺎﻝ
ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ !!
ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺁﻧﺪﻭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﮑﻼﯼ ﻗﺸﻨﮕﺖ ﻣﺜﻪ ﺷﯿﺮ
ﺗﻮ ﺩﻝ
ﺣﺮﯾﻒ ﻣﯿﺮﻓﺘﯽ !!
ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺁﻗﺎﯼ ﻗﻮﭼﺎﻥ ﻧﮋﺍﺩ ﮐﻪ ﻣﺜﻪ ﯾﻪ
ﯾﻮﺯﭘﻠﻨﮓ ﺗﻮ ﺯﻣﯿﻦ
ﺩﻭﯾﺪﯼ !!
ﻣﺮﺳﯽ ﺁﻗﺎ ﺍﺷﮑﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﻌﺼﺒﻮ ﺍﺯ ﺭﮒ ﮔﺮﺩﻧﺖ
ﮐﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺣﺴﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ !!!
ﻣﺮﺳﯽ ﮐﯿﺮﻭﺵ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ
ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ
ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﯼ ﯾﺎﺩ ﮐﻨﯿﻢ !!
ﺑﻪ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺗﻮﻥ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﮐﻒ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ .....
ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺩ
ﺍﯾﺮﺍﻥ