چه بگویم كه "ضربه ى آخر" را

"خدایم" زد !!!

آن زمان كه براى رفتنت "استخاره" كردى و "خوب " آمد ...

مادرم...پیامبری بودبا یک زنبیل پر از معجزه... یادم هست در اولین سوز زمستانی النگویش را به بخاری تبدیل کرد...

به افتخار تمام مادران فداکار...

ﺧﯿﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭﺩ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ

ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﮐﻬﻨﻪ ﺍﻡ ﺗﺸﺪﯾﺪ بگذارید

ناشنوا باش...
وقتی همه از محال بودن آرزوهایت سخن می گویند...

تو بودی و من هر چه میگفتی را دوست داشتم...حال نیستی و چیزی نمیگویی و من هیچ چیز را دوست ندارم....

#زنی #را #میشناسم #من

که شوق بال و پر دارد

ولی از بس که پُر شور است

دو صد بیم از سفر دارد

زنی را می شناسم من

که در یک گوشه ی خانه

میان شستن و پختن

درون آشپزخانه

سرود عشق می خواند

نگاهش ساده و تنهاست

صدایش خسته و محزون

امیدش در ته فرداست

زنی را می شناسم من

که می گوید پشیمان است

چرا دل را به او بسته

کجا او لایق آنست؟

زنی هم زیر لب گوید

گریزانم از این خانه

ولی از خود چنین پرسد

چه کس موهای طفلم را

پس از من می زند شانه؟

زنی آبستن درد است

زنی نوزاد غم دارد

زنی می گرید و گوید

به سینه شیر کم دارد

زنی با تار تنهایی

لباس تور می بافد

زنی در کنج تاریکی

نماز نور می خواند

زنی خو کرده با زنجیر

زنی مانوس با زندان

تمام سهم او اینست:

نگاه سرد زندانبان!

زنی را می شناسم من

که می میرد ز یک تحقیر

ولی آواز می خواند

که این است بازی تقدیر

زنی با فقر می سازد

زنی با اشک می خوابد

زنی با حسرت و حیرت

گناهش را نمی داند

زنی واریس پایش را

زنی درد نهانش را

ز مردم می کند مخفی

که یک باره نگویندش

چه بد بختی چه بد بختی!

زنی را می شناسم من

که شعرش بوی غم دارد

ولی می خندد و گوید

که دنیا پیچ و خم دارد

زنی را می شناسم من

که هر شب کودکانش را

به شعر و قصه می خواند

اگر چه درد جانکاهی

درون سینه اش دارد

زنی می ترسد از رفتن

که او شمعی ست در خانه

اگر بیرون رود از در

چه تاریک است این خانه!

زنی شرمنده از کودک

کنار سفره ی خالی

که ای طفلم بخواب امشب

بخواب آری

و من تکرار خواهم کرد

سرود لایی لالایی

زنی را می شناسم من

که رنگ دامنش زرد است

شب و روزش شده گریه

که او نازای پردرد است!

زنی را می شناسم من

که نای رفتنش رفته

قدم هایش همه خسته

دلش در زیر پاهایش

زند فریاد که: بسه

زنی را می شناسم من

که با شیطان نفس خود

هزاران بار جنگیده

و چون فاتح شده آخر

به بدنامی بد کاران

تمسخر وار خندیده!

زنی آواز می خواند

زنی خاموش می ماند

زنی حتی شبانگاهان

میان کوچه می ماند

زنی در کار چون مرد است

به دستش تاول درد است

ز بس که رنج و غم دارد

فراموشش شده دیگر

جنینی در شکم دارد

زنی در بستر مرگ است

زنی نزدیکی مرگ است

سراغش را که می گیرد؟

نمی دانم، نمی دانم...



شاعر : #فریبا #شش_بلوکی - از مجموعه شعر شبانه

چرا همیشه گفته میشود

"سکوت نشانه ی رضایت است"

چرا نمیگویند:

نشانه ی دردیست عظیم که لب ها را

به هم دوخته است؟

چرا نمیگویند:نشانه ی ناتوانی گفتار

از بیان سنگینی رفتار افراد است؟

چرا نمیگویند:نشانه ی دلی شکسته است که

نمیخواهد با باز شدن لب هااز

همدیگر صدای شکسته شدنش را

نامحرمان متوجه شوند!!!!!؟؟؟؟؟

همیشه در سختی ها به خودم می گفتم. . .

” این نیز بگذرد ” هنوز هم می گویم . . .

اما حال می دانم آنچه می گذرد عمرِ من است. . .

نه سختی ها. .

حامد@ پسر تنها جان دوست خوب و گرامی تولدت مبارک امیدوارم همیشه سلامت و شاد باشی و زندگی خوبی داشته باشی

نشستـﮧ ایم بـا ـهم نقطـﮧ بـازے مے ڪـنیم ؛ خودم و دلم را مے گویم ! زباטּ نـَفهم نمے فهمد قواعد بـازے را تمــام خانــﮧ ـهـا را با اسم " تـــو " پــر مے ڪـند

عشق من





میدانم دوری خیلی دور



دستم بهت نمی‌رسد اگر ممکن است



گهگاهی در مسیر باد باش



مطمئن باش اینجا همیشه مشامی هست!



که در انتظارش



عمیق تر میکشد تک تک نفس هایش را....!

s

اگر حوصله داشته باشن #مشاعره کنیم .

فقط چند تا نکته رو رعایت کنید :
1. فقط یک بیت از شعر رو تو نظرات بنویسید و حتما اسم شاعر هم همراهش باشه در صورت امکان #تگ بزنید مثلا #حافظ #سعدی و...

2. شعری که می نویسید حرف اولش باید مشابه آخرین حرف شعری باشه که نفر قبلی نوشته .

3. طوری شعرها رو اضافه کنید تا بقیه هم مشارکت کنن یعنی بعد از نوشتن یک بیت شعر صبر کنید نفر بعدی جواب بده .

4. نظرات اضافی حذف میشن .

من یک بیت از حافظ رو میگذارم تا بقیه ادامه بدن .
دل خرابی می‌کند دلدار را آگه کنید/زینهار ای دوستان جان من و جان شما #حافظ

آیا مردم پنداشتند به صرف اینکه بگویند ایمان آوردیم رهایشان کنند و امتحانشان نکنند؟ . / عنکبوت آیه ۲