پس معلوم شد چرا بچه ها تا سحر همه بیدارن

باحاله

واسه همه جاست . سراسریه

خیلی جالبه ، آدم و حوا به محض ایبنکه اون میوه ممنوعه رو خوردن لباسشون افتاد و لخت شدن، هردو واسه اینکه شرم حیا داشتن زودی با گیاهان بهشت تنشونو پوشوندن ، منظور؟!! : شاید ، :
هروقت دیدی یه کاری یا رفتاری میخوای بکنی که احساس شرم وحیاتو تحریک کرد، به درست بودن اون رفتارت شک کن ،
اکثر گناها رو جوری باید انجام دادکه یا مخیانه باشه / یا وجدانتو ازقبل و بعدش راضی کنه ،
مثال : قدیما دختر پسرا پنهونی رابطه و رفت و اومد داشتن ، اما الان که عادی شده و وجدان همه راضیه ، علنی شده ...
آدم هرچه باتقواتر باشه ، محتاط تره و بیشتر نسبت به رفتاراش حساسیت نشون میده ، وبرعکس ...
الهی العفو.

حتمأ...

دیشب همۀ ایرانیان زمین فوتبال را با سربلندی ترک کردند. چه آن بازیکنانی که مردانه جنگیدند و نفس آرژانتین را بُریدند، و چه آن هموطنانی که عاشقانه از تیم ملی کشورشان حمایت کردند. دیشب آن مرد پرتغالی هم سربلند از زمین بیرون آمد. همان مردی که مافیای امیرقلعه نوعی هر کاری کرد تا مانع موفقیت او و تیم ملی ایران شود، ولی نتوانست. همانی که کرانچارِ سپاهان چشم دیدن موفقیت هایش را ندارد. همان مردی که اکثر مربیان بخیل و حسود داخلی، چوب لای چرخش گذاشتند تا تیم ملی ایران را بگذارد و بگریزد. همان مردی که در برنامه ورزش و مردم به ملت ایران گفت: اینها برای ما بازی تدارکاتی برگزار نمی کنند و من فقط به عشق شما اینجا هستم. همانی که با وجدان کار کرد و حتی بخاطر جنس و کیفیت پیراهن تیم ملی ایران هم کوتاه نیامد.



اما بازنده های اصلی بازی ایران و آرژانتین چه کسانی بودند؟ یادداشت کنید؛ حمید درخشان، پرویز مظلومی و حسن روشن! همان هایی که در پشت صحنۀ برنامۀ ورزش از نگاه دو، در اوج کوته فکری با متلک ها و پوزخندهای بخیلانۀ شان تیم ملی ما را کیسه گلِ آرژانتین نامیدند. دیشب آنهایی باختند که به امید تحقیر تیم کارلوس کیروش، پای تلویزیون نشستند. آنهایی باختند که مسی و هیگوآین و دی ماریا را باور کردند و جوانان رشید ایرانی را دست کم گرفتند. مسی نود دقیقه چنان مهار شده بود که تو گویی در زمین نبود و اگر داور ناشی آن پنالتی ما را گرفته بود، گل دقیقۀ نود و یکش هم در حکم نوش داروی بعد از مرگ سهراب بود. مسی قرار بود در بازی مقابل ایران آقای گل جام شود، اما چنان از غیرت بازیکنان ایرانی ترسیده بود که دی ماریا را تشویق به اتلاف وقت می کرد. آری؛ دیشب همۀ وطن پرستان پیروز شدند و همۀ حسودان و بخیلان قافیه را باختند و در حسرتِ تحقیر تیم ایران توسط آرژانتین سوختند و خاکستر شدند. آرزو دارم، مسئولان ورزش ایران قدر و ارزش کارلوس [!]وش را بدانند و این مرد با وجدان را به هر قیمتی که شده حفظ کنند. او توان و اندیشه متعالی برای ایجاد تحولات اساسی در تیم ملی ایران را دارد.

#برزیل2014

#یوزپلنگهای دلیر سرزمین پارس .

هرموقع خواستی بگو آمادش کنم بیا ببر
خوش بحالتون با این چیزا دلتون خوشه

من میدونم ۲۷ سالش بود ولی ربطی به عمل دماغش نداشت نباید عمل میکرد مشکل داشت عمل دماغش موفقیت آمیز بوده بعد انگار بعد عمل بهوش نیومده یه همچین چیزایی شنیدم تو بیمارستان گیل گلسار من رفته بودم عیادت دوستم اون روز تازه آورده بودنش گیل دکتر تهرانی هم بود،

ماشالله به غیرت ایرانیشون

ایول ایول
تیم ملی روایول..

هوووووووووووووورااااااااا
ایران هورا
ایتالیاسوراخ