ﻓﻬﺮﺳﺖ 20 ﺑﺎﺯﯾﮑﻦ ﮔﺮﺍﻥ ﻗﯿﻤﺖ ﻟﯿﮓ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﭘﺎﯾﮕﺎﻩ ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ترانسفر مارکت اعلام شد:

1. ﺍﻣﯿﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻤﯽ ‏( ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ‏) ﯾﮏ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﯾﻮﺭﻭ
2. ﻣﻬﺪﯼ ﻃﺎﺭﻣﯽ ‏( ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ‏) ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻭ ﺩﻭﯾﺴﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
3. ﺭﺍﻣﯿﻦ ﺭﺿﺎﯾﯿﺎﻥ ‏(ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ ‏) ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﯾﻮﺭﻭ
4. ﺧﺴﻮﺱ ‏( ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ‏) ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﯾﻮﺭﻭ
5. ﺳﺮﻭﺵ ﺭﻓﯿﻌﯽ ‏( ﺗﺮﺍﮐﺘﻮﺭﺳﺎﺯﯼ‏) ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﯾﻮﺭﻭ
6. ﮐﻤﺎﻝ ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ ﻧﯿﺎ ‏( ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ‏) ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﯾﻮﺭﻭ
7. ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ﺭﺣﻤﺎﻧﯽ ‏( ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ‏) 900 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
8. ﺁﻧﺪﺭﺍﻧﯿﮏ ﺗﯿﻤﻮﺭﯾﺎﻥ ‏( ﺳﺎﯾﭙﺎ‏) 900 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
9. ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﺑﯿﺮﺍﻧﻮﻧﺪ ‏( ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ‏) 800 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
10. ﻭﺣﯿﺪ ﺍﻣﯿﺮﯼ ‏( ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ ‏) 800 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
11. ﻣﺤﺴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ‏( ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ‏) 800 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
12. ﺍﻣﯿﺪ ﻋﺎﻟﯿﺸﺎﻩ ‏(ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ ‏) 800 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
13. ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺷﯿﺪ ﻣﻈﺎﻫﺮﯼ ‏( ﺫﻭﺏ ﺁﻫن) 800 ﻫﺰﺍﺭﯾﻮﺭﻭ
14. ﺍﺣﺴﺎﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ‏(ﺫﻭﺏﺁﻫﻦ‏) 800 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
15. ﻣﻬﺪﯼ ﺗﺮﺍﺑﯽ ‏( ﺳﺎﯾﭙﺎ ‏) 800 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
16. ﻣﻮﺳﯽ ﮐﻮﻟﯽ ﺑﺎﻟﯽ ‏( ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ‏) 800
ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
17. ﺳﺠﺎﺩ ﺷﻬﺒﺎﺯﺯﺍﺩﻩ ‏( ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ‏) 800 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
18. ﺁﮔﻮﺳﺘﻮ ‏( ﺗﺮﺍﮐﺘﻮﺭﺳﺎﺯﯼ‏) 800 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
19. ﻓﺮﺷﺎﺩ ﺍﺣﻤﺪ ﺯﺍﺩﻩ ‏(ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ ‏) 750 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ
20. ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺗﺒﺮﯾﺰﯼ ‏( ﺫﻭﺏ ﺁﻫﻦ‏) 700 ﻫﺰﺍﺭ ﯾﻮﺭﻭ

منبع کانال تلگرام نود

قدرت ضمیر ناخودآگاه خود را درک کنید؛ اگر واقعاً قصد دارید که در زندگی خود به موفقیت و کامیابی دست پیدا کنید، باید بدانید که ذهن ناخودآگاهتان به چه صورت کار می کند و از خود واکنش نشان می دهد. باید به این امر اعتقاد داشته باشد که هیچ گاه برای دست یابی به رویاها و آرزوها دیر نیست.

لقمان حکیم، غلام سیاهی بود که در سرزمین سودان چشم به جهان گشود. گرچه او چهره ای سیاه و نازیبا داشت،ولی از دلی روشن، فکری باز و ایمانی استوار برخوردار بود.





او که در آغاز جوانی برده ای مملوک بود، به دلیل نبوغ عجیب و حکمت وسیعش آزاد شد و هر روز مقامش اوج گرفت تا شهره ی آفاق شد. او مردی امین بود، چشم از حرام فرو می بست، از ادای حرف ناسزا و بی مورد پرهیز می کرد و هیچگاه دامن خود را به گناه نیالود و همواره در امور زندگی شرط عفت و اخلاص را رعایت می کرد. اوقات فراغت خود را به سکوت و تفکر در امور جهان و معرفت حق تعالی می گذراند و برای گذراندن امور زندگی به حرفه خیاطی و یا درودگری مشغول بود. (بعضی گویند لقمان بنده ای بود حبشی که از راه شبانی معیشت خود را می گذراند.) لقمان از خنده بی مورد و استهزاء دیگران پرهیز می کرد و هیچگاه اراده خود را تسلیم خشم و هوای نفس نمی کرد. از کامیابی در دنیا مغرور و از ناکامی اندوهگین نمی شد و صبر و شکیبایی او به حدی بود که با از دست دادن چند فرزند، از سر زبونی دیدگان خود را به سرشک غم نیالود.