من دیگه مدتیه ذائقه ام رو عوض کردم غذاهای فلفل دار میخورم خیلی شیک و مجلسی
رضا قسمت و کوفت

ıllı YAŁĐA ıllı
یلدا اون دیدگاه واسه اینجا بود

زنی را میشناسم من
که او معبود من بوده
همیشه عاشقش بودم
کسی جز او نمی بوده
زنی که من وجودم را
به او مدیون می باشم
برای قسمت فردا
به قلبش نور می پاشم
زنی چون عشق من زیبا
برای او هوادارم
به پایش مینشینم من
چون او را دوست می دارم...
s

... بامداد ...
فی البداعه بود همشهری

مطمئن حرف نزن...گاهی ندانستن یعنی بلاتکلیفی...بین زمین و اسمان هعی چرخیدن

دل برده و دین برده، اینجا هم و آنجا، هم

معشوق سمرقندم، محبوب بخارا، هم

دارم سر سودایى، دارم دل هر جایى

هم عاشق شیرین هم، دلبسته ى لیلا، هم

تا دست نگهدارى، از جور و دل آزارى

امروز کنم زارى، پیش تو و فردا، هم

اى چرخ فلک هرگز، از پویه نمىمانى

مىگردى و مىچرخى با ما هم و بى ما، هم

اى شبنم پاکیزه بس زود سفر کردى

هر صبح کنم گریه، بر یاد تو شبها، هم

در کار سر زلفت دین از پى دنیا رفت

من خاسر دین باشم، من خاسرِ دنیا، هم

از دیده ى من غایب در جان منى حاضر

تو مثل خداباشى، پنهانى و پیدا، هم

آیات نگاهِ تو، تحریر چسان سازم

من را که غلط باشد، املا هم و انشاء، هم

از خویش گریزانم از مردم دنیا نیز

در جمع پریشانم، در خلوت تنها، هم

پرواى کست نَبْوَد، خواه آدم و خواه ابلیس

از جنت خود راندى، او را هم و ما را، هم

دیشب همۀ ایرانیان زمین فوتبال را با سربلندی ترک کردند. چه آن بازیکنانی که مردانه جنگیدند و نفس آرژانتین را بُریدند، و چه آن هموطنانی که عاشقانه از تیم ملی کشورشان حمایت کردند. دیشب آن مرد پرتغالی هم سربلند از زمین بیرون آمد. همان مردی که مافیای امیرقلعه نوعی هر کاری کرد تا مانع موفقیت او و تیم ملی ایران شود، ولی نتوانست. همانی که کرانچارِ سپاهان چشم دیدن موفقیت هایش را ندارد. همان مردی که اکثر مربیان بخیل و حسود داخلی، چوب لای چرخش گذاشتند تا تیم ملی ایران را بگذارد و بگریزد. همان مردی که در برنامه ورزش و مردم به ملت ایران گفت: اینها برای ما بازی تدارکاتی برگزار نمی کنند و من فقط به عشق شما اینجا هستم. همانی که با وجدان کار کرد و حتی بخاطر جنس و کیفیت پیراهن تیم ملی ایران هم کوتاه نیامد.



اما بازنده های اصلی بازی ایران و آرژانتین چه کسانی بودند؟ یادداشت کنید؛ حمید درخشان، پرویز مظلومی و حسن روشن! همان هایی که در پشت صحنۀ برنامۀ ورزش از نگاه دو، در اوج کوته فکری با متلک ها و پوزخندهای بخیلانۀ شان تیم ملی ما را کیسه گلِ آرژانتین نامیدند. دیشب آنهایی باختند که به امید تحقیر تیم کارلوس کیروش، پای تلویزیون نشستند. آنهایی باختند که مسی و هیگوآین و دی ماریا را باور کردند و جوانان رشید ایرانی را دست کم گرفتند. مسی نود دقیقه چنان مهار شده بود که تو گویی در زمین نبود و اگر داور ناشی آن پنالتی ما را گرفته بود، گل دقیقۀ نود و یکش هم در حکم نوش داروی بعد از مرگ سهراب بود. مسی قرار بود در بازی مقابل ایران آقای گل جام شود، اما چنان از غیرت بازیکنان ایرانی ترسیده بود که دی ماریا را تشویق به اتلاف وقت می کرد. آری؛ دیشب همۀ وطن پرستان پیروز شدند و همۀ حسودان و بخیلان قافیه را باختند و در حسرتِ تحقیر تیم ایران توسط آرژانتین سوختند و خاکستر شدند. آرزو دارم، مسئولان ورزش ایران قدر و ارزش کارلوس [!]وش را بدانند و این مرد با وجدان را به هر قیمتی که شده حفظ کنند. او توان و اندیشه متعالی برای ایجاد تحولات اساسی در تیم ملی ایران را دارد.

#برزیل2014

#لااااایک

مرسی ندا جون...

سلام خوبی؟