بی معرفت مباش که در من یزید عشق اهل نظر معامله با آشنا کنند

حالی درون پرده بسی فتنه می‌رود تا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند

گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند

می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند

خداوندا
دلی دریا به من ده
در او عشقی نهنگ آسا
به من ده...
حریفان را بس آمد قطره ای چند،
بگردان جام وآن دریا به من ده...
زمجنونان دشت آشنایی،
منم امروز!
آن لیلا به من ده...

نرجان بیخودی می خسته دیلا

نبا آزار دئن بشکسته دیلا

تو کی می حال روزا آشنایی

چره سرواری می دسه بسته دیلا

برگردان:

بیخود دل رنجور مرا آزار نده

دلم شکسته است

تو که از روزگار سختم با خبری!

چرا باری بردوشم می گذاری....

ای قلم سوزلَرین دَه اَثریوخ

ای قلم در حرف هایت اثری نیست

آشنا دَن مَنَه بیرخَبَر یوخ

از آشنا برای من خبری نیست



گَلدی بو جومعَه دَ گِشدی آلله

این جمعه هم آمد و گذشت ای خدا

فاطمَه یوسیفینَّن خبر یوخ

از یوسف فاطمه(س)خبری نیست

یاندی پروانَه لَرشمعِ سوندی

پروانه سوخت و شمع زندگیش خاموش شد

آیریلیقدان اورَه قانَه دوندی

از جدایی دل ها خون شد

شَأنیدَه رُتبَه دَه بی بَدَل سَن

در شأن و مقام بی همتایی

هرگوزَل دَن آقا سَن گوزَل سَن

از هرزیبایی آقا تو زیباتری

کیم دییر آیریلیق در دَه سال ماز؟

چه کسی می گوید جدایی انسان را دردمند نمی کند؟

عاشیقین صبرینی اَل دَن آلماز؟

وصبرِ عاشق را لبریز نمی کند؟

ای گوزوم یول لارا باخ داریخما

ای چشمم به راه نگاه کن و دل تنگ مشو

گون همیشَه بولوت آت دا، قالماز

چون که خورشید همیشه زیر ابر نمی ماند

قونچَه گول لَر نَه اندازَه سُل سون

غنچه ی گل چقدر پرپر شود؟

قلبیلَر قویما قانیلَه دُلسون

مگذار قلب ها خون شود

گَلدی بو جُمعَه دَه گَلمَدین سَن

این جمعه هم آمد ولی شما نیامدید

گون سایِم جمعه ی دیگَر اولسون

روزها را می شمارم تا جمعه ی دیگر برسد

ای "صفایی" هَلَه دُز فراقه

ای "صفایی" صبر کن در فراقش

یول سالاخ بیزدَه بیردَه عراقَه

تا بارِ دیگر مسیرمان به طرف عراق بیفتد

قلبیلَر غُصَّه دَن داغلی قالدی

قلب ها از غصه ات داغدارشده است

یا امام زمان گَل اَمان دی

یا امام زمان(عج)بیا و رحم کن

کربلا یول لاری باغلی قالدی

راه های کربلا بسته مانده

وقتی با تو آشنا شدم درخت مهربانیت آنقدر بلند بود
که هرچه بالا رفتم آخرش را ندیدم
معجون زیبایت آنقدر شیرین بود
که هر چه نوشیدم سیراب نشدم
و دریای عشقت آنقدر وسیع بود
که هرچه شنا کردم نتوانستم آخرش را ببینم
و سرانجام در آن غرق شدم...

#صـــادق_واحـــدی متولد سالِ 1369و شهره تهران
که اکنون در ارمنستان زندگی میکنه
#صادق از حدوده سن 13.14 سالگی
به علتِ شرایط کار پدرش مجبور به ترک ایران میشه
و بعد از مدتی باحسین رحمتی آشنا میشه
دقیقاسال هایی که حسین برا درس خوندن رفته بود ارمنستان
در همین زمینه با صادق آشنامیشن.
صادق قبل از این آشنایی علاقه به رپ داشته
وحتی شعر هم مینوشته.
ولی از زمانی که با حسین رفیق میشه
بیشتر به سوی اینکار کشیده میشه.
و اولین ترکِ رسمیش هم در دی ماه 1389 به هــمراهی حــــسین
به نام «جفت کفش»که یکی از ترک های«آلبوم صبح بخیر ایران» بود.«

وقتی دو نفر از هم جدا میشن….

دیگه نمیتونن مثل قبل دوست باشن؛

چون به قلب همدیگه زخم زدن!

نمیتونن دشمن همدیگه باشن؛

چون زمانی همو دوست داشتن,

تنها میتونن آشنا ترین غریبه برای همدیگه باشن…!