یعنی میشود

امشب که از همیشه خسته ترم

امشب که اسمان با عشق بازی خود حالم را بدتر میکند

امشب که باران قصد بند امدن ندارد

امشب که سکوت خانه به روحم چنگ میزند

امشب که دلم برای اشنایی دور تنگ شده است

امشب که هیچ کسی به یادم نیست

تو بیایی؟

یعنی میشود؟

صدای زنگ در بیایید

و من کلافه و بی حوصله

از اینکه این وقت شب کسی با من کاری ندارد

در را باز کنم...

ولی...

تورا ببینم

میشود؟

در اغوشت غرقم کنی

ارام زیر گوشم زمزمه کنی

خیلی خسته ای نه؟

بیا برویم...

خدایا حواست به من هست؟

با توام

نکند فکر کرده ای برای معشوقه ی زمینی اینها را مینویسم؟

خدایا از زمین و زمینیانت بی زارم

بیا و مرا با خود ببر

باران باشد
تو باشی
یک خیابان بی انتها
من میرم خونه چون مریض میشم حال دکتر و دارو ندارم …

کاش وقتی آسمان بارانی است

چشم را با اشک باران تر کنیم

کاش آن وقتی که تنها میشویم

لحظه ای را یاد یکدیگر کنیم

این عصرهای بارانی بهاری ،
عجـیب بـوی نـفس هـای تـو را می دهـد …
گـوئـی … تـو #اتـفاق می افـتی؛
و مـن #دچـار می شـوم …
تـمام ” مــن” دارد “تـــو” می شـود … بـاور مـی کنـی؟

گاه می اندیشم... چندان هم مهم نیست اگر هیچ از دنیا نداشته باشم همین مرا بس که کوچه ای باشد و باران.. و خدایی که زلال تر از باران است...

soheil چه حس قشنگیه وقتی میشی مَحرمِ دل یکی…
یکی که بهش اعتماد داری …
بهت اعتماد داره …
از دلتنگی هاش برات میگه …
از دلتنگی هات براش میگی …
آروم میشه …
آروم میشی …
حسی که هیچ وقت به تنفر تبدیل نمیشه …
این حس مثل قطره های باران پاکه…

تنها باران است که گاهی در اوج تنهایی من در آن لحظه که هیچ کس نیست ،
با من از تو می گوید …
ولی درد من این است که دیریست باران نمی بارد !