خاطره ای از پرویز پرستویی ؛
یادمه هشت سالم بود
یه روز از طرف مدرسه بردنمون کارخونه تولید بیسکوییت
ما رو به صف کردن و بردنمون تو کارخونه که خط تولید بیسکویت رو ببینیم
وقتی به قسمتی رسیدیم که دستگاه بیسکویت میداد بیرون
خیلی از بچه ها از صف زدن بیرون و بیسکویتایی که از دستگاه میزد بیرون رو ورداشتن و خوردن
من رو حساب تربیتی که شده بودم میدونستم که اونا دارن کار اشتباه و زشتی میکنن
واسه همین تو صف موندم
ولی آخرش اونا بیسکویت خورده بودن و منی که قواعدو رعایت کردم هیچی نصیبم نشده بود
الان پنجاه سالمه ،اون روز گذشت ولی تجربه اون روز بارها و بارها تو زندگیم تکرار شد
خیلی جاها سعی کردم که آدم باشم و یه سری چیزا رو رعایت کنم
ولی در نهایت من چیزی ندارم و اونایی که واسه رسیدن به هدفشون خیلی چیزا رو زیر پا میذارن از بیسکوییتای تو دستشون لذت میبرن
از همون موقع تا الان یکی از سوالای بزرگ زندگیم این بوده و هست که خوب بودن و خوب موندن مهمتره یا رسیدن به بیسکوییتای زندگی؟
اونم واسه مردمی که تو و شخصیتت رو با بیسکوییتای توی دستت میسنجند!!!!!!
bamdad
ıllı YAŁĐA ıllı
bamdad
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
iman
چی میگه؟(اسمایل نامبرده مربوط به کسی هست که تازه بدنیا اومده همش 2-3 روزه اشه.... مدیونین فکر کنین طرف پریروز تولدش بوده هااااا
من ی سرایدار سادم....روزی ی وعده غذا میخورم شام نمیخورم اصلا
آخی نی نی چه ذوقی میکنه
1393/12/25 - 19:20
1393/12/25 - 19:28
1393/12/27 - 15:31به نظرم باید به بچه ها زامبی وار حمله کرد
1393/12/27 - 15:57
1393/12/27 - 17:34