خسته و پریشانم.
در غم تو گریانم.
از همه گریزانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.
تارهد ز تن جانم.
تو که گفتی به پیش من بمان.
چرا چونین محال مرا به حال خود رها کردی….
چرا ندیده ای که از غمت فغان رود به آسمان چه گویمت از مرا فدا کردی.
مگر که جان به لب رسد که یادت از نظر رود چرا تو بی خبر زما رفتـــــــــــــــــــــــــــــی.
چه میشود عیان شوی مرا عزیز جان شوی بگو چرا…. بگو کجا رفتی…..
دیده بر رهت دارم.
در دل شب تارم.
در غم تو بیمارم.
تا دوبـــــــــــــــــــــــــــاره برگردی….تا دوباره برگردی.
به هر کرانه رفته ای به یک بهانه رفته ا ی… دلم به شام رفته ای بجویمت ز بی نشانه.
دوباره پیش من بیا ببین که میشود به پا نوای شور و نغمه ها به کوه و دشت و آسمان ها.
ببــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــین که دل شکسته ام به گوشــــــــــــــه ای نشسته ام.
بجز تو دل نبسته ام دمی بمتن به پیش من عزیز جـــــــــــــــــــــــــانم.
ز دیده خون شود روان به یادت ای امید جان… چشم من مشو نهان که در فراق روی تو رسد خزانم.
دیده بر رهت دارم.
در دل شب تارم.
در غم تو بیمارم.
تــــــــــــــــــــــــــــــا دوباره برگردی…
بیا که غم دور شد، بساط گل جور شد
خوش نشسته بر برگ سمن ژاله ها
خوش نشسته بر برگ سمن ژاله ها
به نوبهاری چونین جمال گل را ببین
بر دمیده در صحن چمن لاله ها
یک دم بر این چمن نگر ای نگار
نور افشان شد ز روی تو روزگار
دگر نبیند خزان، همیشه باشد خندان
ز هر طرف بگزری، دل از همه میبری
چون ز عالمه دیگری
از تمام خوبان سری، با یادت جانا
هر دم ، جان عاشقان ، گشته شادمان
نور جانشان، شوق دیدار تو
باد رهگذر، آمد از سفر
میدهد خبر، مژده ای دگر
یار آمد
@oneill به چشمی اعتماد کن که به جای صورت به سیرت تو می نگرد ، به دلی دل بسپار که جای خالی برایت داشته باشد و دستی را بپذیر که باز شدن را بهتر از مشت شدن بلد است
اشک هایم خاطر از درد نهانم می دهند....خسته ام یک دم مگر غم ها امانم می دهند
در ره عشق عزیزان سوخته ام اما چه سود؟ ....بهر اطفای عطش اتش نشانم می دهند
کرده نقشی بر جبین خط مسیر خاطرات...یادی از بدبختی عهد جوانم می دهند
سائل الوان سبز فصل تابستانم و ...پاسخی با زردی برگ خزانم می دهند
ره نشینان جهان و مردمان بی خیال...الوادعی در قفای کاروانم می دهند
مردمان معتمد در طی هر دادو ستد...اعتمادم می ستادنند و گمانم می دهند
بهر اطناب زمان می کوشم اندر روز گار... روز گاران یاد ایجاز زمانم می دهند
مرگ یارانم بسان مرگ شمع جانفروز...بس اشارت از فنای این جهانم می دهند
ماه عالم تاب مهجور!بخواهند از من و... در عوض خورشید و ماه و اخترانم می دهند
درد عشق و انتظار، دارم ز آن شب یادگار
در آن شب سرد پاییز، آهنگ سفر می کردی، از رهگذری محنت خیز، دیدم که گذر می کردی
درد عشق و انتظار، دارم ز آن شب یادگار
تو رفتی و دلم غمین شد، قرین آه آتشین شد، از آن شبی که برنگشتی
جهان که شادی آفرین بود، به چشم من غم آفرین شد، از آن شبی که برنگشتی
در آن شب سرد پاییز، آهنگ سفر می کردی
از آن شب سرد خزان، شب ها گذشته
داستان باده و مینا گذشته، روزگاری بر من تنها گذشته
از آن شب سرد خزان، شب ها گذشته
داستان باده و مینا گذشته، روزگاری بر من تنها گذشته
تو رفتی و دلم غمین شد، قرین آه آتشین شد، از آن شبی که برنگشتی
جهان که شادی آفرین بود، به چشم من غم آفرین شد، از آن شبی که برنگشتی
از آن شبی که برنگشتی
گاهی وقتها دلم میخواهد بگویم: من رفتم ؛ باهات قهرم ، دیگه تموم!
دیگه دوستت ندارم …..
وچقدر دلم میخواهد بشنوم: کجا بچه لوس !؟ غلط میکنی که میری …..
مگه دست خودته ؟ رفتن به این راحتی نیست !
اما …. نمیدانم چه حکمتیست که آدمی
همیشه اینجور وقتها میشنود : به جهنم … !!!بیا تا مقدسترین عشق دنیا را به همگان نشان دهیم.
بیا تا طعم شیرین ترین عشق دنیا را بچشیم.
بیا تا بهترین لحظه ها را در عشقمان مهیا کنیم.
بیا تا گرمی عشقمان را در قلبهایمان احساس کنیم.
بیا تا عشقی یکدل و یکرنگ داشته باشیم.
بیا تا غروب غم انگیز عاشقان را با نشان دادن معنی واقعی عشقمان به همگان زیبا کنیم.
بیا تا فاصله عاشقان را با ثابت کردن معنای واقعی عشق را از بین ببریم
و فاصله بین عاشقان را کم اهمیت جلوه دهیم.
بیا تا ثابت کنیم ما می توانیم در میان تمام عاشقان برای همیشه عاشق بمانیم.
بیا تا در میان فصلهایمان فصل خزانی نداشته باشیم و تمام لحظه ها و فصلها بهاری بیش نباشد!
بیا تا شبهای با هم بودنمان را پر از ستاره کنیم.
حالا بیا که همدیگر را باور کرده ایم!
بیا تا مقدسترین عشق دنیا را به همگان نشان دهیم.
بیا تا طعم شیرین ترین عشق دنی
ıllı YAŁĐA ıllı
♥هـــُدا♥
shaghayegh(پارتی_السلطنه)
MONA
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
خسته و پریشانم.
1392/04/11 - 22:28در غم تو گریانم.
از همه گریزانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.
تارهد ز تن جانم.
تو که گفتی به پیش من بمان.
چرا چونین محال مرا به حال خود رها کردی….
چرا ندیده ای که از غمت فغان رود به آسمان چه گویمت از مرا فدا کردی.
مگر که جان به لب رسد که یادت از نظر رود چرا تو بی خبر زما رفتـــــــــــــــــــــــــــــی.
چه میشود عیان شوی مرا عزیز جان شوی بگو چرا…. بگو کجا رفتی…..
دیده بر رهت دارم.
در دل شب تارم.
در غم تو بیمارم.
تا دوبـــــــــــــــــــــــــــاره برگردی….تا دوباره برگردی.
به هر کرانه رفته ای به یک بهانه رفته ا ی… دلم به شام رفته ای بجویمت ز بی نشانه.
دوباره پیش من بیا ببین که میشود به پا نوای شور و نغمه ها به کوه و دشت و آسمان ها.
ببــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــین که دل شکسته ام به گوشــــــــــــــه ای نشسته ام.
بجز تو دل نبسته ام دمی بمتن به پیش من عزیز جـــــــــــــــــــــــــانم.
ز دیده خون شود روان به یادت ای امید جان… چشم من مشو نهان که در فراق روی تو رسد خزانم.
دیده بر رهت دارم.
در دل شب تارم.
در غم تو بیمارم.
تــــــــــــــــــــــــــــــا دوباره برگردی…