کی سپری فصل خزان می شود؟ کی سحر و وقت اذان می شود؟ رود فرج از دل تنگ زمان کی سوی گلزار روان می شود؟ باز زِ یُمن قدمش گفته اند عالم فرتوت جوان می شود یوسف از ین دیرتر آیی تگر قامت یعقوب کمان می شود خوبتر و برتر و بالاتری بیشتر از آنچه بیان می شود چشمه خورشید محبت بتاب ورنه دل از دیو و دَدان می شود ای دل از ین بیش مزن دست و پا هر چه خدا خواست همان می شود...#