هنوز پیش تو آن قدر #آبرومندم
که پاره پاره دلم را #دخیل می بندم
به پای #قصر بلندت... و خوب می دانی
که روزگار مدیدی است من #نمی_خندم
از اینکه وقت #دعا کردن است، خوش حالم
از اینکه گوش به من می دهی، چه #خرسندم
برای من نه، ولی محض شاپرک هایی
که کودکانه #یتیمند، ای خداوندم ‍!
کمی #ببار از آن ابرهای سرسنگین!
کمی ببار که #پروانه ها ببینندم
به پاس مقدم #باران دوباره می شکفم...
و باز #قاصدکان عزیز و دلبندم
برای صبح سلامت #سرود می خوانند ...
قسم به #ذات تو و بغض هایم سوگند!
فقط به خاطر #گنجشک های بی خانه است
که از #ترانه و #پرواز و #خنده دل کندم
فقط برای #دل کودکان پروانه
تو را به زحمت این #استغاثه افکندم
جواب #بغض مرا می دهی و می دانی
هنوز پیش #تو و #عشق آبرومندم...
#سودابه_مهیجی

هر بامداد #آهویی از خواب بر می خیزد و میداند که از تندترین #شیر باید تندتر بدود وگرنه #کشته خواهد شد
هر بامداد #شیری از خواب بر می خیزد و میداند که باید از تندترین #آهو تندتر بدود وگرنه از #گرسنگی خواهد مرد
فرقی ندارد #آهو باشی یا #شیر ، #آفتاب که برمی آید آماده #دویدن باش …

می گویند : #ساده می نویسی . . .
از من می خواهند به #نوشته هایم شاخ و برگ دهم . . .
آنها گناهی ندارند ، نمی دانند که دیگر کار ما از #شاخ و #برگ گذشته است !
مهم #ریشه بود که #تیشه خورد . . .

می پسـندم #پاییـز را
که #معافـم می کنـد !از پنـهان کردن
#دردی که در صـدایم می پیچـد ُ
اشکی که در #نگاهـم می چرخـد
آخر همه مـی داننـد؛ #سـرما خورده ام . . . !

سارا
جشن تو جشن تولد تمومه خوبياس

جشن تو شروع زيباى تمومه شادياس ...
تولدت مبارک دوست خوبم...

درخت های طوفانی

تصوير #پاييز پشت #صفحه خيلي #زيبا شده رضا ممنون آقا #رضا

کاریکاتور #حجاب

#عشق مثل #آب ميمونه..... که ميتونی توي دستت #قايمش کنی.. آخرش يه روز دستت رو باز ميکنی ميبينی نيست... #قطره قطره چکيده بی انکه بفهمی.. اما دستت پر از #خاطره است ....!!!

#غمگینم..

#از #صد #قدمی #صدای #پا #می #آید #انگار #عزیز #دل #ما #می #آید #هلهل #بزنید #و #پر #تبسم #باشید #جانان #به #جان #بینوا #می #آید

#سخنران
سخنران در حالی که یک بیست دلاری را بالای دست برده بود، از افراد حاضر در سمینار پرسید: چه کسی این ۲۰ دلار را می‌خواهد !؟ دست‌ ها همه بالا رفت، او گفت: قصد دارم این اسکناس را به یکی از شما بدهم ؛ اما اول اجازه بدهید کارم را انجام دهم . سخنران ۲۰ دلاری را مچاله کرد و دوباره پرسید: هنوز کسی هست که این اسکناس را بخواهد !؟ دست‌ ها همچنان بالا بود... او گفت: خب اگر این کار را بکنم، چه می‌ کنید؟ سپس اسکناس را به زمین انداخت و آن را زیر پایش لگد کرد . او ۲۰ دلاری مچاله و کثیف را، از روی زمین برداشت و گفت: کسی هنوز این را می‌خواهد !؟ دست‌ها باز هم بالا بود ! سخنران گفت: دوستان من، شما همگی درس ارزشمندی را فرا گرفتید، در واقع چه اهمیتی دارد که من با این ۲۰ دلاری چه کار کردم ؛ مهم این است که شما هنوز آن را می‌ خواهید . چون ارزش آن کم نشده است، این اسکناس هنوز ۲۰ دلار می‌ ارزد. خیلی وقت‌ ها در زندگی به خاطر شرایطی که پیش می‌آید، زمین می‌خوریم، مچاله و کثیف می‌شویم، احساس می‌کنیم که بی‌ ارزش شدیم، اما اصلاً مهم نیست که چه اتفاقی افتاده و چه اتفاقی خواهد افتاد! شما هرگز ارزش خود را از دست نخواهید داد؛ کثیف یا تمیز، مچاله یا تاخورده، هنوز برای کسانی که شما را دوست دارند ارزشمند هستید.