بر تمام قبر های این شهر بوسه بزن<br><br> شاید به یاد بیاوری کجا مرا جا گذاشتی...<br><br> من در تنها ترین قبر این شهر خفته ام <br><br>صدای کلاغها را می شنوی؟<br><br> دارند برایم فاتحه می خوانند.....!!

به ما دو دست داده شده است برای نگهداشتن<br> .<br> . <br>. <br>دو پا برای راه رفتن <br>. <br>. <br>. <br>دو گوش برای شنیدن<br> . <br>. <br>. <br>اما چرا تنها یک قلــــب؟<br><br> چون قلب دیگر به فرد دیگری داده شده است که ما باید پیدا کنیم

خدایا به حرمت برکت گندم زار.....<br> قلبهای دوستانم را سرشار از شور زندگی کن!<br> آنها آسمانی هستند و بی نهایت ....!<br> آسمان را در نگاهشان لبریز کن! <br>و سهم لبهایشان را جز نقشی از لبخند قرار مده!

شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان<br> ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی <br>جوی‌ها بسته‌ام از دیده به دامان که مگر <br>در کنارم بنشانند سهی بالایی

عمری با حسرت و انده زیستن نه برای خود فایده ای دارد و نه برای دیگران<br><br> باید اوج گرفت تا بتوانیم آن چه را که آموخته ایم با دیگران نیز قسمت کنیم..

یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم <br>حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند.... <br>یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ،<br> نه آن گونه که می خواهم باشند...<br> یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم...<br> که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم <br>هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد <br>یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم....<br> چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باشد.

دوستی و انسان بودن یعنی این که :<br> وقتی با کسی مشتاقانه کوهی رو بالا رفتی اما رو قله حس کردی که ازش بی نیاز شدی یادت نره که اون پایین چقدر بهش نیاز داشتی