">مرجان بانو
تو فقط شاهد باش، رضا باز رفته سراغ شعر

زهرا مامان بیا صمیمی باشیم / مثل دو تا دوست قدیمی باشیم
بیا با هم حرف بزنیم بخندیم / در رو به روی غصه ها ببندیم
درسته دختر خوبه دلبر باشه / تو خوشگلی از همه کس سر باشه
جلوه تو ذات دختره می دونم / کار خداست مقدره می دونم
همه می گن دخترا برگ گلن / داداش میگه البته یه کم خلن
چسب روی دماغ یعنی که زشتن / به فکر خط خطی سرنوشتن
پشت این رنگ و روغنا دروغه / پشت اینا یه طرح بی فروغه
مردا میگن که خوشگلا نجیبن / راستش و بخوای دخترا مثل سیبن
سیب زمین افتاده بو نداره / رهگذر هم پا رو دلش می ذاره
سیب های روی شاخه چیدن دارن / از دست باغبون خریدن دارن
بهار خانوم دل نگرون توام / دلواپس روز خزون توام
حالا که می خوای بری توی خیابون / خودتو بگیر چراغ نده تو میدون
وقتی که حوا پا گذاشت تو عالم / به دو می خواست بره به سمت آدم
زد تو سرش فرشته گفت: حاج خانوم / چه میکنی فردا با حرف مردم
روتو بگیر با این لپای داغت / بشین بذار آدم بیاد سراغت
آره مامان اینم حرف کمی نیست / حجب و حیا قصه مبهمی نیست
این روسری یعنی که تو نجیبی / شکوفه معطر یه سیبی
این روسری پرچم اعتقاده / نباشه گلبرگها اسیر باده
زلفاتو از روسری بیرون نذار / چشمای هیز و سمت زلفات نیار
مردای خوب پرده دری نمی خوان / عشقای لوس سرسری نمی خوان
باید بدونی زندگی بازی نیست / توهم قرص های اکستازی نیست
اونهایی که پلاس کافی شاپن / احساسات دخترارو می قاپن
اونی که می ره پارتی های شبونه / تو کار و بار انگل دیگرونه
مردای خوب کاری و اهل دلن / مردای بد توی خیابون ولن
مردای خوب فقط نجابت می خوان / از زنشون غرور و غیرت می خوان
علاف مو فشن که مرد نمیشه / تا لنگ ظهر به رختخواب سیریش بشه
مردی که قیچی میزنه به ابرو / از اون نگیر سراغ زور بازو
مردی که بند انداخته مرده؟ نه نیست / برا کسی شریک درده؟ نه نیست
جوهر مردی نداره، زغاله / نه مرده و نه زن؛ تو حس و حاله
برق لب و کرم که اومد تو کار / مردونگی برو خدا نگه دار
ابرو کمون خیابونا شلوغن / پر از فریب حرفای دروغن
دوست دارم دیونتم، اسیرم / یه روز اگه نبینمت میمیرم
یکی دو روز بعد تو همین خیابون / یه لیلی دیگه ست کنار مجنون
برا کسی بمیر که راستی مرده / جر نزنه، نپیچه، برنگرده
بله به کسی بگو که عاشق باشه / تو حرف عاشقونه صادق باشه
یعنی باید شیفته روحت باشه / تشنه چشمه شکوهت باشه
آره گلم سرت رو درد نیارم / این لوده بازی ها رو دوست ندارم
گیس طلایی به چشماشون زل نزن / با فوکلات به دستاشون پل نزن
همپای دخترای بد راه نرو / با چشم باز مامان توی چاه نرو

«و باید برایش از"من" گذشت تا به ، "ما" رسید ...»
این قسمتش خیلی قشنگه

شما هم دیوار کوتاه تر از پسر ها پیدا نکرد ی ستاره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آری آنانند که به قفس کهنه ی خود عادت کردند و لذت آزادی را رویای خود قرار دادند...