ای روزگار..!!!

من راه های نرفته بسیار دارم...

اما با تو یکی ، زیاد راه آمده ام...

آرام میروم ،

آنچنان آرام که ندانی کی‌ رفته ام

اما وقتی‌ جای خالیه مرا ببینی‌

تازه میفهمی که...

آنچنان سخت رفته ام که

تمام عمر

زمان رفتنم را فراموش نکنی !

هنگام گذر از باغ گل سرخ، گل سرخی را به شدت غمگین دیدم،
علت را پرسیدم. ؟

گفت: دلم گرفته...
گفتم: از چه کسی؟
گفت: از یک دوست...
گفتم: کدام دوست؟
گفت: گل نیلوفر را می گویم...
کمی با دقت نگریستم و ساقه رونده نیلوفر را به دور ساقه آن دیدم.گفتم: چون نیلوفر به دور

ساقه ات پیچیده و بالا رفته ناراحتی؟
گفت: نه، من خودم دستش را گرفتم تا بالا بیاید. اما همینکه قدش از من بلندتر شد، نرده های

آهنی باغ را به من ترجیح داد و به دور آنها پیچید...
خیلی عصبانی شدم، چقدر از نیلوفر بدم آمده بود، ناخودآگاه کمر خم کردم تا نیلوفر قدرناشناس را

از ریشه در بیاورم،..
اما ناگهان گل سرخ خاری به شدت در دستانم فرو کرد و گفت: شرط مهمان نوازی نبود، اما به هر

حال نیلوفر دوست من است...!!

آری از پشت کوه آمده ام...

چه می دانستم این ور کوه باید برای ثروت، حرام خورد؟!

برای عشق خیانت کرد

برای خوب دیده شدن دیگری را بد نشان داد

برای به عرش رسیدن دیگری را به فرش کشاند

وقتی هم با تمام سادگی دلیلش را می پرسم.... می گویند: از پشت کوه آمده!

ترجیح می دهم به پشت کوه برگردم و تنها دغدغه ام سالم برگرداندن

گوسفندان از دست گرگ ها باشد، تا اینکه این ور کوه باشم و گرگ!

هیچ چیز دوبار اتفاق نمی افتد

و اتفاق نخواهد افتاد. به همین دلیل

ناشی به دنیا آمده ایم

و خام خواهیم رفت.

هیچ روزی تکرار نمی شود

دوشب شبیه ِ هم نیست

دوبوسه یکی نیستند

نگاه قبلی مثل نگاه بعدی نیست...

#پل_مرگ، #سانفرانسیسکو
پل طلایی سانفرانسیسکو كه به دروازه طلایی مشهور است، به رنگ طلایی نیست و تا كنون دوبار بیشتر رنگ نشده است. آمار خودكشی در این پل بسیار بالاست و مردم آنجا معتقدند غریبه ای كه روی پل با نا امیدی قدم می‌گذارد، به دنبال مرگ آمده است.با وجود اینكه میله‌هایی به ارتفاع سه متر روی این پل نصب شد تا مانع از پریدن شود اما بازهم افراد زیادی خودشان را به آغوش مرگ می سپارند و روی این پل قدم می‌گذارند.به همین دلیل بازدید از این پل هم به هیچ گردشگری توصیه نمی‌شود. همچنین پل یادبود جورج واشنگتن در سیاتل دومین پل مرگبار آمریکا، بازدیدکننده‌های زیادی را به این منطقه می‌کشاند. در جمهوری چک و شهر پراگ هم پلی به نام نوسل وجود دارد که به خاطر خودکشی‌های زیاد افراد ناامید، به پل مرگ مشهور شده و از مناطق ممنوعه گردشگری به حساب می‌آید.

#تالاب_ترانك، #جزایر_مایكرونیزیا، #هاوایی
در تالاب ترانك در جنوب غربی هاوایی، لاشه‌های تجهیزات نظامی ژاپن كه سال 1944 میلادی در آب‌های این تالاب فرو رفت، برای گردشگران به نمایش درآمده است.

در جنگ جهانی دوم بخش زیادی از نیروی نظامی ارتش ژاپن به همراه تجهیزات نظامی‌شان از قبیل تانك، كشتی و هواپیما در آب‌های این منطقه غرق شدند و امروزه گردشگران می‌توانند لاشه‌های این تجهیزات نظامی را از نزدیك ببینند.نمایش این مجموعه یادآور یكی از بزرگ‌ترین و بدترین جنگ‌های جهان است كه خود می‌تواند ترس و هیجانی عجیب را در انسان به وجود آورد؛ چرا كه در آن انسان‌های زیادی از بین رفتند. موضوعی كه بیشتر به ترسناك بودن این منطقه دامن می‌زند، قرار گرفتن همه آنها در زیر آب است زیرا تجربه غواصی در اعماق دریا خود به اندازه كافی هیجان‌انگیز است، چه رسد به وقتی كه حین غواصی با لاشه‌های تانك و سایر ادوات نظامی مربوط به قرن پیش برخورد كنید.

با توام ، با توخــــــــدا..
یک کمی معجزه کن
چند تا دوست برایم بفرست...
پاکتی از کلمه
جعبه ای از لبخند...
نامه ای هم بفرست
کوچه های دل من باز خلوت شده است...
قبل از اینکه برسم
دوستــی را بردند
یک نفر گفت به من: باز دیر آمده ای .... دوست قسمت شده است
با توام با تو خدا ....
یک دل قلابی ...
یک دل خیلی بد... چقدر می ارزد؟ ....
من که هرجا رفتم جار زدم : شده این قلب حراج ... بدوید... یک دل مجانی
قیمتش یک لبخند.... به همین ارزانــــی
هیچ وقت اما... هیچ کس قلب مرا قرض نکرد...
هیچ کس دل نخرید...
با توام... با تو خـــــدا...
پس بیا... این دل من ... مال خودت...
من که دیگر رفتم اما...
ببر این دل را...
دنبال خودت

روزی که برادر شهیدِ وحید هاشمیان با بنی صدر درگیر شد!!!



امیر موسوی در مورد نشست خلبانان نیروی هوایی با بنی صدر در پایگاه

هوایی همدان می گوید:

درجلسه، برخی همکارانش از بی تفاوتی بنی صدر نسبت به جنگ و

سرنوشت کشور به ستوه آمده بودند و در جایی از جلسه شهید

هاشمیان از جا بلند شد و سر این موضوع تقریبا با بنی صدر درگیری

فیزیکی پیدا کرد.

بعد ها هواپیمای اف 4 امیر اصغر هاشمیان در 14 مهر 1360 در ام القصر عراق مورد

اصابت موشک دشمن قرار گرفت و شهید شد.

نه پیامم نه کلامم



نه سلامم نه علیکم

نه سپیدم نه سیاهم...


نه چنانم که تو گویی

نه چنینم که تو خوانی

و نه آنگونه که گفتند و شنیدی

نه سمائم نه زمینم

نه به زنجیر کسی بسته‌ام و بردۀ دینم

نه سرابم

نه برای دل تنهایی تو جام شرابم

نه گرفتار و اسیرم

نه حقیرم

نه فرستادۀ پیرم

نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم

نه جهنم نه بهشتم

چُنین است سرشتم

این سخن را من از امروز نه گفتم، نه نوشتم

بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتم ...

گر به این نقطه رسیدی

به تو سر بسته و در پرده بگویــم

تا کســی نشنـود این راز گهــربـار جـهان را

آنچـه گفتند و سُرودنـد تو آنـی

خودِ تو جان جهانی

گر نهانـی و عیانـی

تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی

تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی

تو خود اسرار نهانی

تو خود باغ بهشتی

تو بخود آمده از فلسفۀ چون و چرایی

به تو سوگند

که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی در همه افلاک بزرگی

نه که جُزئی

نه که چون آب در اندام سَبوئی

تو خود اویی بخود آی

تا در خانه متروکۀ هرکس ننشـــینی و

بجز روشنــی شعشـعۀ پرتـو خود هیچ نبـینـی

و گلِ وصل بـچیـنی....

...مولانا...

#وطن چیست ؟ #هموطن کیست؟
وطن یعنی سرزمینی که در آن به دنیا آمده ای و در کنار گروه دیگری از انسان ها نسبت به آن تعلق خاطر دارید و توهین و تجاوز به آن را برنمی تابید .
هموطن انسان کسی که با او هم عقیده باشد.البته شاید کمی با هم اختلاف نظر داشته باشند، ولی هموطن کسی هست که هیچگاه به هموطنش توهین نمی کند و در مقابل توهین به او خواهد ایستاد نه اینکه خود به او تهمت و توهین نا روا بزند !
حال با این تعریف می رسیم به وطن و هموطن در ایران ، در این مورد ما گیلانیان تا کنون هموطن بودن و دفاع از وطن را در دوره های مختلف نشان داده ایم و آخرین بار هم در جنگ 8 ساله ، با اینکه گیلان کیلومتر ها از مناطق جنگی دور بود اما دلاور مردان گیلانی در راه دفاع از ایران رشادت ها کردند و چنانکه طبق آمار 7385 شهید ، 2620 آزاده ، 21200 جانباز از گیلان در این جنگ داشتیم .
اما دیگر هموطنان به ویژه گروه زیادی از هموطنان فارس یا پارس که اکثرشان مدعی ایران دوستی و وطن پرستی هستند چه ؟ آیا آنها هم حق هموطن بودن را برای گیلانیان به جا آورده اند؟ شواهد می گوید در 90 سال اخیر عملا خیر ، یعنی گیلان برای ایران چیزی کم نگذاشته ولی چیزی عایدش نشده و تنها توهین و جوک و ناسزا و تحقیر جواب وطن دوستی گیلانیان بوده است توسط هموطنان فارس !
این ها باید تکلیف خود را روشن کنند و بگویند آیا واقعا گیلان را جز ایران می دانند و گیلک را هموطن خود می دانند ، یا نه؟ اگر گیلان را جز ایران می دانند پس اینهمه توهین و تحقیر برای چیست ؟ مگر گیلان چه بدی در حق ایران کرده است که باید اینچنین توهین ببیند ؟
اگر گیلان را جز ایران و گیلک را هموطن خود نمی دانند و مختارند هر چه از ذهن مریضشان می آید به ما بگویند ولی نباید انتظار داشته باشند که ما مثل قدیم عاشق ایران باشیم ، چون چنین ایرانی دوست داشتنی نیست .

در واقع وطن و ایران زمانی برای من گیلک و گیلانی ارزش دوست داشتن خواهد داشت که در آن به هویت و شرف زنان و مردان گیلانی توهین نشود ، در غیر این صورت ایران ذره ای برای من ارزش نخواهد داشت و همان بهتر که ویران و نابود شود .

#خرسند شديم
باز آ كه برويد باز دل گل بهارش را بازا كه ببويد باز عشق جاودانش را
بازا كه بگويد باز دل درد نهانش را بازا كه بجويد باز دل جا و مكانش را
خرسند شديم از اين كه امروز رنگي دگر است نه رنگ ديروز
تا شب نشده رنگ دگر شو گفتند از اين نكته هزار نكته بياموز
فرياد زديم كه چرخ گردون ليلا تو نداده اي به مجنون
فرياد بر آمد آنكه خاموش كم داد اگر نگيرد افزون
خاموش شديم و در خموشي رفتيم سراغ مي فروشي
فرياد زديم دواي ما كو گويند دواست باده نوشي
هشيار نشد مگر كه مدهوش اين بار گران بگيرم از دوش
آرام كنار گوش ما گفت اين بار گران تو مفت مفروش
از خود به كجا شوي تو پنهان از خود به كجا شوي گريزان
سخت آمده است مبخش آسان
هشيار شديم از اين كه هستيم رفتيم و در ميكده بستيم
با خود به سخن چنين نشستيم ما باده نخورده ايم و مستيم
مسجد سر راه از آن گذشتيم بر روي درش چنين نوشتيم
در ميكده هم خداي بيني با مرد خدا اگر نشيني

نه تو فراموش مي شوي

و نه من

اين كوچه ها، شب‌ها ، نيمكت‌ها...

تمام پياده‌رو هاي اين شهر

تو را به يادم مي آورند

از تو چه پنهان

از همين ديشب كه برف آمده

دستهايت را در جيب‌هايم احساس مي كنم

راستي بانو

ديشب دست‌هايم را "ها" كردي؟