خدا حفظت کنه

ممنون لطف دارین . 2 روزی آنلاینش نشدم . اما الان هستم

خیلی چیز جالبیه
رضا کینکت #xbox هم جزو واقعیت افزوده است؟

والا )))))

من خوب فوتبال بازي ميكنما

یعنی عید ما ک مشهدی هستیم مبارک نباشه؟؟؟؟؟

دستت درد نكنه آقا رضا - خيلي مدته ميخوام بلاكت كنم رضا اما بلد نبودم

عذر خواهي ميكنم شايد بعضي جا ها به لهجه ي يزدي نوشتم ، شايدم از كلمات تكراري هم استفاده كرده باشم

#شرمنده ...

يه روز پاييزي ... دم دماي غروب
گوشه ي پياده رو اروم تويه خيابونه شلوغ
از دم تابلویی كه روش عكس يه سوپراستاره
قدم ميزنم تا اونجايي كه پاهام حس داره
بيخياله اينكه،فردا چي ميخواد بشه ؟
هرچي هست،بدتر از اينكه نميخواد بشه
از لای هم همه و صدايه راننده تاكسيا
دوتا هدفن تو گوشم ميزارم با صدايه زياد

دارم فكر ميكنم توی دله اين جماعت
پيدا ميشه ، يه زره جاهم برا من
ا ما تو خيابوني كه اين همه ادم دورهشه
هركسي بي تفاوت دنباله كاره خودشه
يكي دنباله اون ميره
يكي ميدوئه پيه اين
يكي خيلي خيلي شاده
يكي خيلي خيلي غمگين
اگه ميخواي كه نديده هات رو ببيني
نيمخواد جايي بري كافيه همين جا بشيني
شايد اولين چيزي كه ديدي و عجيب ني واست
يه زوج كه اومدن خريد عروسی با شن
همه چي اومه همه خوشحال ميخندن
كه دارن پرونده يه اين دوتارم همخوشحال ميبندن
غافل از اينكه يكي داره ته قصشوميبينه
يه جون كه اگه بگيري اين حسشو ميميره
پشت ويترينه مغازه وايستاده با اشك
حلقه ي ازدواج عشقشو ميبينه
هــــــــه
خيلي درد ناكه آره؟
دنيا واسه همه ي ما برنامه داره
همينطور كه تصميم ميگيري دیگه دستيو نگيري
رو برميگردوني كه ديگه اين تصويرونبيني
اونجا يه پيره زنه كه يه بغچه رويهشونشه
برايه بچه ي مريضش كه تويه خونشه
همش استرس اينو داره كه آخره شب
دارو خونه ببنده و پوله دوا جور نشه
نگاه به آقايه سر بزير سمت راست ميكنه
يه طوري انگار، با چماش التماس ميكنه
ولي اون اينقد بي پوله و اوزاش گنده
كه حتي روش نميشه بپرسه جوراب چنده
اما این قصه لبات رو بهم ميدوزه
از اون پدرها كه ميبينيشون دلت ميسوزه
دسته يه بچشو گرفته اورم راه ميره
اطرافو ميبينئو از خجالت اورم داغ ميشه
همينطور كه درگيره آبرو جيبه خاليست فكر
بچه به يه گوشه خيره ميشه وا مي ایسته
ميگه بابا حالا که دستمو گرفتي ميبري
منكه بچه ي خوبيم ، يه دونه بستني ميخري
پدر ارزو ميكنه كه سريع بميره
حاضره جونشو بده و يه بستني بگيره
ميگه عزيزم اونجا كه صفه اصن نيس هيچي
اونا ديونن هوا سرده تو مريض ميشي
بيا بريم خونه مامان منتظرها
ناراحت ميشه اگه نرسيم واسه شام
توكه نميخواي ماماني ناراحت شه ازمون
هردو میدوئن سمته خونه و اشكه چشاشون...
ا ما كنار اون كه داره يه سيب رو گازميزنه
يكي رو پله به گدائی نشسته ساز ميزنه
اينارو ميبينمو ميگم بيچاره خودم
ظاهرا منم بايد يه روز همين كارو كنم
فكر كنم هيچوقت مثه امروز بدبين نبودم
نميدونم چي شد كه درگيره بد بيني شدم
ولی با اينکه این دفه حرفام همه ترش بودن
خدارو شكر بقيه ظاهرا همه خوش بودن...

پسرك دوان دوان از مدرسه برمي گشت و كوچه های باریک لندن را يكي پس از ديگر پشت سر گذاشته و به سوي خانه شيطنت كنان مي دويد، به محض اينكه وارد منزل شد، پدر را ديد، سلام كرد و پرسيد؟
"پدرجان در مورد سياست چه ميدوني؟ من براي درس فردا نياز دارم كمي در اين مورد بدونم "
پدر جواب داد.
" خب پسرم" و بعد كمي فكر كرد و ادامه داد
" اجازه بده برات مثالی بزنم "
" گوش ميكنم پدرجان "
و پدر ادامه داد.
"به عنوان مثال در خانواده ما من كه پدر شما هستم نقش سيستم اقتصادي را دارم. چون من مسئول تامين نيازهاي مالي خانواده هستم . مادر نقش دولت را دارد چون او همه چيز را كنترل ميكند و مسئول برنامه ريزي همه امور زندگي است. خانم خدمتكار به عنوان نيروي كار و به حركت در آورنده برنامه هاي مختلف و نياز هاي خانواده است. شما پسرگل من به عنوان مردم هستيد چون وظيفه يادگيري را بعهده داريد و جوابگو هستيد و برادر كوچك تو نقش آينده را دارد چون هنوز خيلي كوچك است و نياز به مراقبت زيادي دارد يعني بايد همه اين سيستم كه به آن خانواده گفته ميشود به او خدمت رسانی کرده تا رشد كند و نقش خود را در آینده بدست آورد".
پدر در چشمان پسر نگاهي كرد و همراه با لبخندي گفت ،
" ببين پسر جان اداره اين مجموعه را سياست ميگويند ، در سطح يك كشور هم همينطور است فقط دامنه آن بزرگتر است ".
و در حاليكه پدر با رضايتمندي صداي خود را صاف مي كرد پرسيد،
" خب پسرم مفهوم آن برايت مشخص شد؟"
پسرکه توضيحات پدر را بطور كامل نفهميده بود جواب داد.
"خب پدر جان، نميدونم، اما در مورد آنچه گفتيد فكر ميكنم".
شب از نيمه گذشته بود و همه در جاي خود به خواب رفته بودند . پسر از صداي گريه برادر كوچك خود از خواب خوش بيدار شد و نگاهي به اطراف كرد ، مادر درخواب عميق بود اما بنظر ميرسيد جاي پدر خالي بود . از جاي خود بلند شد و همه اطاق ها را برانداز كرد. خبري از پدر نبود، به طبقه پايين ساختمان رفت ، نوري ضعيف سوسو ميزد. پسر نزديك و نزديك تر شد. نوري ضعيف از اطاق خدمتكار از شكاف درب، روي ديوار روبرو خطي روشن انداخته بود. پسرك نزديك شد و دزدانه به داخل اطاق نگاه كرد . پدر را ديد كه با خانم خدمتكار مشغول تفريح بودند و ... .
پسرك با خود گفت .
"بهتر است برگردم ".
پسر آهسته برگشت و روي تخت خود دراز كشيد اما بنظر مي رسيد خواب از چشمش دور شده بود. بهر حال اشعه هاي طلايي خورشيد بتدریج همه جا را روشن مي ساخت و آغاز روز ديگري را نويد مي داد.
- خانم خدمتكار طبق برنامه هميشگي ميز را مرتب كرده و صبحانه را براي صرف آماده كرده بود . همه افراد خانواده دورميز جمع شدند و پس از سلام و صبح بخير آماده صرف صبحانه می شدند. پسرك كه به نظر ميرسيد از نيمه شب تا صبح نخوابيده و فكرمي كرده، رو به پدر كرد و گفت :
"پدر جان من حالا فكر ميكنم معني سياست كه همان مديريت اداره يك مجموعه است را خوب فهميدم".
پدر در حاليكه لبخندی از رضايت بر لبانش نقش بسته بود خواست چيزي بگويد اما مادرش پيش دستي كرد و گفت:
"آفرين پسر خوبم، من هميشه تورا باهوش مي ديدم . تو در درس خيلي موفق خواهي بود و پدر به دنبال مادر ادامه داد
"عاليه پسرم".
پسر نگاهي به مادر كرد و پس از سكوتي سرد و كوتاه ادامه دارد.
" وقتي سيستم اقتصادي با نيروي كاردر تاريكي و سكوت در هم مي آميزد و او را به بهره كشي وا ميدارد و دولت كه مسئولیت اجراي سيستم کشور ميباشد در خواب عميق است، پس سيستم اقتصادي در حضور مردم، آينده را كه نياز به آن همه برنامه ريزي و خدمت رسانی دارد در بستري پر از ادرار و مدفوع به حال خود رها كرده و در پس سكوت سنگين شب و خواب و بي خبري دیگران، آن كار ديگر ميكند" .
سكوتي سنگينی فضا را در بر گرفت. تنها مادر و بچه خردسال چيزي نفهميدند.
بهر تقدير روزي تازه شروع شده بود هر كدام به دنبال نقش خود و شب ها هميشه بدنبال روزها..........

یک دوست هیچوقت از دوستش دور نمیشه اینجوری برداشت نکن .

سلام گلم ممنونم

سلام عزیزم

شکر خدا ابجی میگذرونیم شما خوبی ؟؟
سلام به ابجی صوفیا
سلام به ابجی نگار