#مادر

گوش کن وگرنه دیگه صدا نمیاد
کتک میاد

#زیبا....

کودک1: عمو جواد یک دارم!
دکتر: خب یه لحظه صبر کن من مهشید رو ساکت کنم می برمت.
کودک 1: الان دیگه دو دارم!
دکتر: یه لحظه نگه دار خودتو می برمت.
کودک 1: پزشکان گفته اند نگه داشتن بیش از حد ادرار و مدفوع موجب فشار آمدن به مثانه و در مرحله بعدی ناباروری می شود!
دکتر: ببند دهنتو. بچه دو ساله داره به من یاد میده که چی خوبه چی بده.
کودک 1: دهنمو می بندم ولی ماشین لباسشویی رو باز می کنم الان. یک داشتم، دو داشتم حالا هم یه مقدار گاز می دم می ذارمش سه.
(کودک خودش را سرپا می گیرد و چیز می زند به مهدکودک).
کودک 2: عمو جواد امروز آهنگ نمی خونی با بچه ها برقصیم؟
دکتر: نه پارمیدا جون. امروز برنامه آموزشی داریم در مورد اینکه:چگونه پدر خود را کنیم آباد!
کودک2: حیف شد. دیشب کلی با آهنگ پیت بال تمرین کرده بودم. حالا فردا هم بشه اشکالی نداره. می‌خوام چشای مریم رو در بیارم توی کل کل.
دکتر: دخترم اینا رو کی بهت یاد داده؟ دیگه از این حرفا نزنی ها.
کودک2: حالا ما دو کلمه جلوی تو حرف زدیما، نری همه جا جار بزنی دهن لق!
کودک3: عمو جواد فیس بوکمون رو می تونیم اینجا چک کنیم؟
دکتر: اولا فیس بوک برای سن شما خوب نیست، دوما ما اینجا سیستم نداریم.
کودک3: من خودم با گوشیم میرم. آخه ادمین پیج دهه نودی ها هستم. امروز قرار شده با دهه شصتی ها کل کل کنیم.
دکتر: تو پدر هم بالا سرت هست؟
کودک3: تا دلت بخواد! کلا سر کار نمیره بابا. پیش خودم می شینه. همش هم با اکانت من میره فیس بوک از این و اون شارژ ایرانسل می گیره.
دکتر: چه بابای خوبی هم دارین. بچه ها می‌خواین برین خونه؟
همه کودکان با هم داد می زنند: نههههههههههه خیر!
کودک1: من مجددا یک دارم!
باز کودک1: من مجددا یک و دو دارم!
همچنان کودک 1: من مجددا یک، دو، سه، نبوووووود؟
دکتر: تو چی می خوری بچه این قدر بیرون‌روی داری؟
کودک 1: شوخی می کردم باهات دکی! دوس داری درون روی داشته باشم؟
دکتر طاقتش تمام می شود و کودک 1 را به گوشه ای می برد که از چشم دوربین های امنیتی دور باشد و او را به باد کتک می گیرد که در همین لحظه پدر و مادر بچه سر می رسند.
از شانس بد دکتر، پدر کودک شماره 1 از قوی ترین مردان ایران است و دستش که به دکتر برسد یک و دوی دکتر را در
می‌آورد.
دکتر تنها راه خلاص شدنش را امتحان می‌کند: اِ من کی ام؟ اینجا کجاست؟ این بچه رو کی زده

آخی..نازی

به اين خاطر وقتي دختري را مي ديدم، روي خود را بر ميگرداندم و نگاه نمي کردم ولي در آن روز به کلي تمام خصوصياتم عوض شده بود . چند دقيه اي از آمدن من به کافي شاپ گذشته بود . ناگهان چشمم به دختري که در حال وارد شدن به سالن بود افتاد . بله اتفاقي که نبايد مي افتاد ، افتاد .

عاشق شدم ؛ حال و هوام عوض شد ، عرق سردي روي صورتم نشسته بود . چند دقيقه اي به همين روال گذشت .

آدم زبان بازي بودم ، ولي در آن لحظه هيچ کلمه اي به ذهنم نميرسيد . نمي دانستم چه کاري کنم . مي ترسيدم از دستش بدهم . دل خود را به دريا زدم ، به کنارش رفتم و کل موضوع را آرام آرام با او در ميان گذاشتم . شانس با من يار بود . توضيح و تفسيراتي که از خودم براي او داده بودم مورد توجه او قرار گرفت .

اسم آن دختر مونا بود . من در آن زمان 21 سال داشتم و در دانشگاه مشغول درس خواندن بودم ؛ مونا سال آخر و يکي از ممتازان دبيرستان خود بود ؛ از خانواده مجللي بودن و از اين نظر تقريباً با هم، هم سطح بوديم.

دوستي ما يک دوستي صادقانه و واقعي بود . 3 سالي به همين صورت ادامه داشت . هر لحظه به علاقه من به او افزوده مي شد . موضوع ازدواج را با مونا درميان گذاشتم ؛ هر دو ما به وصلت راضي بوديم .خانواده هايمان نيز در اين مورد اطلاع کافي داشتند؛ ولي من درآن زمان آمادگي لازم براي ازدواج را نداشتم؛ چون مايل بودم کمي سنم بيشتر بشود .

من به قدري به مونا احترام مي گذاشتم و دوستش داشتم که هيچ وقت کلمه ي نه را از من نمي شنيد . تابستان 86 بود. با او تماس گرفتم ولي جواب نمي داد .2،3 روزي به همين صورت ادامه داشت ديگر داشتم از نگراني مي مردم،چون سابقه نداشت جواب تماس ها و پيامک هايم را ندهد؛ با مينا خواهر بزرگتر مونا تماس گرفتم، موضوع را جويا شدم، بالاخره توانستم با هماهنگي او مونا را پيدا کنم.

#زیبا...

#زیبا..