سلام یلدا جان ممنون لطف داری من کاری نکردم .
خوشحالم شما با وجود مشکلات سایت همچنان به نمیدونم سر می زنید .

دقیقا ،اما مشکل اینجاست یا فکر می کنن مغرور شدی یا اینکه دیگه کاری به دستشون نداری که برخوردمون عوض شده!!

سلام لیگ یک
شهر من نرفته برگشت .

هنوز داغ رفتن داماش به دسته دو به لطف مسؤلای شهرمو بی مهری خیلیاا فرو کش نکرده بود که سپیدرود سینه سپر کرد فوتبال رشت دوباره جون گرفت
البته خوشحالی دو چندان شد. چون قبلش خدا خدایی کرد و چوبشو زد به اونی که واسه گریه منو رفیقام خندید. رسم نامردی رو پایه گذاری کرد با کاراش تو سال سقوط داماش
ملوان هم اومد لیگ یک با کلی سرباااااز و پول دولتی و کلی پشتوانه
اما حالا ِ...
حالا سپیدرود پر اب شده و توی جهنم عضدی منتظره
عضدی بیقرارته ملوااان.
بیااااااااا جهنمی که سالهاست بیتاب تسویه حساب با اونیه که شب گریه رشتیها جشن گرفتن
من یه رشتیم. پر غرور کسی که همیشه همه جا تو هر شرایطی اماده مبارزست چیه ؟؟؟ چرا رنگت پریییده؟؟؟
یکم طعم تلخ خالی شدن پشت بی پولی بی مهری رو بچشید .
مردم من با سپیدرود منتظر حریفان
تو جهنمی که 10 هزار نفرست اما 2برابر جمعیتو تو خودش جا میده .....
داماش من خسته بود از این همه بی مهری بی لطفی دشمنی بی پولی خمیده اما زانو نزده ما برمیگردیم قووول میدم

ارسالی از هوادار تیم سپیدرود و داماش

این یه خود در گیری مزمن ای شاعرش داشته
حرفی هس حرفی هس .
والا آخه اینجوری شعر میگن یارو دیگه لال میشه

چون فقط واسه یک روز تو عروسی می پوشیدن زیاد خراب نشده

زهرا مامان بیا صمیمی باشیم / مثل دو تا دوست قدیمی باشیم
بیا با هم حرف بزنیم بخندیم / در رو به روی غصه ها ببندیم
درسته دختر خوبه دلبر باشه / تو خوشگلی از همه کس سر باشه
جلوه تو ذات دختره می دونم / کار خداست مقدره می دونم
همه می گن دخترا برگ گلن / داداش میگه البته یه کم خلن
چسب روی دماغ یعنی که زشتن / به فکر خط خطی سرنوشتن
پشت این رنگ و روغنا دروغه / پشت اینا یه طرح بی فروغه
مردا میگن که خوشگلا نجیبن / راستش و بخوای دخترا مثل سیبن
سیب زمین افتاده بو نداره / رهگذر هم پا رو دلش می ذاره
سیب های روی شاخه چیدن دارن / از دست باغبون خریدن دارن
بهار خانوم دل نگرون توام / دلواپس روز خزون توام
حالا که می خوای بری توی خیابون / خودتو بگیر چراغ نده تو میدون
وقتی که حوا پا گذاشت تو عالم / به دو می خواست بره به سمت آدم
زد تو سرش فرشته گفت: حاج خانوم / چه میکنی فردا با حرف مردم
روتو بگیر با این لپای داغت / بشین بذار آدم بیاد سراغت
آره مامان اینم حرف کمی نیست / حجب و حیا قصه مبهمی نیست
این روسری یعنی که تو نجیبی / شکوفه معطر یه سیبی
این روسری پرچم اعتقاده / نباشه گلبرگها اسیر باده
زلفاتو از روسری بیرون نذار / چشمای هیز و سمت زلفات نیار
مردای خوب پرده دری نمی خوان / عشقای لوس سرسری نمی خوان
باید بدونی زندگی بازی نیست / توهم قرص های اکستازی نیست
اونهایی که پلاس کافی شاپن / احساسات دخترارو می قاپن
اونی که می ره پارتی های شبونه / تو کار و بار انگل دیگرونه
مردای خوب کاری و اهل دلن / مردای بد توی خیابون ولن
مردای خوب فقط نجابت می خوان / از زنشون غرور و غیرت می خوان
علاف مو فشن که مرد نمیشه / تا لنگ ظهر به رختخواب سیریش بشه
مردی که قیچی میزنه به ابرو / از اون نگیر سراغ زور بازو
مردی که بند انداخته مرده؟ نه نیست / برا کسی شریک درده؟ نه نیست
جوهر مردی نداره، زغاله / نه مرده و نه زن؛ تو حس و حاله
برق لب و کرم که اومد تو کار / مردونگی برو خدا نگه دار
ابرو کمون خیابونا شلوغن / پر از فریب حرفای دروغن
دوست دارم دیونتم، اسیرم / یه روز اگه نبینمت میمیرم
یکی دو روز بعد تو همین خیابون / یه لیلی دیگه ست کنار مجنون
برا کسی بمیر که راستی مرده / جر نزنه، نپیچه، برنگرده
بله به کسی بگو که عاشق باشه / تو حرف عاشقونه صادق باشه
یعنی باید شیفته روحت باشه / تشنه چشمه شکوهت باشه
آره گلم سرت رو درد نیارم / این لوده بازی ها رو دوست ندارم
گیس طلایی به چشماشون زل نزن / با فوکلات به دستاشون پل نزن
همپای دخترای بد راه نرو / با چشم باز مامان توی چاه نرو

«و باید برایش از"من" گذشت تا به ، "ما" رسید ...»
این قسمتش خیلی قشنگه