یک روز سطری از این شعر
مثل سوت قطاری از کنار گوشَت عبور می کند
واژه ها برایت دست تکان می دهند
خاطره ها
مثل آشنایان دورت به تو نزدیک می شوند
و فکر می کنی
چرا نبض این شعر برای تو اینقدر تند می زند ؟
- نگاهم می کنی
و چشم هایت چقدر خسته اند !
انگار از تماشای منظره ای دور برگشته اند –
نگاه می کنی به من
برفی که بر موهایم باریده
راه تمام آشنایی ها را بسته است
انگشتانم استخوانی تر از آن شده اند
که نوازشی را یادت بیاورند
و تمام این سال ها
آنقدر میان خطوط موازی دفترم
دست به عصا راه رفته ام
که بردن نامت کمر واژه هایم را خواهد شکست
واژه ها
دوباره برایت دست تکان می دهند
خاطره ها
مثل آشنایان نزدیکت از تو دور می شوند
و این شعر
برای همیشه حافظه اش را از دست می دهد ...
ıllı YAŁĐA ıllı
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
فکر میکردم لنگرودیه 
رضا
مرجان بانو 
بوی دردسر میاد 
عه واااااااا خاک عالم....
1393/03/15 - 21:45یارب ای کاش آشناییها نبود...............
1393/03/15 - 21:47یا به دنبالش جداییها نبود.............
یا که او با من نمیشد آشنا.............
یا که او را از من نمیکردی جدا..........
جویمش با چشم گریان کو به کو.......
نقش دل کردم رخ زیبای او...............
بی تو می سوزد دل بی تاب من .........
روز شب خورشید من مهتاب من........