بابام اينو خيلي دوس داشت

#مَردی , شب موقع برگشتن از ده پدری تو #شمال اطرف اردبیل، جای این که از #جاده #اصلی بیاد، یاد باباش افتاده که می گفت؛ #جاده #قدیمی با صفا تره و از وسط جنگل رد میشه!

این‌طوری تعریف می‌کنه: من احمق حرف بابام رو باور کردم و پیچیدم تو #خاکی، ٢٠کیلومتر از جاده دور شده بودم که یهو #ماشینم #خاموش شد و هر کاری کردم #روشن نمیشد.

#وسط #جنگل، داره شب میشه، #نم #بارون هم گرفت. اومدم بیرون یکمی با #موتور ور رفتم دیدم نه می‌بینم، نه از موتور ماشین سر در می‌ارم!

#راه افتادم تو #دل #جنگل، #راست #جاده #خاکی رو گرفتم و مسیرم رو ادامه دادم. دیگه بارون حسابی تند شده بود.

با یه صدایی برگشتم، دیدم یه #ماشین #خیلی #آرام و بی‌صدا بغل دستم #وایساد. من هم بی‌معطلی پریدم توش.
اینقدر خیس شده بودم که به فکر این که توی #ماشینو نیگا کنم هم نبودم. وقتی روی صندلی عقب جا گرفتم، سرم رو آوردم بالا واسه #تشکر، دیدم هیشکی #پشت_فرمون و #صندلی_جلو نیست!!!

خیلی #ترسیدم. داشتم به خودم می‌اومدم که ماشین یهو همون طور #بی_صدا راه افتاد.

هنوز خودم رو جفت و جور نکرده بودم که تو یه نور رعد و برق دیدم یه #پیچ جلومونه!

تمام تنم #یخ کرده بود. نمی‌تونستم حتی #جیغ بکشم. #ماشین هم همین طور داشت می‌رفت طرف #دره.

تو لحظه‌های آخر #خودم رو به #خدا این قدر نزدیک دیدم که #بابابزرگ #خدا #بیامرزم اومد #جلو #چشمم.

تو لحظه‌های آخر، یه #دست از #بیرون #پنجره، اومد تو و #فرمون رو چرخوند به سمت #جاده.

نفهمیدم چه مدت گذشت تا به خودم اومدم. ولی هر دفعه که #ماشین به سمت #دره یا #کوه می‌رفت، یه #دست می‌اومد و #فرمون رو می‌پیچوند.

از #دور یه #نوری رو دیدم و حتی یک #ثانیه هم #تردید به خودم راه ندادم. در روباز کردم و خودم رو انداختم #بیرون. این قدر #تند می‌دویدم که #هوا #کم آورده بودم.

#دویدم به سمت #آبادی که #نور ازش می‌اومد. رفتم توی #قهوه_خونه و #ولو شدم رو #زمین، بعد از این که به #هوش اومدم #جریان رو تعریف کردم.

وقتی تموم شد، تا چند ثانیه همه #ساکت بودند، یهو در #قهوه_خونه باز شد و دو نفر#خیس #اومدن تو، یکیشون داد زد: ممد نیگا! این همون #احمقیه که وقتی ما داشتیم #ماشینو #هل میدادیم #سوار #ماشین ما شده بود.

شنبه
می گویم : استادمان گفته دانشجویی که پست الکترونیکی نداشته باشد دانشجو نیست.
می گوید : استادتان غلط کرده ؛ مگر ما دانشجو نبودیم ؟!
می گویم : پدر جان ! شما که تا سیکل بیشتر درس نخواندید ؛ در ثانی من دو ماه است که تمرین ننوشتم !
می گوید : اولا سیکل آن زمان معادل دکترای الان است ، دوما پس این دو ماه چه غلطی می کردی ؟!
می گویم : هیچ ! فقط استادمان تمرین ها را برای دانشجو ها می فرستد ، من هم که دانشجو نیستم !
=====================
یک شنبه
پس از مدت ها جروبحث بالاخره پدر جان رضایت داده تا برای من کامپیوتر بخرد !
می گویم : گفتید روی دستگاه مودم هم نصب کنند؟!
می گوید : مودم دیگر چه جانوری است ؟!
می گویم : همان جانوری که پست الکترونیکی دارد !
می گوید : آها !!
=====================
دوشنبه
برنامه شوک از تلویزیون پخش می شود ، در این برنامه دختر جوانی که عکس های مبتذلی از او در اینترنت منتشر شده در حال گریه کردن است و می گوید که من فقط یک پست الکترونیکی داشتم !
می گوید : می خواهی آبرویمان را ببری ؟!
می گویم : من بیجا کنم !
می گوید : پس برو این اینترنت را از توی اون دستگاه در بیار و بریزش توی جوب !
=====================
سه شنبه
می گوید : نه نخیر ، از بس با این اینترنت گشتی بی ادب شدی !
می گویم : مگر چه کردم ؟!
می گوید : همین که به حرف من گوش نمی کنی یعنی بی تربیت شدی !
می گویم : بخدا این اینترنت آنقدر ها که شنیده اید بد نیست ، اصلا اجازه بدید بهتان نشان بدهم که من چه استفاده ای از آن می کنم.
می گوید : لازم نکرده !! من دست به این جانور نمی زنم ، نجس است !
=====================
چهارشنبه
می گوید : وقتی به اینترنت دست میزنی دستهایت را بشور !
می گویم : چطور ؟!
می گوید : مگر نشنیده ای که آنفلوانزای خوکی آمده و به شدت هم ویروس است!
می گویم : به خدا این ویروس با آن ویروس فرق دارد ،
می گوید : ویروس ، ویروس است !
=====================
پنج شنبه
می گوید : فیس بوک هم توی همین ذلیل مرده است ؟!
می گویم : بعله !
می گوید : مرگ !
=====================
جمعه :
می گوید : اینترنت یک اغتشاشگر خارجی است که باید محاکمه شود شما هم غلط می کنی این جنایتکار را در خانه من پناه بدهی !
می گویم : شما این اطلاعات را از کجا می آورید ؟!
می گوید : ساکت باش دارم اخبار بیست و سی را گوش می دهم !

ههههههههههه

وااااااااای چ #زیبا...

#هندونه