جز نقش تو در نظر نیامد ما را/جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت/حقا که به چشم در نیامد ما را

#حافظ
رباعی شماره ۱

امشب ز غمت میان خون خواهم خفت/وز بستر عافیت برون خواهم خفت

باور نکنی خیال خود را بفرست/تا در نگرد که بی‌تو چون خواهم خفت

#حافظ

صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست/بیار نفحه‌ای از گیسوی معنبر دوست

به جان او که به شکرانه جان برافشانم/اگر به سوی من آری پیامی از بر دوست

و گر چنان که در آن حضرتت نباشد بار/برای دیده بیاور غباری از در دوست

من گدا و تمنای وصل او هیهات/مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست

دل صنوبریم همچو بید لرزان است/ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست

اگر چه دوست به چیزی نمی‌خرد ما را/به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست

چه باشد ار شود از بند غم دلش آزاد/چو هست حافظ مسکین غلام و چاکر دوست

#حافظ

غزل شماره ۶۱

کجایی در شب هجران که زاری‌های من بینی/چو شمع از چشم گریان اشکباری‌های من بینی

کجایی ای که خندانم ز وصلت دوش می‌دیدی/که امشب گریه‌های زار و زاری‌های من بینی

کجایی ای قدح‌ها از کف اغیار نوشیده/که از جام غمت خونابه خواری‌های من بینی

شبی چند از خدا خواهم به خلوت تا سحرگاهان/نشینی با من و شب زنده‌داری‌های من بینی

شدم یار تو و از تو ندیدم یاری و خواهم/که یار من شوی ای یار و یاری‌های من بینی

برای امتحان تا می‌توانی بار درد و غم/بنه بر دوش من تا بردباری‌های من بینی

برای یادگار خویش شعری چند از هاتف/نوشتم تا پس از من یادگاری‌های من بینی

#هاتف_اصفهانی
غزل شماره ۸۱

شمه‌ای از داستان عشق شورانگیز ماست/این حکایتها که از فرهاد و شیرین کرده‌اند

هیچ مژگان دراز و عشوهٔ جادو نکرد/آنچه آن زلف دراز و خال مشکین کرده‌اند

ساقیا می ده که با حکم ازل تدبیر نیست/قابل تغییر نبود آنچه تعیین کرده‌اند

در سفالین کاسهٔ رندان به خواری منگرید/کاین حریفان خدمت جام جهان‌بین کرده‌اند

نکهت جانبخش دارد خاک کوی دلبران/عارفان آنجا مشام عقل مشکین کرده‌اند

ساقیا دیوانه‌ای چون من کجا دربر کشد/دختر رز را که نقد عقل کابین کرده‌اند

خاکیان بی‌بهره‌اند از جرعهٔ کاس الکرام/این تطاول بین که با عشاق مسکین کرده‌اند

شهپر زاغ و زغن زیبا صید و قید نیست/این کرامت همره شهباز و شاهین کرده‌اند

#حافظ

قطعه شماره ۱۲

لب باز مگیر یک زمان از لب جام/تا بستانی کام جهان از لب جام

در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است/این از لب یار خواه و آن از لب جام

#حافظ #رباعی

صلاح کار کجا و من خراب کجا/ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کج

دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس/کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا

#حافظ

گلها همیشه پاک می مانند<br> گلها همیشه پاک می میرند<br> دلهایشان یک کهکشان آبی<br> هرچند روی خاک می میرند

دوباره شب شد و من بیقرارم <br>کانِکْتْ کن زود بیا در انتظارم<br> بیا من آمدم پای مُسِنْجِر <br>شدم مسحور‌آوای مُسِنْجِر <br>بیا هاردِ دلت را ما ببینیم <br>گلی از کنجِ هْم پِیجت بچینیم <br>بیا آیکون نمایِ بی نشانم<br> که من جز آدرسِ مِیل ات ندارم بیا امشب کمی آن لاین باشیم<br> ویا تا صبح .تا ساین شاین باشیم<br> بیا ای عشقِ دات کامِ عزیزم<br> به پای تو دبلیو ها بریزم بیا ای حاصلِ سِرچِ نهایی<br> بیا اجرا کن آن فایلِ نهایی<br> بیا در دل تو را کم دارم امشب<br> حدوداَ صد مگی غم دارم امشب<br> اگر آیی دعایت می نمایم <br>دعا تا بی نهایت می نمایم <br>اگر آیی دعای من همین است:<br> مبادا لحظه ای دی سی شوی یار<br> جدا از پایِ آن پی سی شوی یار <br>مبادا نامِ ما را پاک سازی<br> و کاخِ آرزو را خاک سازی

خوشا آندل که از غم بهره‌ور بی<br> بر آندل وای کز غم بی‌خبر بی<br> ته که هرگز نسوته دیلت از غم <br> کجا از سوته دیلانت خبر بی

دلت ای سنگدل بر ما نسوجه <br> عجب نبود اگر خارا نسوجه<br> بسوجم تا بسوجانم دلت را <br>در آذر چوب تر تنها نسوجه

دلم میل گل باغ ته دیره <br> درون سینه‌ام داغ ته دیره<br> بشم آلاله زاران لاله چینم <br> وینم آلاله هم داغ ته دیره

خوشا آنانکه الله یارشان بی <br> بحمد و قل هو الله کارشان بی<br> خوشا آنانکه دایم در نمازند <br>بهشت جاودان بازارشان بی

غم و درد مو از عطار واپرس <br>درازی شب از بیمار واپرس<br> خلایق هر یکی صد بار پرسند<br> تو که جان و دلی یکبار واپرس

غمم غم بی و همراز دلم غم <br> غمم همصحبت و همراز و همدم <br>غمت مهله که مو تنها نشینم <br> مریزا بارک الله مرحبا غم

به صحرا بنگرم صحرا ته وینم <br> به دریا بنگرم دریا ته وینم <br>بهر جا بنگرم کوه و در و دشت <br> نشان روی زیبای ته وینم

دوبیتی گفتگو ، دلگیر و دلگیر<br> صفیر ِ تیر بی رحم و دل شیر<br> دل شیر از چه می پرسی هراسان <br>ندارد زهره چون در بند و زنجیر

دلم هر سوی ایران پر کشان است زداغش بر دلم صدها نشان است