خسته ام مثل جوانی که پس از سربازی,
بشنود يک نفر از نامزدش دل برده...
مثل يک افسر تحقيق شرافتمندی,
که به پرونده ی جرم دخترش برخورده...
خسته ام مثل پسر بچه که درجای شلوغ ,
بين دعوای پدر مادر خود گم شده است ...
خسته مثل زن راضی شده به مهر طلاق,
که پس از بخت بدش سوژه ی مردم شده است...
خسته مثل پدری که پسر معتادش,
غرق در درد خماری شده فریاد زده...
مثل يک پيرزنی که شده سربار عروس,
پسرش پيش زنش بر سر او داد زده...
خسته ام مثل زنی حامله که ماه نهم,
دکترش گفته به درد سرطان مشکوک است...
مثل مردی که قسم خورده خيانت نکند,
زنش اما به قسم خوردن آن مشکوک است...
خسته مثل پدری گوشه ی آسايشگاه,
که کسی غير پرستار سراغش نرود...
خسته ام بيشتر از پير زنی تنها که ,
عيد باشد نوه اش سمت اتاقش نرود...
خسته ام کاش کسی حال مرا می فهميد,
غير از اين بغض که در راه گلو سد شده است...
شده ام مثل مريضی که پس از قطع اميد,
در پی معجزه ای راهی مشهد شده است...
... سيمين بهبهانی ...
">مرجان بانو
1395/04/4 - 02:23تو فقط شاهد باش، رضا باز رفته سراغ شعر
خدایا از دست اینها
1395/04/4 - 18:42رضا تو خودت شروع کردی آآآآآ
1395/04/5 - 10:00جز کوی تو رهگذر نیامد ما را
اینجا شاعر داره میگه تو کوچه شون فقط یه دختر رد میشده یعنی ی جورایی از روی ناچاری چشم اش دنبال دختره است
من نمیدونم واقعا جوانان را چه شده است
اندکی صبر، سحر نزدیک است
1395/04/5 - 14:21مرجان ببین محمد چی میگه سحر نزدیک است
1395/04/5 - 15:07چون دیدم تو هر سری یه اسم میگی، گفتم شاید نفر بعدی سحر باشه
1395/04/5 - 16:34برو دنبال کار خودت اه
1395/04/5 - 16:39