به نظرت بخاطر شلوغی بیش از حد تهران نیست ؟

این ایده میتونه زندگی میلیونها نفر رو به سادگی تغییر بده امیدوارم پروژه موفق باشه .

سلام لیگ یک
شهر من نرفته برگشت .

هنوز داغ رفتن داماش به دسته دو به لطف مسؤلای شهرمو بی مهری خیلیاا فرو کش نکرده بود که سپیدرود سینه سپر کرد فوتبال رشت دوباره جون گرفت
البته خوشحالی دو چندان شد. چون قبلش خدا خدایی کرد و چوبشو زد به اونی که واسه گریه منو رفیقام خندید. رسم نامردی رو پایه گذاری کرد با کاراش تو سال سقوط داماش
ملوان هم اومد لیگ یک با کلی سرباااااز و پول دولتی و کلی پشتوانه
اما حالا ِ...
حالا سپیدرود پر اب شده و توی جهنم عضدی منتظره
عضدی بیقرارته ملوااان.
بیااااااااا جهنمی که سالهاست بیتاب تسویه حساب با اونیه که شب گریه رشتیها جشن گرفتن
من یه رشتیم. پر غرور کسی که همیشه همه جا تو هر شرایطی اماده مبارزست چیه ؟؟؟ چرا رنگت پریییده؟؟؟
یکم طعم تلخ خالی شدن پشت بی پولی بی مهری رو بچشید .
مردم من با سپیدرود منتظر حریفان
تو جهنمی که 10 هزار نفرست اما 2برابر جمعیتو تو خودش جا میده .....
داماش من خسته بود از این همه بی مهری بی لطفی دشمنی بی پولی خمیده اما زانو نزده ما برمیگردیم قووول میدم

ارسالی از هوادار تیم سپیدرود و داماش

دختری با مادرش در رختخواب
درددل می کرد با چشمی پر آب

گفت:مادر حالم اصلا خوب نیست
زندگی از بهر من مطلوب نیست

گو چه خاکی را بریزم بر سرم؟
روی دستت باد کردم مادرم!

سن من از بیست وشش افزون شد
دل میان سینه غرق خون شد

هیچ کس مجنون این لیلا نشد
شوهری از بهر من پیدا نشد

غم میان سینه شد انباشته
بوی ترشی خانه را برداشته!

مادرش چون حرف دختش را شنفت
خنده بر لب آمدش آهسته گفت:

دخترم بخت تو هم وا می شود
غنچه ی عشقت شکوفا می شود

غصه ها را از وجودت دور کن
این همه شوهر یکی را تور کن!

گفت دختر مادر محبوب من!
ای رفیق مهربان و خوب من!

گفته ام با دوستانم بارها
من بدم می آید از این کارها

در خیابان یا میان کوچه ها
سر به زیر و با وقارم هر کجا

کی نگاهی می کنم بر یک پسر
مغز یابو خورده ام یا مغز خر!؟

غیر از آن روزی که گشتم همسفر
با سعیدویاسر وایضا صفر

با سه تاشان رفته بودم سینما
بگذریم از مابقی ماجرا!

یک سری هم صحبت صادق شدم
او خرم کرد آخرش عاشق شدم

یک دو ماهی یار من بود و پرید
قلب من از عشق او خیری ندید

مصطفای حاج علی اصغر شله
یک زمانی عاشق من شد،بله

بعد جعفر یار من عباس بود
البته وسواسی وحساس بود

بعد ازآن وسواسی پر ادعا
شد رفیقم خان داداش المیرا

بعد او هم عاشق مانی شدم
بعد مانی عاشق هانی شدم

بعدهانی عاشق نادر شدم
بعد نادر عاشق ناصر شدم

مادرش آمد میان حرف او
گفت: ساکت شو دگر ای فتنه جو!

گرچه من هم در زمان دختری
روز و شب بودم به فکر شوهری

لیک جز آن که تو را باشد پدر
دل نمی دادم به هرکس اینقدر

خاک عالم بر سرت ،خیلی بدی
واقعا که پوز مادر را زدی

این یه خود در گیری مزمن ای شاعرش داشته
حرفی هس حرفی هس .
والا آخه اینجوری شعر میگن یارو دیگه لال میشه