السلام علیک یاعلی بن موسی الرضا

#زیبا....

زیـــــبا

کاش نمی رفتی...

هیچ وقت فکر نمی کردم روزی برسه که روزه ی تنهاییمو بشکنمو تنهایی رو از زندگیم دک کنم...

یادم میاد روزی رو که به تنهایی قول دادم که باهاش باشم اونم گفت تا وقتی پیشمه که من بخوام ، بهش گفتم برای همیشه می خوامت اما حالا....

این من بودم که زدم زیر قولم و با زبون بی زبونی ازش خواستم که بره

روزی که تنهایی با ساکش از دنیام خارج شد تو وارد زندگیم شدی ، تو با اون دو تا چشم زلالت

تویی که یهویی وارد دنیام شدی و گفتی دوسم داری ، منه سادم باورت کردم....

از رفتن تنهایی ناراحت بودم اما این ناراحتی در مقابل خوشحالیم بخاطر وجود تو ،تو زندگیم چیزی نبود

روزها گذشت و تو دنیای کوچیکمو بیشتر به تسخیر خودت در اوردی

قدرت چشمات بیشتر از اون چیزی بود که مقابل عظمت و قدرتشون به زانو در نیام ...

زمانی نگذشت که دیوانه وار عاشقت شدم . شدی همه ی وجودم

بخاطر همیشه بودن پیشم، دعا می کردمو فکر می کردم جواب دعاهامو گرفتم...

به جدایی فکر نمی کردم چون حتی فکرشم داغونم می کرد

با هم بودیم ، خوش بودیم مگه نه؟........

دیگه تو روزای ابری و بارونی دلم نمی گرفت چون آسمون دلم با وجود تو آفتابی بود.

گذشت ، گذشت ، گذشت.......

نمی دونم چقدر از بودنت پیشم می گذشت ، روزارو نمی شمردم چون فکر می کردم تا همیشه باهامی اما......

اما یهو ستون زندگیم سست شد ، یهو سقف زندگیم ریخت ، ویرون شد

مثل یهویی اومدنت ، یهویی هم می خواستی بری و رفتی....

انقدر یهویی بود رفتنت که حتی وقت نکردم که التماست کنم که نری

کاش برای یه لحظه هم که شده بود به من فکر می کردی که چی میشم با رفتنت

پوچ شدم خالیه خالی....

یه مرده ی متحرک بودم ، یه مرده که فقط حرکت می کرد و البته روی زمین بود به جای بودن زیر خواروارها خاک

با رفتن تو ، تنهایی برگشت پیشم دیگه اونم تسکین دردم نبود

دیگه اونم نمی خواستم ، تو تنها کسی بودی که می خواستمت ، تنها کسی که می خواستم پیشم باشه

هر روز به امید برگشتنت چشم به در دوختم اما هرگز برنگشتیو من تنها رو با تنهایی تنها گذاشتیو رفتی

رفتی برای همیشه کاش نمی رفتی،
کاش .....

مردي با اسب و سگش درجادهاي راه ميرفتند. هنگام عبور از كنار درخت عظيمي،صاعقهاي فرود آمد و آنها راكشت. اما مرد نفهميد كه ديگر اين دنيا را ترك كرده است و همچنان با دو جانورش پيشرفت. (گاهي مدتها طول ميكشد تا مرده ها به شرايط جديد خودشان پي ببرند) پياده روي درازي بود، تپه بلندي بود، آفتاب تندي بود، عرق ميريختند و به شدت تشنه بودند. در يك پيچ جاده دروازه تمام مرمري عظيمي ديدند كه به ميداني باسنگفرش طلا باز ميشد و در وسط آن چشمه اي بود كه آب زلالي از آن جاري بود. رهگذر رو به مرد دروازه بان كرد: روز به خير، اينجاكجاست كه اينقدر قشنگ است؟دروازه بان: روز به خير، اينجا بهشت است چه خوب كه به بهشت رسيديم، خيلي تشنه ايم.دروازه بان به چشمه اشاره كرد و گفت: ميتوانيد واردشويد و هر چه قدر دلتان ميخواهدبنوشيد.- اسب و سگم هم تشنه اند. نگهبان: واقعأ متأسفم. ورود حيوانات به بهشت ممنوع است.مرد خيلي نااميد شد، چون خيلي تشنه بود، اما حاضر نبود تنهايي آب بنوشد. از نگهبان تشكر كرد و به راهش ادامه داد. پس از اينكه مدت درازي از تپه بالا رفتند، به مزرعه اي رسيدند. راه ورود به اين مزرعه، دروازهاي قديمي بود كه به يك جاده خاكي با درختاني در دو طرفش باز ميشد. مردي در زير سايه درختها دراز كشيده بود و صورتش را با كلاهي پوشانده بود، احتمالأخوابيده بود.مسافر گفت: روز به خير مرد با سرش جواب داد.- ماخيلي تشنه ايم.، من، اسبم و سگم. مرد به جايي اشاره كرد و گفت: ميان آن سنگها چشمه اي است. هرقدر كه ميخواهيد بنوشيد. مرد، اسب و سگ، به كنارچشمه رفتند و تشنگيشان را فرونشاندند. مسافر از مرد تشكر كرد. مرد گفت: هر وقت كه دوست داشتيد، ميتوانيد برگرديد.مسافر پرسيد: فقط ميخواهم بدانم نام اينجاچيست؟- بهشت- بهشت؟ اما نگهبان دروازه مرمري هم گفت آنجا بهشت است! آنجا بهشت نيست،دوزخ است. مسافر حيران ماند: بايد جلوي ديگران را بگيريد تا ازنام شما استفاده نكنند! اين اطلاعات غلط باعث سردرگمي زيادي ميشود! كاملأبرعكس؛ در حقيقت لطف بزرگي به ماميكنند. چون تمام آنهايي كه حاضرند بهترين دوستانشان راترك كنند، همانجا ميمانند...

فوق العاد بود....
#لااااااااااااااااااااااایک

نشد کپی پیست نداریم..... خودمان باید بنویسیم

.....امین