نمی دانم سکوتت "خوب "است یا "بد"

فریادت "آری" ست یا "نه"

گم شده ام میان دو راهی فریاد تا سکوتت ...

نمی دانم تا چند قدمی دلت باید ایستاد..

عذاب می کشم از این همه تردید...دودلی...

دل بسپار....

به آتشی که نمی سوزاند

ابراهیم را

ودریایی که غرق نمی کند

موسی را

نهنگی که نمی خورد

یونس را

کودکی که مادرش اورا

به دست موجهای نیل می سپارد

تا برسد به خانه ی تشنه ی خونش

دیگری را برادرانش به چاه می اندازند

سر از خانه ی عزیز مصر در می آورد

آیا هنوز هم نیاموختی؟

که اگر همه ی عالم

قصد ضرر ر ساندن به تورا داشته باشند

وخدا نخواهد

نمی توانند

پس

به تدبیرش اعتماد کن

به حکمتش دل بسپار

به او توکل کن

وبه سمت او قدمی بردار....

صدا بزن اسم مرا

صدای تو زیباتر از خاطره ی افتاده در حوض های رنگ و رنگ رویاهای خواب و بیداری است.



در این عصر خاموش



قدم می زنم به سوی نور خورشید سر زده از آن قهوه های دور

از اعماق چشمان زیبای تو



صدا بزن اسم مرا



صدای تو صدای سنگی کوچک در دریاچه ی وهم و خیالم به واقعیت در انتظار نشسته ی توست.

پارسال با او زیر باران قدم می زدم...







امسال او را با دیگری زیر باران اشک های خودم می بینم...







شاید باران پارسال اشک های کس دیگری بود...

غروب کلا 300 متر بیشتر قدم نزدم الان پای چپم درد میکنه بی نظمی بیداد میکنه آقا

آدم هايي هستند كه وقتي نيستند انگار چيزي كم داري

وقتي هستند انگار پشتت را به كوه سپرده اي خيالت راحت است وقتي بودنشان را كنارت حس مي كني

وقتي نگاهت مي كنند،صدايت مي زنند،كنارت قدم مي زنند و با تو حرف مي زننداز هميشه حالت بهتر است، قوت قلب مي دهد حضورشان.

آه كه چقدر كمند، نايابند و نايافتني، و چقدر دوست داشتني هستند و خواستني

و چه خوشبختي عظيميست بودنشان كنارت...

ناگزيرم از اين "اما"اما اين را هم مي دانيم كه بودنشان هميشگي نيست ،هيچكس براي هميشه نمي ماند گاهی مرگ آنها را از ما می گیرد و گاهی هم دست روزگار ...

این روح است که می ماند و جدايي تن ، امري ست تغيير نايافتني و اين ما هستيم كه بايد اين لحظه هاي بودن كنار هم را، اين اندك زمان هاي دوست داشتن را قدر بدانيم و شادي را مهمان هميشگي سفره ي دلمان كنيم ...

آﻳﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ :
ﺍﮔﺮ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ 11 ﺭﻭﺯ ﻧﺨﻮﺍﺑﯿﺪﻥ ﺧﻮﺍﺑﺘﺎﻥ ﺑﺒﺮﺩ، ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﻣﺮﺩ ...!

ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ : ﺩﺭ ﺩﺍﻧﻤﺎﺭﮎ ﺩﺍﻧﺶﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﭘﻮﻝ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺮﻭﻧﺪ،

ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ : ﺷﻤﺎ 200 ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﯾﮏ ﻗﺪﻡ ﺑﮑﺎﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﺪ،

ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ : ﺩﻟﻔﯿﻦ ﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺗﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺳﻢ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ،

ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ : ﺩﺳﺖ ﺧﻂ ﺑﺪ ﺩﮐﺘﺮﻫﺎ ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮﮒ 7000 ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .

ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ : ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ۱۰ ﺳﺎﻝ ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ، ﺻﻮﺭﺕ ۱۵ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .

ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ : ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ 60 ﻫﺰﺍﺭ ﻓﮑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ 80 ﺩﺭﺻﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﻔﯽ ﺍﺳﺖ !

ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ : ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺍﺷﮑﺶ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ٬ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺍﺳت ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ
ﭼﺸﻢ ﭼﭗ ﺑﺎﺷﺪ٬ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﺖ خداييش ميدونستين؟؟!!

@tarane
مشهدی رسیدن بخیر کادوقبلی که نرسید از مشهد چی اوردی برامون

قدم زدن تو این مکان میتونه روحیه آدم رو عوض کنه .

مراحل رد شدن از خيابون اروپا: نگا به چپ نگا به راست عبور از خيابون ايران: نگا به چپ نگا به راست يك قدم به جلو نگا به چپ نگا به راست يك قدم به جلو نگا به چپ نگا به راست يك قدم به جلو نگا به چپ نگا زاااااااااااااااارررررررت انا لله و انا اليه

مشکل از خود ماست
واسه کسی که یه قدم واسمون برمی داره
دو کیلومتر می دویم

#زنی #را #میشناسم #من

که شوق بال و پر دارد

ولی از بس که پُر شور است

دو صد بیم از سفر دارد

زنی را می شناسم من

که در یک گوشه ی خانه

میان شستن و پختن

درون آشپزخانه

سرود عشق می خواند

نگاهش ساده و تنهاست

صدایش خسته و محزون

امیدش در ته فرداست

زنی را می شناسم من

که می گوید پشیمان است

چرا دل را به او بسته

کجا او لایق آنست؟

زنی هم زیر لب گوید

گریزانم از این خانه

ولی از خود چنین پرسد

چه کس موهای طفلم را

پس از من می زند شانه؟

زنی آبستن درد است

زنی نوزاد غم دارد

زنی می گرید و گوید

به سینه شیر کم دارد

زنی با تار تنهایی

لباس تور می بافد

زنی در کنج تاریکی

نماز نور می خواند

زنی خو کرده با زنجیر

زنی مانوس با زندان

تمام سهم او اینست:

نگاه سرد زندانبان!

زنی را می شناسم من

که می میرد ز یک تحقیر

ولی آواز می خواند

که این است بازی تقدیر

زنی با فقر می سازد

زنی با اشک می خوابد

زنی با حسرت و حیرت

گناهش را نمی داند

زنی واریس پایش را

زنی درد نهانش را

ز مردم می کند مخفی

که یک باره نگویندش

چه بد بختی چه بد بختی!

زنی را می شناسم من

که شعرش بوی غم دارد

ولی می خندد و گوید

که دنیا پیچ و خم دارد

زنی را می شناسم من

که هر شب کودکانش را

به شعر و قصه می خواند

اگر چه درد جانکاهی

درون سینه اش دارد

زنی می ترسد از رفتن

که او شمعی ست در خانه

اگر بیرون رود از در

چه تاریک است این خانه!

زنی شرمنده از کودک

کنار سفره ی خالی

که ای طفلم بخواب امشب

بخواب آری

و من تکرار خواهم کرد

سرود لایی لالایی

زنی را می شناسم من

که رنگ دامنش زرد است

شب و روزش شده گریه

که او نازای پردرد است!

زنی را می شناسم من

که نای رفتنش رفته

قدم هایش همه خسته

دلش در زیر پاهایش

زند فریاد که: بسه

زنی را می شناسم من

که با شیطان نفس خود

هزاران بار جنگیده

و چون فاتح شده آخر

به بدنامی بد کاران

تمسخر وار خندیده!

زنی آواز می خواند

زنی خاموش می ماند

زنی حتی شبانگاهان

میان کوچه می ماند

زنی در کار چون مرد است

به دستش تاول درد است

ز بس که رنج و غم دارد

فراموشش شده دیگر

جنینی در شکم دارد

زنی در بستر مرگ است

زنی نزدیکی مرگ است

سراغش را که می گیرد؟

نمی دانم، نمی دانم...



شاعر : #فریبا #شش_بلوکی - از مجموعه شعر شبانه

ﻣﺮﻫﻢ ﺩَﺭﺩ ﻣـَـــــــــــﺮﺩ،ﮔﺮﯾـــــــــــــــﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ . . .
ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﯾﺎ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ !
ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﺩَﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ . . .
ﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻭ ﭘﺎ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ !
ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﺪ

سه قدم برای یک زندگی شاد...

نمیخواهم داشته باشمت...
نترس..
فقط بیادرخزان خواسته هایم قدم بزن...
تاببینمت...
دلم برای راه رفتنت تنگ شده است...

حامد@ پسر تنها جان دوست خوب و گرامی تولدت مبارک امیدوارم همیشه سلامت و شاد باشی و زندگی خوبی داشته باشی