شبکه اجتماعی نمیدونم - جستجو در پست ها

shaghayegh(پارتی_السلطنه)

سلــــــ آم بــــــِ هـــــَمــــــــــــِ {-275-}

هــــَمـــــــِ خـــوبیـــــــــــد عــــــ آ یـــــــــــ آ؟ {-26-}

دِلـــشم بـــــــَرآ تََــــک تَــــــــــــکِـــتـــــون تَــــــنـــــــگــــــ شـــــدِ بــــــودآآآآ {-41-}

22 دیدگاه · 1392/12/27 - 16:07 ·

8

صوفياجون

#شب #آرامي بود
ميروم در ايوان، تا بپرسم از خود

زندگي يعني چه؟

مادرم سيني چايي در دست

گل لبخندي چيد، هديه‌اش داد به من

خواهرم تكه‌ي ناني آورد، آمد آنجا

لب پاشويه نشست

پدرم دفتر شعري آورد، تكيه بر پشتي داد

شعر زيبايي خواند، و مرا برد به آرامش زيباي يقين

با خودم مي‌گفتم:

زندگي، راز بزرگيست كه در ما جاريست

زندگي فاصله‌ي آمدن و رفتن ماست

رود دنيا جاريست

زندگي، آبتني كردن در اين رود است

وقت رفتن به همان عرياني، كه به هنگام ورود آمده‌ايم

دست ما در كف اين رود به دنبال چه مي‌گردد؟

هيچ!!!

زندگي، وزن نگاهي است كه در خاطره‌ها مي‌ماند

شايد اين حسرت بيهوده كه بر دل داري

شعله‌ي گرمي اميد تورا خواهد كشت

زندگي درك همين اكنون است

زندگي شوق رسيدن به همان

فردايي است، كه نخواهد آمد

تو نه در ديروزي، و نه در فردايي

ظرف امروز، پر از بودن توست

شايد اين خنده كه امروز، دريغش كردي

آخرين فرصت همراهي با، اميد است

زندگي ياد غريبي است، كه در سينه‌ي خاك

به جا مي‌ماند

زندگي، سبزترين آيه، در انديشه‌ي برگ

زندگي، خاطر يك قطره، در آرامش رود

زندگي، حس شكوفايي يك مزرعه، در باور بذر

زندگي، باور درياست در انديشه‌ي ماهي، در تنگ

زندگي ترجمه‌ي روشن خاك است، در آيينه‌‌‌ي عشق

زندگي، فهم نفهميدن‌هاست

زندگي، پنجره‌اي باز به دنياي وجود

تا كه اين پنجره باز است، جهاني با ماست

آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست

فرصت بازي اين پنچره را دريابيم

در نبنديم به نور، در نبنديم به آرامش پرمهر نسيم

پرده از ساحت دل برگيريم

روبه اين پنجره، با شوق، سلامي بكنيم

زندگي، رسم پذيرايي از تقدير است

وزن خوشبختي من، وزن رضايتمنديست

زندگي، شايد شعر پدرم بود كه خواند

چاي مادر، كه مرا گرم نمود

نان خواهر كه به ماهي‌ها داد

زندگي شايد آن لبخنديست، كه دريغش كرديم

زندگي زمزمه‌ي پاك حياتست، ميان دو سكوت

زندگي، خاطره‌ي آمدن و رفتن ماست

لحظه‌ي آمدن و رفتن ما تنهاييست

من دلم مي‌خواهد

قدر اين خاطره را دريابيم

#سهراب #سپهري
{-41-}

دیدگاه · 1392/11/11 - 14:36 در شعر و داستان ·

11

MahnaZ

#نامه #خدا
#ظهر يك روز #سرد #زمستاني ، وقتي #اميلي به خانه برگشت، پشت در #پاكت #نامه اي را ديد
كه نه #تمبري داشت و نه #مهر #اداره ي #پست روي آن بود. فقط #نام و #آدرسش روي پاكت نوشته شده بود.
او با تعجب #پاكت را باز كرد و نامه ي داخل آن را خواند: « #اميلي #عزيز، #عصر امروز به #خانه ي تو مي آيم
تا تو را #ملاقات كنم . با #عشق، #خدا» #اميلي همان طور كه با دستهاي لرزان #نامه را روي ميز مي گذاشت،
با خود فكر كرد كه چرا #خدا مي خواهد او را #ملاقات كند؟ او كه آدم مهمي نبود.
در همين فكر ها بود كه ناگهان #كابينت #خالي #آشپزخانه را به ياد آورد و با خود گفت:
«من، كه چيزي براي #پذيرايي ندارم.» پس نگاهي به #كيف #پولش انداخت.
او فقط 5 دلار و 40 سنت داشت. با اين حال به سمت #فروشگاه رفت و يك #قرص #نان #فرانسوي و #دو #بطري #شير خريد.
وقتي از #فروشگاه بيرون آمد، #برف به شدت در حال #بارش بود و او عجله داشت
تا زود به خانه برسد و #عصرانه را حاضر كند. در #راه #برگشت، #زن و #مرد #فقيري را ديد كه از #سرما #مي_لرزيدند.
#مرد #فقير به #اميلي گفت: « #خانم، ما #خانه و #پولي نداريم. بسيار #سردمان است و #گرسنه هستيم.
آيا امكان دارد به ما #كمكي كنيد؟» #اميلي جواب داد: « #متاسفم،
من ديگر #پولي ندارم و اين #نان ها را هم براي #مهمانم خريده ام.»
#مرد گفت: « #بسيار #خوب #خانم، #متشكرم » و بعد #دستش را روي #شانه هاي #همسرش گذاشت
و به حركت ادامه دادند. همانطور كه #مرد و #زن #فقير در حال #دور شدن بودند،
#اميلي #درد شديدي را در #قلبش احساس كرد. به سرعت دنبال آنها دويد: «آقا، خانم، خواهش مي كنم صبر كنيد»
وقتي #اميلي به #زن و #مرد #فقير رسيد، سبد #غذا را به آ‎نها داد و بعد #كتش را در آورد و روي #شانه هاي #زن انداخت.
#مرد از او #تشكر كرد و برايش #دعا كرد. وقتي #اميلي به #خانه رسيد،
يك لحظه #ناراحت شد چون #خدا مي خواست به #ملاقاتش بيايد و او ديگر چيزي براي #پذيرايي از #خدا نداشت.
همانطور كه در را باز مي كرد، #پاكت #نامه ديگري را روي #زمين ديد. #نامه را برداشت و باز كرد:
« #اميلي #عزيز، از #پذيرايي #خوب و #كت #زيبايت #متشكرم، با #عشق، #خدا

... ادامه

5 دیدگاه · 1392/06/28 - 02:03 در داستانک ·

8

Mostafa

مراحل پذيرايي از مهمان در ایران :

1- تعارف همراه اصرار فراوان
2- قسم دادن مرده و زنده طرف مقابل
3- توسل به زور بدين شرح که ميوه يا غذاي مورد نظر رو طي يک اقدام آکروباتيک به لبت نزديک ميکنن و ميگن ديگه دهني شد بايد بخوري
4- ايجاد حس ترحم در مهمان ، ميگن "يني تو فک ميکني ما بدبختيم که هيچي خونه ما نميخوري ؟
5- تير خلاص : بخور حيفه ، اگه بمونه مجبوريم دور بندازيم

دیدگاه · 1392/02/14 - 21:41 ·

2

ebrahim

مردي متوجه شد که گوش همسرش سنگين شده و شنوايي اش کم شده است.

به نظرش رسيد که همسرش بايد سمعک بگذارد ولي نمي دانست اين موضوع را چگونه با او درميان گذارد. به اين خاطر نزد دکتر خانوادگي شان رفت و مشکل را با او درميان گذاشت.

دکتر گفت: براي اينکه بتواني دقيق تر به من بگويي که ميزان ناشنوايي همسرت چقدر است، آزمايش ساده اي وجود دارد. اين کار را انجام بده و جوابش را به من بگو . ابتدا در فاصله 4 متري او بايست و با صداي معمولي، مطلبي را به او بگو. اگر نشنيد، همين کار را در فاصله 3 متري تکرار کن. بعد در 2 متري و به همين ترتيب تا بالاخره جواب بدهد.

آن شب همسر آن مرد در آشپزخانه سرگرم تهيه شام بود و خود او در اتاق پذيرايي نشسته بود. مرد به خودش گفت: الان فاصله ما حدود 4 متر است. بگذار امتحان کنم.

سپس با صداي معمولي از همسرش پرسيد:

... ادامه

1 دیدگاه · 1392/02/11 - 22:57 در داستانک ·

5

ramtin

زندگی
زندگي ، سبزترين آيه ، در انديشه برگ
زندگي ، خاطر دريايي يک قطره ، در آرامش رود
زندگي ، حس شکوفايي يک مزرعه ، در باور بذر
زندگي ، باور درياست در انديشه ماهي ، در تنگ
زندگي ، ترجمه روشن خاک است ، در آيينه عشق
زندگي ، فهم نفهميدن هاست
زندگي ، پنجره اي باز، به دنياي وجود
تا که اين پنجره باز است ، جهاني با ماست
آسمان ، نور ، خدا ، عشق ، سعادت با ماست
فرصت بازي اين پنجره را دريابيم
در نبنديم به نور ، در نبنديم به آرامش پر مهر نسيم
پرده از ساحت دل برگيريم
رو به اين پنجره، با شوق، سلامي بکنيم
زندگي ، رسم پذيرايي از تقدير است
وزن خوشبختي من ، وزن رضايتمندي ست
زندگي ، شايد شعر پدرم بود که خواند
چاي مادر ، که مرا گرم نمود
نان خواهر ، که به ماهي ها داد
زندگي شايد آن لبخندي ست ، که دريغش کرديم
زندگي زمزمه پاک حيات ست ، ميان دو سکوت
زندگي ، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما ، تنهايي ست
من دلم مي خواهد
قدر اين خاطره را دريابيم.

همه اینا را کنار تویاد گرفتم گل نازم.

دوستت دارم ی نهایت.

ممنونم بخاطر همه چیز.

تو تمام گرفتارها و ناراحتی ها.هرجا مشکلی برام پیش میاد.هرجا گیر میفتم و نه

... ادامه

دیدگاه · 1391/09/25 - 23:26 ·

9

مجتبی جعفری

مردي متوجه شد که گوش همسرش سنگين شده و شنوايي اش کم شده است...
به نظرش رسيد که همسرش بايد سمعک بگذارد ولي نمي دانست اين موضوع را چگونه با او درميان بگذارد. به اين خاطر نزد دکتر خانوادگي شان رفت و مشکل را با او درميان گذاشت.
دکتر گفت: براي اينکه بتواني دقيقتر به من بگويي که ميزان ناشنوايي همسرت چقدر است، آزمايش ساده اي وجود دارد. اين کار را انجام بده و جوابش را به من بگو...
«ابتدا در فاصله 4 متري او بايست و با صداي معمولي ، مطلبي را به او بگو. اگر نشنيد، همين کار را در فاصله 3 متري تکرار کن. بعد در 2 متري و به همين ترتيب تا بالاخره جواب بدهد.»
آن شب همسر آن مرد در آشپزخانه سرگرم تهيه شام بود و خود او در اتاق پذيرايي نشسته بود. مرد به خودش گفت: الان فاصله ما حدود 4 متر است. بگذار امتحان کنم.
سپس با صداي معمولي از همسرش پرسيد:
«عزيزم ، شام چي داريم؟» جوابي نشنيد بعد بلند شد و يک متر به جلوتر به سمت آشپزخانه رفت و همان سوال را دوباره پرسيد و باز هم جوابي نشنيد. بازهم جلوتر رفت و به در آشپزخانه رسيد. سوالش را تکرار کرد و بازهم جوابي نشنيد. اين بار جلوتر رفت و درست از پشت همسرش گفت: «عزيزم ش

... ادامه

دیدگاه · 1391/04/13 - 08:10 ·

abbasali

<strong>چگونه از ياران امام زمان(عج) باشم؟</strong><br>ياري امام زمان(عج) در اين زمان به انجام صحيح وظايف خود در زمان غيبت است . وظيفه منتظر امام زمان(ع) اين است كه مانند يك منتظر واقعي زندگي كند. وقتي انسان حقيقتا منتظر كسي باشد تمام رفتار و سكناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر ميهمان باشد حتما خانه را تميز و مرتب مي كند، وسايل پذيرايي را آماده مي كند و با لباس مرتب و چهره اي شاداب در انتظار مي ماند. چنين كسي مي تواند ادعا كند كه منتظر ميهمان بوده است. اما كسي كه نه خانه را مرتب كرده است و نه وسايل پذيرايي را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تميزي پوشيده است و نه اصلاً به فكر ميهمان است اگر ادعا كند كه در انتظارميهمان بوده همه او را ريشخند خواهند كرد و بر گزافه گويي او خواهند خنديد.ادامه در

... ادامه

[لینک]

2 دیدگاه · 1390/06/24 - 10:42 در مهدویت ·

3

یافتن پست: #پذيرايي

تفکیک