نمی شود که بهار از تو سبزتر باشد
گل از تو گلگون تر
امید از تو شیرین تر.
نمی شود پاییز
فضای نمناک جنگلی اش
برگ های خسته ی زردش
غمگین تر از نگاه تو باشد.
نمی شود،
می دانم،
نمی شود آوازی
که مرد روستایی و عاشق
با صدایی صاف
در اعماق دره می خواند
در شمال شمال
رنگین تر از صدای تو باشد
نمی شود که بهار از تو سبزتر باشد.
و - صدای شیهه ی اسبی تنها در ارتفاع کوه
و - صدای عابر پیری که آب می خواهد
به عمق یک سلام تو باشد
شب هنگام
که خسته ایم از کار
که خسته ایم از روز
که خسته ایم از تکرار.
نمی شود که بهار از تو سبزتر باشد.
نمی شود که تو باشی، به مهربانی مهتاب
در آن زمان که روح دردمند ولگردم
بستری می جوید
بالینی می خواهد
تا شاید دمی بیاساید
نمی شود که تو باشی به مهربانی مهتاب
و این روح دردمند ولگرد
باز هم کوله را زمین نگذارد
و سر را بر زانوی مهربانی تو.
نمی شود که #بهار از تو سبزتر باشد
شکوفه از تو شاداب تر
#پاییز از تو غمگین تر.
نمی شود که تو باشی و شعر هم باشد
نمی شود که تو باشی ترانه هم باشد
نمی شود که تو باشی گلدان یاس هم باشد
نمی شود که تو باشی بلور هم باشد
نمی شود که شب هنگام
عطر نگاه تو باشد
"محبوبه های شب" هم باشند.
نمی شود که تو باشی, من عاشق تو نباشم
نمی شود که تو باشی
درست همین طور که هستی
و من, هزار بار خوبتر از این باشم
و باز، هزار بار، عاشق تو نباشم.
نمی شود... می دانم...
نمی شود که بهار از تو سبزتر باشد...
" نادر ابراهیمی "

من رفتم خوه بابا بزرگم...همتون بمونین تا من بیاما زود بر میگردم

همیشه به #بلندی #شب #یلدا می خندیدم
#بلند ، #طولانی ، #ماندگار
فقط برای #یک #دقیقه…
چقدر #خندیدم برای این #یک #دقیقه…
اما آن روز که #بار #سفر بسته بودی وگفتم #یک #دقیقه بیشتر بمان
و تو گفتی وقت #تنگ است ، #کوله #بار باید #بست ، باید #رفت…
آن روز فهمیدم این #یک #دقیقه های #غریبانه چه #غوغایی میکنند .
#یک #دقیقه با تو بودن ،
چقدر #بلند ، #طولانی و #ماندگار است…
چقدر #گریستم برای این #یک #دقیقه …

#یلدا بر همه دوستانم در #نمیدونم پیشاپیش #مبارک

بازگشته ام

با کوله باری از شعر های ناگفته...

تنها اینجا

مکان امن عاشقانه های من است ....

#یــــادم_بــــاشد
#حرفی_نزنم #که #دلی #بلرزد #و #خطی_ننویسم #که #کسی_را #آزار_دهد …
#یــــادم_بــــاشد
#که #کوله_بارم #باید #سبک #باشد #من #برای #آموختن #به #اینجا #آمده‌ام #نه #برای #ماندن …
#یــــادم_بــــاشد
#که #باید #سکوت_کنم #و #بر #سیاهی #نور #بپاشم …
#یــــادم_بــــاشد
#کینه_را #تنها #با_مهر #و #دو_رنگی_را #تنها #با_صداقت #پاسخ_دهم …
#یــــادم_بــــاشد
#سنگ #خیلی #تنهاست ، #باید #با_او #لطیف #رفتار_کنم #مبادا #دل #تنگش #بشکند …
#یــــادم_بــــاشد
#از #آب ، #درس #آرامی #بگیرم #و #از #آسمان ، #درس #پاک_زیستن …
#یــــادم_بــــاشد
#از #موج_دریا #درس #خروش #بگیرم #و #استقامت …
#یــــادم_بــــاشد
#گره #تنهایی #و #دلتنگی #هر_کس #تنها #به_دست #خودش #باز_می_‌شود …
#یــــادم_بــــاشد
#هرگاه #ارزش_زندگی #یادم_رفت #به #کودکان #بنگرم #تا #ارزش #بودن_را #احساس_کنم …

کم کم دیگه باید کوله بارمو جمعع کنم بروم دوستان یه10شایدم بیشتر پیشتون نیستم دلم واستون تنگ میشه با گوشیم میام پستهاتون میخونم لایکم بتونم میکنم ıllı YAŁĐA ıllı آجی جونم لدفن بی زحمت پشتم آب بریز زود برگردم خدافظ

ایتا گیلکی شعر کوچی زاکانه گیلان ره (سوکوله خانی)

ویریز دو واره صؤب بامو

آفتاو بامو جه پوشت کو

سیفیدی سر بزأ داره

#سوکولِه خانِه کوکوری کوکو

سوکولِه خانِه کوکوری کوکو

سوکولِه تَرَ گِه دِ ویریز

جه تَمبلی خابان جیویز

ببون به فیکره تِه کاران

خاب نیبه زیندیگی ، عزیز

سوکولِه خانِه کوکوری کوکو

ویریز به اومّیده خودا

ببون جه غورصه ئن جودا

خودا کومَک کُنه هَمَش

بنده یه خؤ یاد بوکودا

سوکولِه خانِه کوکوری کوکو

فوچی چوما واکُنمَه

مِه دیمانا آو زنمَه

آفتاو ِ خنده یا دینَم

خندا مِه لب نیشانَمَه

سوکولِه خانِه کوکوری کوکو

مِه مار ، مِه ناما دوخانِه

سوفره کناری نیشانِه

کره ، مورَبّا و عسل ...

سوفره مئن گرمه نانِه

سوکوله خانه کوکوری کوکو

مِه پئر شِه دومبال ِ خؤ کار

خانَه صفا دیهه مِه مار

من مِه کیتابا اوسانَم

مَدَرسِه شَم ، جان ِبرار

سوکولِه خانه کوکوری کوکو

کــــلّه نــــــــوا بیبه چُتَن

جان دارمَه تا به مِه تَن

درس خانَم ، درس خانَم

خدمت کنم به مِه وطن

سوکوله خانِه کوکوری کوکو
واگردان فارسی :



برخیز ، دوباره صبح آمده است

آفتاب از پشت کوه در امده است

سپیده دم سر زده است

خروس قوقولی قوقو می خوانَد

خروس قوقولی قوقو می خوانَد

خروس تو را می گوید دیگر برخیز

از خواب های تنبلی رها شو

به فکر کارهای خودت باش

خواب برای تو زندگی نمی شود ، عزیزمن

خروس قوقولی قوقو می خواند

برخیز به امید خداوند

از غصه و غم جدا باش

خداوند کمک می کند همیشه

آن بنده ی خودش را که از او یاد می کند

خروس قوقولی قوقو می خواند

چشم های فرو بسته ام را باز می کنم

بر گونه های ام آب می زنم

خنده ی آفتاب را تماشا می کنم

بر لب ام خنده را می نشانم

خروس قوقولی قوقو می خواند

مادرم ، نام مرا صدا می زند

کنار سفره می نشاندم

کره ، مربا و عسل ....

نان داغ و تازه هم در سفره موجود است

خروس قوقولی قوقو می خواند

نقشی که کوله پشتی رها تو فیلم مادرانه داشته, خود رها نداشته

من خدا را دارم کوله بارم بر دوش ، سفری میباید ، سفری تا ته تنهایی محض ، هرکجا لرزیدی ، از سفر ترسیدی ، فقط آهسته بگو : من خدا را دارم.