#خيلي_زيبا #عالي

خیلی منظره زیباییه

ممنون دست گلت درد نكنه ولي ما 55 بيشتر وزن نداريم

همه رو نخور یکم بزار سری بعد که اومدی....

#جالب

اکبر رستم زاده آپاراتچی قدیمی سینما خاطرات بسیاری از روزهای پرشور سینمای ایران در ذهن دارد.

روزهایی که مردم از هشت صبح در انتظار بلیت می ایستادند تا شاید بتوانند 10 شب به تماشای فیلم دلخواهشان بنشینند و در آن دوره خوردن تنقلات در سینماها رایج بود. او به خاطر دارد، کیمیایی بعد از اکران قیصر گفته است: تخمه ای که در فیلم قیصر فروخته شد با فروش کل سینمای ایران برابر بود.
بسیاری از سینماگران قدیمی اکبر آسیا را می شناسند؛ آپاراتچی قدیمی سینما که روزگاری عشقش نمایش فیلم برای مردم بود و حالا میان انبوه مغازه های ساختمان آلومینیوم در دفتر خدمات فیلمبرداری اش تمام روز خود را سپری می کند. ساختمانی که در گذشته تعداد زیادی از کمپانی های فیلمسازی خارجی در آن جا شعبه داشتند و امروز جای آنها را دفاتر تعمیر دوربین و وسایل برقی گرفته است.
اکبر رستم زاده سال 1348 با آپارات سینما رکس پا به عرصه دنیای آپارات و سینما گذاشت و اندکی بعد به خواست خانواده اش و به دلیل محیط نامناسب اطراف سینما رکس، راهی سینما آسیا شد. می گوید الگویش محمد علی فردین بوده اما علاقه چندانی به تماشای فیلم نداشته و ندارد و با آموختن رشته الکترونیک خود را از مرگ شغلی که در این دوره گریبان آپاراتچی ها را گرفته، نجات داده است. وی از 33 سال کار در سینما آسیا خاطرات فراوانی به خاطر دارد که شنیدن این خاطرات در روز ملی سینما برای علاقمندان خالی از لطف نیست.

آقای رستم زاده چرا کار در سینما و شغل آپارات را انتخاب کردید؟
پدر من آپاراتچی سینما بود و به همین دلیل در سن 6 سالگی برای اولین بار دنیای سینما را تجربه کردم. در آن دوره آپاراتچی ها جایگاه خوبی میان مردم داشتند و من هم به کار با آپارات علاقه داشتم. پدرم با ورود من به سینما مخالف بود و خودش پس از مدتی بنا به دلایلی کار با آپارات را رها کرد اما از آن جایی که من علاقه زیادی برای نمایش فیلم برای مردم داشتم از سال 48 کار با آپارات را شروع کردم و در سینما ماندم.
آپارات ها در آن دوره زغالی بودند و کار با آن ها بسیار سخت و حساس بود. باید تمام مدت مراقب بودیم تا زغال تمام نشود و یا فاصله میان دو شمع زغالی آپارات کم نشود. ساعت کار سینما از 8 صبح تا 11 شب بود و آپاراتچی فرصت کوچکترین استراحتی نداشت. در همان سال ها بود که از آقای فردین که صاحب سینما آسیا بود، خواستم تا اجازه بدهد شیفتی کار کنیم. فردین گفت اگر مشکلی برای نمایش فیلم در سینما ایجاد نشود، اشکالی ندارد.
من و فرد دیگری که تا پیش از آن هر دو پای آپارات می نشستیم ساعت ها را بین خود تقسیم کردیم و به این شکل برای اولین بار شیفت بندی برای آپاراتچی ها ایجاد شد. همین شیفت بندی هم بود که زندگی من را تغییر داد و فرصتی پیدا کردم تا در سال 1355 در رشته الکترومکانیک مدرک فنی و حرفه ای بگیرم و وارد عرصه تعمیر آپارات و تامین تجهیزات برای فیلمبرداری شوم.


اکبر رستم زاده آپاراتچی قدیمی سینما

به همین دلیل محمد علی فردین الگوی شما در زندگی شد؟
فردین بسیار با اخلاق بود. هیچ وقت فراموش نمی کنم در پشت صحنه فیلمی کار می کردیم و تهیه کننده فیلم در خرج برای عوامل پشت صحنه بسیار خسیس بود. روزی فردین که در آن فیلم بازی می کرد از در وارد شد و دید هر سه نفر از ما یک کاسه آبگوشت داریم و با هم مشغول خوردن غذا هستیم. تهیه کننده برای او کباب سفارش داد. فردین اعتراض کرد و گفت یا برای من هم از غذایی که عوامل می خورند، بیاورید و یا برای آن ها هم کباب سفارش دهید. همیشه مردم را دوست داشت و در دوره ای که در سینما "آسیا" کار می کردم کمک های زیادی به من کرد که هیچ وقت فراموش نمی کنم.

گفتید که در آن زمان آپاراتچی ها احترام زیادی بین مردم داشتند. این احترام به چه دلیل شکل گرفته بود؟
مردم علاقه زیادی به سینما داشتند و فکر می کردند کسی که باعث نقش بستن فیلم ها روی پرده سینما می شود، مسلما فرد جالبی است. به همین دلیل وقتی در خیابان راه می رفتیم و کسی می فهمید ما آپاراتچی سینما هستیم شروع می کردند به پرسیدن سوال های مختلف در مورد فیلم ها. همیشه هم به ما اصرار داشتند تا برایشان بلیت تهیه کنیم چرا که باید ساعت ها در صف خرید بلیت می ماندند تا بتوانند یک فیلم تماشا کنند. در آن سال ها فردی به نام نندو از اهالی هندوستان شریک محمد علی فردین بود. به خواست نندو آپارات کوچکی را که خریده بودم شب ها به خانه اش می بردم و برایشان فیلم های هندی جدیدی را که از هندوستان می آورد، نمایش می دادم. فردین و گاهی سینماگران دیگر می آمدند و نندو برایشان فیلم را ترجمه می کرد در همین نمایش خصوصی بود که در مورد اکران کردن فیلم ها در سینماها تصمیم می گرفتند. اما پیش از نمایش نمونه ای مشابه با آن فیلم را در ایران می ساختند و نمایش می دادند بعد از آن فیلم هندی نمایش داده می شد. مردم هم فکر می کردند که سینمای هند از فیلم های ایرانی کپی برداری می کند، غافل از این که برعکس بود.

با توجه به امکانات آن زمان ساخت فیلم در دهه 50 کار دشواری بوده است؟
در آن زمان فیلم ها همه سیاه و سفید بودند و برای فیلمبرداری نیاز به نور فراوان بود. آرک سینمایی به شکل امروزی وجود نداشت. پنج نفر به سختی می توانستند یک آرک را که با زغال نور تولید می کرد، تکان دهند. به همین دلیل بیشتر فیلم ها در روز فیلمبرداری می شد. بسیاری از فیلمسازان مانند عباس کسایی اگر سناریویی داشتند که باید در شب فیلمبرداری می شد به دلیل نبود امکانات در روز آن را می ساختند.

مردم به غیر از خرید بلیت چه درخواست هایی از یک آپاراتچی سینما داشتند؟
آن هایی که عشق فیلم داشتند در آن زمان حاضر بودند پنج تا ده هزار تومان که در آن دوره پول زیادی محسوب می شد و حقوق ما صد تومان بیشتر نبود، پرداخت کنند تا یک متر از نگاتیوهای یک فیلم را که بیشتر مربوط به کلوزآپ های یک بازیگر بود داشته باشند. این نگاتیوها را در آلبوم های جفتی می چسباندند و بسیار گران خرید و فروش می شد.

لطمه ای به فیلم وارد نمی شد؟
بریده شدن چند سانت از یک فیلمی که 24 فریم بود، تاثیری نداشت. تنها یک ایراد داشت مثلا اوایل فیلم سنگام بازیگرانش از جمله راج کاپور در نماهایی از فیلم با صورت های درشت حضور داشتند اما در ادامه با بریدن های بی شمار گویی این بازیگران با دوربین بیگانه می شدند و نمایی از نزدیک به آن ها اختصاص نداشت چرا که بخش های مربوط به این نماها توسط آپاراتچی ها فروخته شده بود.
یک بار فردی به نام عباس پیش من آمد که حاضر بود حقوق 15 روزم را پرداخت کند تا ده ثانیه از فیلم آپاچی را داشته باشد اما من قبول نکردم. آن زمان که سی دی و دی وی دی نبود، مردم دلشان به این فیلم های بریده شده در آلبوم های جفتی خوش بود. بعضی ها هم به من التماس می کردند که آن ها را پیش فردین ببرم تا عکس بگیرند من هم گاهی به عنوان یکی از خویشاوندانم آن ها را به فردین معرفی می کردم تا بتوانند یک عکس بگیرند البته برای این کار پول هم به من می دادند. یک روز فردین به من گفت تو مگر چند تا فامیل داری؟ خندیدم و برایش تعریف کردم و گفتم از این به بعد پولی را که می گیرم تقسیم می کنیم. خندید و حرفی نزد.

پس یک آپاراتچی درآمدهای زیادی داشت. علاوه بر درخواست های خنده دار، درخواست های عجیب هم در میان بود؟
در سال 55 که رشته الکترونیک می خواندم، همکلاسی و دوستی داشتم به نام شاه محمدی که خیلی خوب با الکترونیک آشنا بود و به همین دلیل پیشرفت کرد و رییس شرکت سونی شد. در آن زمان تلویزیون ها همه سیاه و سفید بود و ویدیوهایی تازه به کشور وارد شده بود به نام گراندیک که نمونه ای از آن را برای موزه سینما نگه داشته ام. این ویدیو شبیه به آجر بود. در همان دوره شرکت سونی یک تلویزیون رنگی وارد ایران کرده بود و از آن جایی که فرستنده های ایران تصاویرشان سیاه و سفید بود این تلویزیون قابلیت پخش برنامه های شبکه های ایران را نداشت به همین دلیل از آن ویدیو گراندیک برای نمایش فیلم در این تلویزیون استفاده می شد.
مردم بسیاری با تعجب ساعت ها به تماشای فیلم های آمریکایی از این تلویزیون جلوی مغازه می ایستادند. شاه محمدی به من پیشنهاد داد تا برای فردی که می شناخت در مکانی فیلم نمایش دهم. در آن زمان من که آپارات داشتم برای انجمن هایی چون شرکت نفت فیلم نمایش می دادم و معمولا این فیلم ها را از احمد جورقانیان می گرفتم. در این گونه نمایش ها، به عنوان مثال هزار تومان جهت کرایه فیلم و هزار تومان برای پخش فیلم توسط آپارات دریافت می کردیم. به خواست فردی به نام علی که در فیلم «می خواهم زنده بمانم» دستیار کارگردان ایرج قادری بود، رفتم تا فیلم نمایش دهم. وارد ساختمان که شدم خبری از صندلی و تماشاگر نبود با تعجب و به خواست مرد فیلم «گنج قارون» را نمایش دادم و اجاره بها را گرفتم. روز بعد هم خبری از تماشاگر نبود. روز سوم «قیصر» را نمایش دادم و به او گفتم مگر پول شما اضافه است که فیلم را برای سالن خالی نمایش می دهید. همان روز به من توضیح داد که فیلم ها را با دوربینی سیاه و سفید ضبط می کند و به مشتری هایی که «ویدیو گراندیک» دارند می فروشد.
جالب این که در آن زمان تنقلات زیادی در سینماها فروخته می شد و مسوولان بوفه سینماها حاضر بودند مبلغی به آپاراتچی پرداخت کنند تا وقفه ای در پخش فریم بعدی داشته باشد. در این زمان وارد سینما می شدند و نوشابه و تنقلات می فروختند. بعد از پایان اکران فیلم «قیصر» مسعود کیمیایی می گفت: تخمه ای که موقع اکران فیلم قیصر در سینما شکسته شد به اندازه فروش کل سینمای ایران بود.


اکبر رستم زاده آپاراتچی قدیمی سینما

البته فکر می کنم آپاراتچی ها نگرانی های بسیاری هم داشتند مثل نرسیدن یک حلقه از فیلم درست وسط اکران؟
بله. در آن زمان هم مثل حالا نگاتیو گران بود و برای صرفه جویی راهی را پیدا کرده بودند به نام فیلم بری به این معنی که سینماهایی که در محدوده نزدیک هم بودند با نیم ساعت تفاوت در پخش فیلم هایشان، یک نسخه از فیلم را اکران می کردند به این شکل که سینما کاپری یا همان بهمن اگر سانس 9.30 بود سینما آسیا ساعت 10 و سینما حافظ ساعت 10.30 نمایش فیلمشان را شروع می کردند وقتی پخش حلقه اول در سینما کاپری تمام می شد یک موتورسوار یا چرخی این فیلم را به سینمای دوم می رساند و به همین ترتیب یک کپی فیلم در میان سه سینما تا شب جابه جا می شد.
سه نفر کار فیلم بری را برعهده داشتند؛ یکی سید عزیز بود که در خیابان استخر موتورسازی داشت و کسانی که موتور نداشتند به آن ها موتور اجاره می داد تا فیلم ها را جابه جا کنند و پول کمتری دریافت می کردند. آن هایی هم که موتور داشتند پول بیشتری به دست می آوردند. حسن چرخی کسی بود که پول نداشت موتور تهیه کند و یک چرخ خریده بود و فیلم ها را با آن جا به جا می کرد.
سه سینما فیلم «سنگام» را نمایش می دادند سینمای آسیا و دو سینمای دیگر. یک روز زمستانی که باران تندی می بارید حسن چرخی لیز خورد و حلقه دوم فیلم در جوی آب خیس شد. ما در سینما آسیا حلقه اول را نشان دادیم و حسن چرخی نیامد. مردم سوت می زدند و از حلقه دوم خبری نبود. وقتی فیلم را آورد قابل استفاده نبود و سه سینما برای چند روز تعطیل شدند. از آن زمان به بعد حسن چرخی فیلم بری را رها کرد. البته تا همین اواخر هم فیلم بری وجود داشت. یادم هست که نسخه ای از فیلم «کلاه قرمزی و بچه ننه» به دلیل خراب شدن پخش دیجیتال سینما ملت میان این سینما و حافظ جا به جا می شد. دستگاه های دیجیتال یک مزیت بد دارد. اگر اواسط اکران برق سالن قطع می شود فیلم از ابتدا نمایش داده می شود و نمی توان آن را از جایی که فیلم قطع شده نمایش داد.

این همه علاقه به سینما چرا به یکباره از بین رفت و آپاراتچی ها کم کم فراموش شدند؟
سینما به نظر من شبیه حمام است. در دوران بچگی ما صبح زود به حمام می رفتیم تا یک کمد خالی برای پدرمان نگه داریم تا او به حمام بیاید. اما از زمانی که حمام به خانه مردم راه یافت کسی نیاز به حمام عمومی نداشت. سینما هم با همین مشکل مواجه شد. مردمی که چندین ساعت برای دریافت چند بلیت در صف می ماندند با ظهور سی دی و راه یافتن فیلم به خانه هایشان نیازی به سینما احساس نمی کنند.
چه کسی فکر می کرد که کمپانی های ساخت نگاتیو همه جمع شوند و دیجیتال جایگزین نگاتیو شود. هیچ کس به این نکته فکر نمی کند که اگر نگاتیو نبود هیچ کس چارلی چاپلین را نمی شناخت و بسیاری از فیلم ها در همان سال های اولیه ساخت نابود می شدند چرا که هنوز هم نگاتیو بهترین راه برای ثبت یک فیلم و ماندگار شدن آن است اما در سال های اخیر به دلیل گرانی و کمبود پوزتیو سینماها به ویژه در شهرستان ها رو به تعطیلی هستند و همین مسئله در کنار ورود دیجیتال باعث بیکار شدن بسیاری از آپاراتچی ها شده است.
من هم اگر در دوره نوجوانی به فکر شغل دیگری نبودم شاید الان مثل سیف الله و علی اسقاطی کنار خیابان می مردم و یا دیوانه می شدم. متاسفانه هر چه سانسور بیشتر باشد مردم از سینما دورتر می شوند و توجه شان به ماهواره و فیلم های غیرمجاز بیشتر جلب خواهد شد. در آن دوره فیلم هایی مثل «قیصر» یا «سنگام» را 50 بار و در سانس های مختلف نمایش می دادیم اما در شرایط فعلی نمی توان یک فیلم را بیش از یک بار در سینما نمایش داد چرا که کسی برای تماشای آن در دومین اکران نمی رود.

روزی روزگاری، مرد #عابد #خداپرستی بود که در عبادتکده ای در دل کوه راز و نیاز #خدا می کرد. آنقدر مقام و منزلتش پیش #خدا زیاد شده بود که #خدا هر شب به فرشتگانش امر می کرد تا از #طعام #بهشتی، برای او ببرند و او را بدینگونه سیر نمایند.
بعد از 70 سال #عبادت، روزی #خدا به فرشتگانش گفت: «امشب برای او #طعام نبرید، بگذارید #امتحانش کنیم.»
آن شب #عابد هر چه منتظر #غذا شد، خبری نشد، تا جایی که #گرسنگی بر او #غالب شد. طاقتش تمام شد و از کوه پایین آمد و به خانه #آتش_پرستی که در دامنه کوه منزل داشت رفت و از او طلب #نان کرد. #آتش_پرست 3 قرص #نان به او داد و او بسمت #عبادتگاه خود حرکت کرد. #سگ نگهبان خانه #آتش_پرست به دنبال او راه افتاد و جلوی راه او را گرفت. مرد #عابد یک قرص #نان را جلوی او انداخت تا برگردد و بگذارد او براهش ادامه دهد. #سگ #نان را خورد و دوباره راه او را گرفت. مرد قرص دوم #نان را نیز جلوی او انداخت و خواست برود اما #سگ دست بردار نبود و نمی گذاشت مرد به راهش ادامه دهد. مرد #عابد با عصبانیت قرص سوم را نیز جلوی او انداخت و گفت: «ای حیوان تو چه #بی_حیایی! صاحبت قرص #نانی به من داد اما تو نگذاشتی آنرا ببرم؟»
به #اذن #خدای #عز و #جلٌ، #سگ به سخن آمد و گفت: «من #بی_حیا نیستم، من سالهای سال #سگ خانه این مرد هستم. شبهابی که به من #غذا داد پیشش ماندم. شبهایی هم که #غذا نداد باز هم پیشش ماندم. #شبهایی که مرا از خانه اش راند، پشت در خانه اش تا #صبح نشستم. #تو #بی_حیایی، #تو که عمری #خدایت هر شب #غذای شبت را برایت فرستاد و هر چه خواستی #عطایت کرد. یک شب که #غذایی نرسید، #فراموشش کردی و از او #بریدی و برای رفع #گرسنگی ات به در خانه یک #آتش_پرست آمدی و طلب #نان کردی. مرد با شنیدن این سخنان #منقلب شد و به #عبادتگاه خویش بازگشت و #توبه کرد.

این یک تست خودشناسی است که شما می توانید با پاسخ دادن به سوالات خود را محک زده و بدانید که چقدر جسارت دارید؟

جسارت به معنای پر رویی و گستاخی نیست و حتی به معنی اعتماد به نفس بالا هم نیست! بلکه جسارت به معنی بهترین عملکرد در وضعیت بحرانی است واین رفتار باید به نحوی باشد که انسان متضرر نشود.

در اینجا پنج سوال وجود دارد که هر کدام دارای پنج گزینه است و شما دوستان خوبم باید هر یک از سوالات را بر حسب عملکرد خودتان پاسخ دهید و برای هر سوال یک گزینه را انتخاب نمایید:

بعضی از موادغذایی خاصیت گرمازایی بالایی دارند، به همین دلیل وقتی آنها را می‌خورید درواقع چربی‌سوزی می‌کنید.


سوخت‌وسازتان را بالا ببرید


حقیقت دارد: بعضی از موادغذایی خاصیت گرمازایی بالایی دارند، به همین دلیل وقتی آنها را می‌خورید درواقع چربی‌سوزی می‌کنید. این موادغذایی حاوی موادمغذی و ترکیبات خاصی هستند که آتش متابولیسمتان را شعله‌ور می‌کنند. تا می‌توانید در رژیم‌غذایی‌تان از این مواد بهره گیرید.


غلات کامل

بدن شما برای تجزیه غلات کامل (مخصوصاً آنهایی که سرشار از فیبر هستند مثل برنج قهوه‌ای) دو برابر بیشتر از موادغذایی فراوری‌شده کالری می‌سوزاند.


گوشت کم‌چرب

پروتئین خاصیت گرمازایی بسیار بالایی دارد: شما حدود ۳۰٪ از کالری‌های غذا را در طی هضم آن می‌سوزانید (بنابراین یک تکه مرغ که ۳۰۰ کالری دارد، برای تجزیه ۹۰ کالری می‌سوزاند).


لبنیات کم‌چرب

لبنیات که سرشار از کلسیم و ویتامین D هستند به حفظ و ساخت حجم عضلانی کمک می‌کنند--که آن هم برای بالا نگه داشتن متابولیسم بدن الزامی است.


چای سبز

در یک تحقیق مشخص شد که نوشیدن چهار فنجان چای سبز در روز به افراد کمک می‌کند ۳ کیلوگرم در طی هشت هفته وزن کم کنند. EGCG که ترکیب موجود در چای سبز است، متابولیسم را به طور موقت بالا می‌برد. این چای را می‌توانید به صورت خنک نیز استفاده کنید.


عدس

یک فنجان عدس ۳۵٪ از مصرف روزانه شما به آهن را تامین می‌کند و این برای اکثر ما که دچار کمبود آهن هستیم خبر بسیار خوبی محسوب می‌شود. وقتی از یک ماده‌مغذی کمبود داشته باشید، متابولیسم بدن شما پایین می‌آید زیرا بدن برای آنچه برای عملکرد خوب نیاز دارد را دریافت نمی‌کند.


فلفل قرمز

کپسای‌سین، ترکیب موجود در فلفل قرمز، بدن شما را گرم می‌کند و این مسئله باعث می‌شود کالری اضافه‌تری بسوزانید. این ترکیب را می‌توانید با خوردن فلفل خام، پخته، خشک یا پودر شده به بدنتان برسانید. پس تا می‌توانید به سوپ، تخم‌مرغ و گوشت خود فلفل بزنید.

در صورت تمایل می توانید از قارچ بخارپز شده نیز در این میان وعده استفاده کنید.

2-بروز دردها و گرفتگی های (اسپاسم) عضلانی

یکی دیگر از مشکلات جدی شایع در این فصل، بروز دردها و گرفتگی های (اسپاسم) عضلانی است که عمدتا در ناحیه شکم، بازوها و پاها رخ می‌دهد.

اسپاسم‌ها معمولا همراه با فعالیت بدنی شدید، بروز می‌کنند.

استراحت کردن در جای خنک، نوشیدن آب میوه تازه و نوشیدنی‌های حاوی املاح معدنی مانند شربت آبلیمو از بروز اسپاسم جلوگیری می‌کند.

زمانی که دچار این حالت می‌شوید، همچنین باید از ادامه فعالیت بدنی سنگین پرهیز کنید، چون منجر به گرمازدگی شدید می‌شود.
3- کم‌آبی شدید و از دست رفتن آب بدن نیز یکی دیگر از مشکلات شایع در فصل تابستان است.
در این وضعیت دهان، چشم‌ها و پوست بدن خشک شده، تعریق متوقف می‌شود و مشکلاتی چون اسپاسم‌های عضلانی، حالت تهوع و سرگیجه بروز می‌کند.

برای پیشگیری از این حالت که ادامه آن، خطر جدی به همراه دارد باید آب زیاد بنوشید تا آب از دست رفته بدن تامین شود.

همچنین لباس رنگ روشن به تن کنید و از مصرف نوشیدنی‌های حاوی الکترولیت‌ها و املاح معدنی غافل نشوید.
برای پیشگیری از آفتاب‌سوختگی توصیه می‌شود که در روزهای خیلی گرم و آفتابی بویژه از ساعت 10 صبح تا چهار بعدازظهر که اوج تابش خورشید است در فضای سرپوشیده بمانید
4- یکی‌دیگر از اختلالات شایع فصل گرما بروز نوعی اختلال پوستی موسوم به آکنه روزاسه است.
در این حالت، پوست در تماس با نور مستقیم خورشید و گرمای شدید هوا به تدریج قرمز و ملتهب می‌شود.

علت قرمزی پوست، گشاد شدن عروق زیرپوستی بر اثر تماس با گرمای زیاد است.

برای پیشگیری از این مشکل از تماس طولانی مدت با نور خورشید پرهیز کنید و همیشه از ضدآفتاب مرغوب با SPF 30 استفاده نمایید.
5- آفتاب‌سوختگی نیز یکی از ناراحتی‌های شایع پوستی در فصل تابستان است.
تشعشعات فرابنفش خورشیدی موجب آسیب‌دیدگی و به اصطلاح سوختگی پوست می‌شود و علت آن قرار گرفتن طولانی مدت در برابر تابش مستقیم خورشید است.

از علائم مهم آفتاب‌سوختگی، تغییر رنگ و تیره شدن پوست است.

برای پیشگیری از آفتاب‌سوختگی توصیه می‌شود که در روزهای خیلی گرم و آفتابی بویژه از ساعت 10 صبح تا چهار بعدازظهر که اوج تابش خورشید است در فضای سرپوشیده بمانید.

همچنین برای درمان آفتاب‌سوختگی می‌توانید آب شش عدد خیار پوست کنده را با دو فنجان پودر شیر و دو قاشق سوپ‌خوری گل خشک شده گیاه �#1575;سطوخودوس�مخلوط کرده و این ترکیب را به صورت یک خمیر شفابخش مستقیما روی نواحی از پوست که دچار سوختگی شده بمالید.

همچنین ترکیب این خمیر طبیعی با مقداری آب ولرم می‌تواند به تسکین و نرمی پوست کمک کند.
6-تعریق و افزایش رطوبت پاها در داخل کفش

تعریق و افزایش رطوبت پاها در داخل کفش که در این فصل بیشتر می‌شود نیز می‌تواند موجب بروز عفونت‌های پوستی در پاها شود.
اگر به این عارضه مبتلا شدید، می‌توانید از پودرها و کرم‌های آنتی باکتریال موجود در بازار برای درمان استفاده نمایید. اگر مشکل شما جدی‌تر شد حتما به متخصص پوست مراجعه کنید.
7- مشکل شوره سر نیز در فصل تابستان تشدید می‌شود که علت آن گرما و تعریق زیاد است.
شوره سر می‌تواند موجب ریزش مو شود و یک مشکل پوستی جدی است. در این مورد مصرف مواد غذایی خنک و آبکی مانند ماست، آب هندوانه و توت‌ها بسیار مفید خواهد بود. این خوردنی‌ها کالری کمی دارند و برای هضم آنها، انرژی کمتری مورد نیاز است.

همچنین مصرف مواد غذایی حاوی املاح معدنی در این فصل بسیار توصیه می‌شود که شامل انواع مواد غذایی نظیر میوه‌ها، سبزیجات، شیر و غلات می‌شوند.
8- علاوه بر این‌ها مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌های خیلی سرد در این فصل توصیه نمی‌شود، چون بدن برای متعادل ساختن دمای خود باید خیلی بیشتر فعالیت کند و این وضعیت به بدن آسیب می‌زند.
9- در پایان نیز تاکید می‌شود که حتما در تابستان از موادغذایی استفاده کنید که به روش بهداشتی تهیه شده‌اند، چون بسیاری از باکتری‌ها و ویروس‌های خطرناک در این فصل رشد می‌کنند و از طریق آب و غذای آلوده به بدن وارد می‌شوند و اغلب عامل بروز بیماری‌های خطرناکی هستند.

- آدامس بجوید. جویدن آدامس باعث افزایش ترشح بزاق در دهان شما می‌شود و به تمیزی دندان‌های شما نیز کمک می‌کند. افزایش تولید بزاق اثر باکتری‌هایی که موجب پوسیدگی دندان و بیماریهای لثه می‌شود را خنثی می‌کند. علاوه بر این جویدن آدامس موجب کاهش استرس می‌شود و اشتهای شما را برای خوردن غذاهای شیرین کمتر می‌کند.

- از خوردن مواد غذایی اسیدی بپرهیزید. خوردن مواد غذایی و نوشیدنی های اسیدی موجب زرد شدن دندان‌های شما می‌شود. از خوردنی‌هایی مثل سودا، لیمو، آب نبات، گوجه، غذاهای نشاسته دار بپرهیزید و از آجیل، غلات و آب بیشتری استفاده کنید.

- میوه و سبزیجات ترد بخورید. به جای خوردن آب میوه، خود آن را بخورید. برای داشتن دندان‌های سفید از میوه‌ها و سبزیجات ترد مثل سیب، کرفس، هویج و گلابی مصرف کنید.

۱ �پوشیدن کفش پاشنه بلند
اغلب ما تصمیم می گیریم که در حین انجام کارهای روزانه هم کفش پاشنه بلند بپوشیم و این موضوع خبر بدی برای سلامتی ما خواهد بود . کفشهای پاشنه بلند بر وضعیت بدنی ما تاثیر می گذارد ، به مفاصلمان فشار وارد می کند و منجر به بروز بیماریهایی از قبیل آرتروز و التهاب مفاصل ، تغییر شکل انگشتان پا ، درد کمر و آسیب دیدن تاندون ها می شود و همه این موارد قبل از به حساب آوردن و در نظر گرفتن آسیب های حاصل از زمین خوردن های احتمالی می باشد. به منظور کاهش احتمال بروز این صدمات در مراوادات روزانه از کفشهای پاشنه ۲ یا ۳ سانتی استفاده نموده و برای کمک به کاهش فشار وارده به مفاصل در داخل کفشتان کفی بگذارید .


۲ �کیف دستی های سنگین
با افزایش تعداد لوازم و وسایل آرایشی و تزیینی اکثر زنان روزانه چند کیلو بار اضافی را بر شانه های خود گذارده و با خود به این طرف و آن طرف می برند . در نتیجه اغلب در دراز مدت سلامتی خود را به خطر می اندازیم . شاید تاثیرات مضر این بار اضافی احساس نشود اما در طولانی مدت کشیدن یک کیف سنگین می تواند منجر به بروز درد در ناحیه کمر ، گردن و تغییر حالت کلی بدن گردد . صبر نکنید تا این اتفاقات رخ دهند در عوض کیفتان را خالی کرده و لوازم غیر ضروری آن را برداشته و از کیف دستی کوچکتری استفاده نمایید .


۳ �پاک نکردن آرایش قبل از خواب
گاهی اوقات اکثریت ما تسلیم این وسوسه می شویم که قبل از پاک کردن آرایش صورتمان به رختخواب برویم . اگر چه پاک نکردن مواد آرایشی از روی صورت به همراه آلودگیها و چربیهایی که در طی روز بطور طبیعی بر روی صورت می نشیند یک راه سریع انسداد منافذ پوست و لک شدن صورت می گردد، اما پاک نکردن ریمل و آرایش چشم با ایجاد سوزش ، قرمز شدگی و حتی عفونت می تواند بر سلامتی اتان تاثیر بگذارد .


۴ �داشتن استرس
استرس برای سلامت روانی و جسمی زیان دارد و زنان دو برابر مردان از اختلالات مرتبط با استرس رنج می برند و هم چنین بیش از مردان به افسردگی و اضطراب مبتلا می شوند . اگر چه تصور می شود موارد فوق دلایل بیولوژیکی دارند اما نگرانی در مورد آینده و فکر کردن به حسرتها و افسوسها می تواند مشکلات ما را اضافه کند. تحقیقات نشان از آن دارد که زنان برای از دست دادن عشق و از هم پاشیدن روابط شان دو برابر مردان حسرت می خورند .


۵ �نگرانی بیش از حد در مورد ظاهر
اگر چه هر دو جنس زن و مرد از ناراضی بودن از اندام و ظاهرشان رنج می برند اما نگرانی زنان درباره تحقق ایده شان در زمینه داشتن اندامی بی عیب و نقص و کامل بسیار بیشتر از مردان است . یافته های تحقیق منتشر شده در ژورنال پزشکی زنان و زایمان نشان داد که ۱۶ درصد از زنان دارای وزن معمولی یا کمتر از معمول مورد مطالعه، باور دارند که دچار اضافه وزن هستند و این در حالی است که در مطالعه دیگری که توسط داو Doveانجام شد نشان داد که ۹۰ درصد از زنان تمایل دارند حداقل یکی از وجوه ظاهرشان را تغییر دهند . نارضایتی بدنی نه تنها بر سلامت روانی ما تاثیر می گذارد بلکه منجر به صدمات جسمی حاصله از رژیم های بسیار سخت ، رژیمهای غذایی یو یو ( شخص رژیم گیرنده موفق به کاهش وزن می گردد اما قادر به حفظ آن نمی باشد ) ، اختلالات خوردن و عمل های جراحی زیبایی می گردد


۶ �غذا خوردن هیجانی
از آن جایی که با آرامش غذا خوردن بر روی هر دو جنس تاثیر می گذارد تحقیقات نشان داده اند که به احتمال بیشتری احساسات مثبت مردان با غذا تحریک می شود در حالی که زنان وقتی ناراحت هستند با آرامش بیشتری غذا می خورند . هم چنین زنان هوسهایشان را با خوردن مواد غذایی شیرین و پر کالری بر طرف می کنند.


۷ �نداشتن خواب کافی
نداشتن خواب کافی نه تنها باعث می شود که ما احساس بدی داشته باشیم و هم چنین ظاهر مان هم جلوه خود را از دست دهد بلکه کافی نبودن خواب می تواند منجر به بروز تصادفات ،افزایش دریافت کالری و خطر بروز بیماریهای قلبی می گردد . متاسفانه آمار حکایت از آن دارد که تاثیر اختلالات خواب بر زنان بیشتر از مردان است و مطالعه ای که توسط دانشگاه میشیگان University of Michigan انجام شد نشان داد که زنان دو برابر مردان برای مراقبت از دیگران از خواب خود می گذرند . متاسفانه خواب بر فشار خون و خلق و خوی زنان بیش از مردان تاثیر می گذارد .


۸ �خودشان را در آخر قرار می دهند
زنان نه تنها از عادتهای خوابشان چشم پوشی می کنند تا از بچه ها و دیگر افراد مراقبت نمایند بلکه مستعد این هستند که نیازها و خواسته هایشان را در انتهای لیست کارهای واجب و تعهدات قرار دهند. به این منظور یاد بگیرید که گاهی اوقات دست رد بر سینه درخواستها و تعهداتی که الزام کمتری دارند بزنید و هر هفته زمانی برای خودتان در نظر گرفته و به انجام کارهای لذت بخش بپردازید .