گاهی دلت از کسایی میگیره که فکر می کردی با تمام آدمهای کنارت فرق دارن !
خودشون … دنیاشون … زندگیشون …
و بعد بفهمی که دنیایی ندارن که بخوان به خاطرش زندگی کنن ، این آدما وجودشون توی ذهنتم زیادیه چه برسه توو زندگیت !!!

:: تغییر کردی ::.

اگر غمهاتو از یادت نبردم
ولیکن پا به پاهات غصه خوردم

اگر به قول تو هیچی نداشتم
واست از مهربونی کم نذاشتم

اگر واسه تو دلگرمی نبودم
ولی در حد سرگرمی که بودم

بی انصافی نکن تغییر کردی
منو از زنده بودن سیر کردی

ولی باز به تو حسی خاص دارم
عزیزم خب منم احساس دارم

از عشقت بی رمق شد تارو پودم
منو برگردون اون جایی که بودم

پیشم بودی ولی مغرور بودی، بهت نزدیک بودم دور بودی
ستاره بودی اما توی شبهام، همیشه سردو سوت و کور بودی
همیشه سردو سوت و کور بودی

بلاهایی سرم آوردی اما، بگو من کی شکایت کرده بودم
بیا برگرد همون جوری که رفتی، به بی مهریتم عادت کرده بودم

کی مثل من کنارت پا به پا بود، کی با خوب و بد تو زندگی کرد
چقد آسون تو رفتی و ندیدی، یکی پشت سرت خون گریه میکرد
یکی پشت سرت خون گریه میکرد

یه وقتایی دنبالشی ...

اما کسی رو پیدا نمی کنی ...

یه وقتایی هست که چشمات داد میزنه تنهایی رو ...

اما هیچکس نمی فهمه ...

یه وقتایی هست که بغض بدجور گلوتو فشار میده ...

اما جرأت شکستن نداره ...

یه وقت هایی دلت میخواد کسی کنارت باشه...

اما هیچکس به غیر از تنهایی نیست...

دم تنهایی گرم که هیچ وقت تنهام نذاشت....

خـــــداوندا با تــو الفبای عـشــق را آموختــــم

نـدای قلب عاشـقم را به گوش همه رســــاندم

به تــــــــو و کلـــــبه عشــــــــقمان بــــــالیدم

تــــــــو همــه گمشـــــــــــــده ام شـــــــــــدی

حــــال که اینچــــنین شــیفته ی تـــوام بـــاش

تا درکنارت آرامش بیابم تنها تـو را دارم و بس

بخشی از یکی از نامه‌های احمد شاملو به همسرش آیدا :

...بالاخره "فردا" مالِ من است. مالِ من و تو با هم. مالِ احمد و آیدا باهم... بالاخره خواهد آمد، آن شب‌هایی که تا صبح در کنار تو بیدار بمانم، سرت را روی سینه‌ام بگذارم و به تو بگویم که در کنارت چه‌قدر خوش‌بخت هستم.
چه‌‌قدر تو را دوست دارم!چه‌قدر به نفس تو در کنار خودم احتیاج دارم! چه‌قدر حرف دارم که با تو بگویم! اما افسوس! همه‌ی حرف‌های ما این شده است که تو به من بگویی: امروز خسته هستی یا چه عجب که امروز شادی! و من به تو بگویم که دیگر کی می‌توانم ببینمت؟ و یا تو بگویی: می‌خواهم بروم. من که هستم به کارت نمی‌رسی. من بگویم‌: دیوانه‌ی زنجیری حالا چند دقیقه‌ی دیگر بنشین!
و همین! همین و همین!

....

آیدای من : این پرنده؛ در این قفس تنگ نمی‌خواند. اگر می‌بینی خفه و لال و خاموش است، به این جهت است... بگذار فضا و محیط خودش را پیدا کند تا ببینی که چگونه در تاریک ترین شب‌ها، آفتابی ترین روزها را خواهد سرود.
به من بنویس تا هر دم و هر لحظه بتوانم آن را بشنوم.
به من بنویس تا یقین داشته‌باشم که تو هم مثل من در انتظار آن شب‌های سفیدی.
به من بنویس که می‌دانی این سکوت و ابتذال زائیده‌ی زندگی در این زندانی است که مالِ ما نیست، که خانه‌ی ما نیست، که شایسته ما نیست.

به من بنویس که تو هم در انتظار سحری هستی که پرنده عشق ما در آن آواز خواهدخواند.

احمدِ تو!

خدا را دیده ای آیا؟

به هنگامی که می فهمی دگر تنهای تنهایی!

رفیقی، همدمی، یاری کنارت نیست و می ترسی که راز بی کسی را با کسی گویی

یکی بی آنکه حتی لب تو بگشایی، به آغوشی تو را گرم محبت می کند با عشق...

گمانم دیده ای او را

که من هم آرزو دارم ببینم باز هم او را

که او خود می گشاید دیده های روشن دل را...

#دل آدم ...چه #گرم می شود گاهی #ساده...به یک #دلخوشی کوچک...

به یک #احوالپرسی #ساده...به یک #دلداری کوتاه ...

به یک " #تکان_سر " یعنی #تو را می فهمم...

... به یک #گوش دادن خالی ... #بدون #داوری! به یک #پرسش :" #روزگارت #چگونه است ؟"

... به یک #وقت گذاشتن برای تو...


به یک #دعوت کوچک به #صرف یک #فنجان #قهوه !

به #شنیدن یک "من #کنارت هستم "... به یک #هدیه ی بی مناسبت ...

به یک" #دوستت دارم " #بی_دلیل ...

به یک #غافلگیری : به یک #خوشحال کردن کوچک ...

به یک #نگاه ...به یک #شاخه #گل ...

#دل آدم گاهی...چه #شاد است ...به یک #فهمیده شدن #درست !

به یک #لبخند! یک #سلام !

به یک #تعریف به یک #تایید به یک #تبریک ...!!!

و ما چه #بی_رحمانه این #دلخوشی های #کوچک و #ساده را از هم #دریغ میکنیم

و تمام #محبت و #دوست داشتنمان را گذاشته ایم کنار

تا به یک باره همه آنها را پس از #مرگ #نثار هم کنیم...!!!

#متن #آهنگ #عاشقتم #سیروان #خسروی

#فرزند_عزیزم !
آن زمان که مرا #پیر و از کار افتاده یافتی
اگر هنگام #غذا خوردن، #لباس هایم را #کثیف کردم و یا #نتوانستم لباسهایم را بپوشم
اگر #صحبت هایم #تکراری و #خسته کننده است
#صبور باش و #درکم کن
به #یاد بیاور، وقتی #کوچک بودی، مجبور می شدم روزی چند بار #لباسهایت را #عوض کنم
برای #سرگرمی یا #خواباندنت مجبور می شدم بارها و بارها #داستانی را برایت #تعریف کنم
وقتی نمی خواهم به #حمام بروم، مرا #سرزنش نکن
وقتی #بی خبر از #پیشرفت ها و #دنیای #امروز، #سئوالاتی می کنم با #تمسخر به من #ننگر
وقتی برای #ادای کلمات یا #مطلبی، #حافظه ام یاری نمی کند، #فرصت بده و #عصبانی نشو
وقتی #پاهایم #توان راه رفتن ندارند، #دستانت را به من بده ... همانگونه که #تو #اولین #قدم_هایت را در کنار من برداشتی
زمانی که می گویم دیگر نمی خواهم #زنده بمانم و می خواهم #بمیرم، #عصبانی نشو ... روزی #خود می فهمی
از اینکه در #کنارت و #مزاحم #تو هستم، #خسته و #عصبانی نشو
#یاریم کن، همانگونه که من #یاریت کردم
کمک کن تا با #نیرو و #شکیبایی #تو، این راه را به #پایان برسانم
#فرزند_دلبندم، #دوستت_دارم

گـاهی دلــت از آدمایی میگیــره

که فکر می کردی با همه آدمای کنارت فرق دارن...

اونجاست که اشک تو چشات جمع میشه..

و پیش خودت میگی:تو دیـــــــگه چـــرا...؟

اگر یک روز از زندگی من باقی مانده باشد

از هر جای دنیا چمدان کوچکم را می‌بندم راه می‌افتم

ایستگاه به ایستگاه…

مرز به مرز…

پیدایت می‌کنم ، کنارت می‌نشینم

بهت میگم تا بی نهایت دوستت دارم…